به گزارش پایگاه 598، کاپیتان محمد سمیعی در گفت‌وگو با فارس، به تشریح برخی قوانین دریانوردی در مواقع بروز سوانح پرداخت و اظهار داشت: زمانی که حوادثی در کشتی‌های بزرگ و غول‌پیکر رخ می‌دهد، کاپیتان کشتی به خدمه اعلام می‌کند ابتدا روی دایک نیایند، اگر احتمال آتش گرفتن و انفجار مدنظر باشد، بلافاصله کاپیتان به خدمه دستور تخلیه کشتی با رعایت قوانین ایمنی را می‌دهد، افراد دخیل و مرتبط با حوزه حادثه در کشتی می‌مانند و تا زمانی که طبق تشخیص کاپیتان امکان رفع مشکل را دارند، فعالیت‌های خود را ادامه می‌دهند و اگر احتمال انفجار پیش‌بینی شود، آنها نیز به‌سرعت باید کشتی را ترک کنند.
* دستور کاپیتان در شرایط اضطرار ترک کشتی است
وی ادامه داد: در سانحه سانچی به نظر می‌آید کاپیتان کشتی ابتدا فکر نمی‌کرده است انفجار رخ دهد و طبیعتاً در دقایق اولیه حادثه دستور تخلیه خدمه را نداده است.
سمیعی با تاکید بر اینکه ایمنی و حفظ جان یکی از اولویت‌ها در دریانوردی است، گفت: اینکه اعلام می‌شود خدمه کشتی در موتورخانه پناه گرفته باشند، از نظر کارشناسی دقیق نیست، زیرا کاپیتان اگر احتمال بروز حادثه بدهد، قطعاً به خدمه دستور ورود به موتورخانه را نمی‌دهد، زیرا موتورخانه جای امنی نیست و قرار نیست وقتی می‌دانیم حادثه‌ای در کمین است، خدمه در محلی از کشتی پنهان شوند، بلکه طبق قوانین باید به‌سرعت با قایق‌های نجات و جلیقه، کشتی را ترک کنند.
این کاپیتان اسبق کشتی گفت: به‌هرحال کاپیتان سانچی می‌دانسته است که این کشتی حامل مواد اشتعال‌‌زا و دارای گازهای سمی و کشنده است، بنابراین قطعاً موتورخانه را بابت پناه گرفتن به خدمه معرفی نمی‌کرده است، ضمن آنکه در این کشتی خانواده نیز وجود داشته است که قطعاً در طبقات بالا بوده‌اند و دستور مبنی بر پناه گرفتن در موتورخانه منطقی نبوده است، بلکه الزام می‌شود افرادی که در حوزه مربوطه تخصصی ندارند، به‌سرعت با قایق نجات از کشتی خارج شوند.
سمیعی ادامه داد: از نظر من کاپیتان کشتی در زمان بروز سانحه فرصت چندانی نداشته است که تصمیم بگیرد و عملیاتی کند و این موضوع که پرسنل در موتورخانه باشند، منطقی نیست.
وی درباره قطع شدن سیستم‌های راداری و AIS (سیستم اعلام موقعیت کشتی برای کشتی‌های دیگر) کشتی‌ها و ادعای برخی رسانه‌ها مبنی بر نبود ارتباط بین نفتکش سانچی و فله‌بر کریستال، گفت: این معمول نیست که سیستم راداری قطع شود، دستگاهی به نام AIS وجود دارد که جایگاه این کشتی را به دیگر کشتی‌ها نشان می‌دهد، ضمن آنکه سیستم راداری نیز فعال است، اما این احتمال هم وجود دارد که سیستم‌ها از طریق عوامل بیرونی قطع شده باشد، اما هنوز این موضوع اثبات نشده و نیاز به بررسی بیشتر جعبه سیاه یا VDR کشتی است.
*اغلب کشتی‌های چینی قوانین دریانوردی را رعایت نمی‌کنند
سمیعی در پاسخ به این سوال که به چه علت آمار حوادث و سوانح دریایی در منطقه دریایی که سانحه سانچی رخ داد، زیاد است، توضیح داد: اصلی‌ترین علت بروز حوادث دریایی در آن منطقه، عدم رعایت قوانین دریایی توسط کشتی‌های چینی است، کشتی‌های چینی قوانین دریایی را بسیار کم رعایت می‌کنند، ضمن آنکه کشتی‌های صنعتی بزرگ ماهیگیری نیز در آن منطقه حضور دارند که اصولاً به خیلی از قوانین دریانوردی بها نمی‌دهند و همین امر موجب بروز چنین حوادث می‌شود.
وی افزود: ظاهراً در زمان بروز سانحه سانچی و برخورد دو کشتی، هوا مهآلود بوده است؛ بر اساس قوانین دریانوردی کشتی‌های بالاتر از 80 متر باید در فواصل زمانی مشخص و خصوصاً در چنین هوای مه‌آلودی، بوق و زنگ هشدار را به صدا در آورند و شنیدن این بوق و زنگ نشان از آن دارد که کشتی غول‌پیکری در حال حرکت است و نمی‌دانم چرا در آن هوای مهآلود هر دو کشتی به بوق و زنگ‌های یکدیگر عکس‌العملی نشان نداده‌اند.
این کاپیتان اسبق کشتی درباره علت انفجار در لحظات اولیه هم گفت که ظاهراً کشتی چینی بلافاصله پس از برخورد با نفتکش سانچی به عقب برمی‌گردد و این برگشتن به عقب موجب ایجاد اصطکاک و انفجار شده است.
سمیعی در پاسخ به این سوال آیا اتاق ایزوله‌ای در کشتی‌های غول‌پیکر وجود دارد یا خیر؟ گفت: معمولاً کشتی‌ها اتاق ایزوله‌ای بابت جان‌پناه ندارند و در زمان بروز شرایط اضطراری معمولاً کاپیتان کشتی به خدمه‌ای که در آن حوزه تخصص ندارند، به‌سرعت اعلام ترک کشتی می‌کند.
مشاور مدیرعامل سابق نفتکش از کم‌کاری چینی‌ها در اطفای حریق نفتکش سانچی انتقاد کرد و گفت: دولت چین در این سانحه و موضوعات پس از آن خیلی اهمال کرد، اصلاً کمکی به کشتی ما نشد و چینی‌ها به تمام معنا کم‌کاری کردند.
*چینی‌ها به معنای تمام کلمه اهمال کردند
این کاپیتان اسبق کشتی اظهار داشت: ما حتی زمانی که کشتی‌های چینی در آب‌های آزاد با دزدی دریایی مواجه شده‌اند، آنها را نجات دادیم و نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران کشتی‌های چینی را از دست دزدان دریایی نجات داده است، اما چینی‌ها با وجود آنکه می‌توانستند در ساعات و روزهای اولیه برای سانچی کاری کنند، کم‌کاری کردند، اصلاً خدمه سانچی و سرنوشت آنها برایشان مهم نبود و بیشتر از همه مایل به حفظ محیط‌زیست دریای خود بودند.درواقع مایل بودند که این کشتی بسوزد و میعانات و سوخت وارد دریا نشود تا آب‌های آن منطقه آلوده نشود.
سمیعی افزود: حتی تجهیزاتی که چین بابت اطفای حریق نفتکش سانچی به کار برد به نظر من می‌توانست بسیار بیشتر از تجهیزات به کار گرفته شده باشد.
لازم به ذکر است، یک فروند کشتی متعلق به شرکت ملی نفتکش ایران و تحت پرچم کشور پاناما که حامل 136 هزار تن میعانات گازی از مبدا بندر عسلویه به کره جنوبی بود، روز 16 آذرماه در ساعت 16:30 به وقت تهران در محدوده دریایی چین (160 مایلی بندر شانگهای چین) با کشتی باری چینی تصادم کرد و بر اثر این اتفاق بلافاصله کشتی نفتکش دچار انفجار متعدد و حریق و سپس غرق شد؛ 32 خده این نفتکش همه در این حادثه جان باختند.
