جسارتاً براي پشيماني کمی زود نيست؟

به گزارش پایگاه 598، موج اظهار پشيماني سلبريتي‌ها ادامه دارد، آن‌هم زماني‌كه احساس شد ممكن است در روند مسافرت به خارج ايشان خللي وارد شود. پيش از اين امير جعفري در جريان انتخابات رياست جمهوري دوازدهم تلويحاً به اهميت مسافرت‌هاي خارجي اشاره كرده بود، آنجا كه گفته بود: «عوامانه به مسائل نگاه مي‌كنيم، فقط مي‌گوييم جوانان بيكار هستند، يه خرده هم به خودمون برمي گرده، يه خرده هم آدماي تنبلي شديم، شما از قديم هم كه نگاه كنيد، هميشه رعيت دوست داشته كه مثلاً يه گوني برنج يا سيب‌زميني بيشتر بهش بدن، آقا تن‌پرور دارن بارمون ميارن، يه خرده غرغرمون زياد شده، طلبكار شديم، قشر ضعيف همينه، الان هواپيما وارد كشور شده، توريست وارد شده، فستيوال مي‌خوايم بريم با عزت و احترام داريم مي‌ريم.»

البته امير جعفري هنوز به خيل سلبريتي‌هاي پشيمان اضافه نشده و احتمالاً در حال دودوتا چهارتاست كه ببيند همچنان با وجود عوارض‌هاي جديد مي‌شود، راحت فستيوال خارجي رفت يا نه، ولي تني چند از جماعت سلبريتي خيلي سريع و براي اينكه از اين موج عقب نمانند، اعلام موضع را آغاز كرده‌اند تا خدايي نكرده كسي انگ به َآنها نچسباند كه دير اظهار‌نظر كرده‌اند. در اين ميان نويد محمد‌زاده دو روز پيش به اين افزايش عوارض سفر به خارج واكنش نشان داد، چون اين روزها زياد به خارج مي‌رود. آقا حميد فرخ نژاد هم ديروز كنايه‌وار عنوان كرد كه اگر عوارض خروج از خانه را هم زياد كنند، ترافيك كاهش مي‌يابد. 

خلاصه آقا مهرداد ميناوند هم دست به كار شد و از همين حالا با رئيس‌جمهور كه هنوز چهار ماه از عمر دولتش نگذشته خداحافظي كرد. به همين راحتي. آقا مهدي فخيم‌زاده هم كه 10 روز پيش استارت كار را زده بود و گفته بود پشيمانم و بعد آمد گفت فقط از وضعيت فرهنگي پشيمان است و قسم خورد كه از روي ترس حرفش را اصلاح نكرده، هنوز به عوارض سفر خارج واكنش نشان نداده‌ است. 

خانم مهناز افشار نيز فعلاً مسئله اصلي‌اش حضور نسوان در ورزشگاه‌هاست و معلوم است افزايش سفر به خارج زياد ناراحتش نكرده‌است،  ولي از اينها كه بگذريم سخن يك روزنامه‌نگار فرهنگي درباره اين جماعت از همه خوش‌تر و منطقي‌تر است. محمد ديندار طي مطلبي با عنوان «عوارض خروج و سراسيمگي از مابهتران!» مي‌نويسد: «در حالي كه در همين روزها نان گران شده و براي سال آينده يارانه نان كمتر مي‌شود و افراد بسياري وجود دارند كه نگرانند با اين گراني حتي ديگر نان براي خوردن هم نداشته باشند، در حالي كه بسياري از مايحتاج روزانه مردم گران‌تر و گران‌تر مي‌شود، در حالي كه در گرم‌ترين نقاط ايران مدارسي وجود دارد كه آبسردكن ندارند و البته شهرها و روستاهايي وجود دارد كه آب سالم هم ندارند، در حالي كه مدارسي وجود دارد كه به خاطر ضعف امكانات و نداشتن حتي تخته سياه از سفره يكبار مصرف براي نوشتن استفاده مي‌كنند و بلكه حتي دانش‌آموزاني در بعضي نقاط كشور وجود دارند كه مدرسه ندارند، در حالي كه امكانات و وضعيت درماني در نقاطي از كشور تأسف‌بار است، با اين‌حال هيچ‌كدام از اينها باعث نشده برخي دوستان هنرمند يا مجريان يا سياسيون آنقدر به هم بريزند كه از گران‌شدن عوارض خروج سفرهاي خارجي آن هم براي سفرهاي مكرر به هم ريخته‌اند»!

وي در ادامه مي‌نويسد: گران شدن عوارض خروج از كشور يك مسئله دست چندم است و بيشتر دغدغه كساني است كه مدام در سفر فرنگ هستند، اما آب و نان ارزان و سالم دغدغه اكثر افراد جامعه است.‌ اي كاش برخي مجريان يا هنرمندان و سياسيوني كه اين روزها از شنيدن گران شدن عوارض خروج از كشور، بي‌تاب و سراسيمه شده‌اند، كمي هم به فكر مدارس و مناطق محروم بودند و درباره آنها قلم فرسايي وسخن سرايي مي‌كردند. 

البته دولت حتماً براي تخفيف عوارض خروج بيماران يا ورزشكاران و دانشجوياني كه نياز به سفرهاي درماني، كاري و تحصيلي به خارج دارند، تسهيلاتي بايد در نظر گيرد، اما كساني كه فيلشان هر ماه ياد هندوستان و كانادا و امريكا، انگليس و آلمان و فرانسه و غيره و ذلك مي‌كند، نبايد با گران شدن عوارض اين همه هياهو به‌پا كنند. كاش كمي از صبوري مناطق محروم مي‌آموختند. عجبا كه كثيرالسفرهاي خارجه كه تعدادشان قليل است تريبون‌هاي كثير دارند و محرومان و مستضعفان جامعه كه تعدادشان كثير است، تريبون‌هاي قليل دارند.