رویا برای بار دوم هم به اتاق عمل رفت و نتیجه عمل رضایت بخش بود و گام
مثبت دیگری برای بازگشت این دختر به اجتماع برداشته شد؛ دختر ۱۸ ساله متولد
شوشتر که سال هاست ساکن یکی از محلههای حومه شهر اهواز شده و اکنون به
حکم محبت مردم خونگرم میهنمان، دیر نیست که دوباره بتواند به زندگی عادی برگردد.
به
گزارش «تابناک»، عصر روز چهارشنبه، رویا برای بار دوم به اتاق عمل رفت تا
این بار وزنه دیگری را که مانع حرکتش شده بود، به یاری جراحان متخصص از خود
جدا کند. وزنهای از جنس گوشت اضافه که در یکی از پاهایش
وجود داشت و شکر خدا، دیگر مرتفع شده است.
رئیس بیمارستان طالقانی اهواز، درباره این بیمار ویژه به خبرنگار ما گفت: بعد از
جراحی صورت
بیمار که بزرگترین مانع بازگشت وی به جامعه بود، با تودهای در یکی از
پاهای بیمار مواجه بودیم که مشکل ساز بود. با ارزیابیهای صورت گرفته توسط
تیم جراحی به سرپرستی دکتر وقردوست، قرار بر این شد که روز دوشنبه، مرحله
دوم درمان بیمار انجام شود که البته لغو شد.
دکتر گلبهار افزود:
روز دوشنبه و پیش از آغاز عمل، جراحان متوجه شدند که بیمار از روحیه مناسبی
برخوردار نیست و تصمیم بر این شد که عمل به تعویق بیافتد و از روانشناسان
برای بهبود شرایط روحی رویا کمک گرفته شد. روز چهارشنبه، شرایط برای این
عمل مهیا ارزیابی شد و این مرحله از درمان رویا نیز با موفقیت به انجام
رسید.
وی در پاسخ به سوال ما درباره تکمیل درمان پای رویا
گفت: موضع جراحی شده هنوز ملتهب است و به قطعیت نمیتوانیم بگوییم که نیاز
به عملهای تکمیلی در این موضع داریم یا نه ولی اگر نیازی احساس شود، انشا
الله بعد از درمان تکمیلی صورت به آن خواهیم پرداخت.
وقتی با رویا
تماس گرفتیم تا حال و احوالش را جویا شویم، اولین نکتهای که توجهمان را
جلب کرد، تکلم راحت وی بود که قبلا تحت تاثیر وزن اضافه سمت چپ صورتش قرار
داشت. مثل کوهنوردی که در هنگام صعود با هن هن صحبت میکرد و حالا به یک
نیمکت رسیده و نفسی چاق کرده است.
از
عملهای انجام شده خوشحال است و میگوید که همه چیز خوب است و مرتب مادر و
خالهاش به دیدنش میروند. پانسمان صورتش را بازکرده و هیچ دردی ندارد اما
هنوز بخیههای نخی و فلزی روی صورتش هستند. و اضافه میکند که مدیر یک
موسسه خیریه هم که شماره حسابی برای جمع آوری کمکهای مردمی به نام او
افتتاح کرده است، هر روز به وی سرکشی میکند.
ما
جدای اینکه خوشحال است، اضطراب زیادی دارد، تا جایی که به محض پرسیدن
دلیلش، میگوید: الان دو هفته است که اینجا هستم و دو عمل سخت انجام
دادهام. خسته شدهام و دیگر طاقت ندارم. میخواهم به منزل بروم تا بعد از
دو ماه که برای مرحله بعدی عمل صورتم برگشتم، کمر و انگشتم را درمان کنند.
به
اینجا که میرسد، صدایش لرزان میشود و. ادامه میدهد: قرار است امشب (پنج
شنبه شب) از کمرم عکسبرداری کنند اما هنوز نمیدانم که تا کی قرار است
اینجا بمانم. شما نمیدانید که چه زمانی مرخص میشوم؟
و ما را مجاب
میکند که به دکتر گلبهار زنگ بزنیم و این نگرانی را انتقال بدهیم. گویا
فکر راه رفتن در خیابانهای شهر، بدجوری وسوسهاش کرده که برای مرخص شدن از
بیمارستان تا این حد بیتابی میکند...
دکتر گلبهار در این باره
میگوید: ما هم میدانیم که تحمل این شرایط برای این دختر کم سن و سالمان
سخت است و حتما از روانشناسان و مددکاران یاری خواهیم گرفت و از شرایط
روحی بیمار غافل نخواهیم شد. فعلا با توجه به نزدیک شدن نوروز، منتظر هستیم
که MRI از ستون فقرات بیمار تهیه شود تا بتوانیم با مشورت تیم جراحی، یک
زمانبندی استاندارد و حساب شدهای برای تعیین زمان مرحله بعدی عمل بیمار
داشته باشیم.
وی در پایان گفت: در مرحله بعدی عمل، کمر و انگشت دست
بیمار جراحی خواهد شد و بدین ترتیب، در نوبت بعدی مراجعه وی، اقدامات
تکمیلی و جراحی پلاستیک را پی خواهیم گرفت.
صحبتهای رد و بدل شده
با دکتر را با رویا در میان میگذاریم و از پرس و جوی مردمی میگوییم که
پیگیر شرایطش هستند و او که حالا آرامتر شده است، از همه تشکر میکند؛ آن
هم چند بار.