به گزارش پایگاه 598 به نقل از خبر ورزشی، داريوش شجاعيان را نگاه كنيد؛ گسترش فولاد براي اينكه شجاعيان را به استقلال بدهد مبلغ يك ميليارد و 500 ميليون تومان از صدور رضايتنامه منتفع شد. مبلغ كمي نيست. براي خودش بودجهاي است اين مقدار پول!
تفاوت كار شجاعيان با كاوه رضايي را ببينيد. اين بازيكن با استقلال قرارداد يك ساله داشت و خيلي راحت از اين تيم جدا شد؛ باشگاه هم هيچ سودي نبرد و فقط يك مهاجم خوب را از دست داد. چون قرارداد كاوه رضايي يكساله بود!
مهدي طارمي وقتي در تابستان گذشته با اظهار ندامت از حضور در ريزاسپور تركيه به پرسپوليس برگشت به اجبار پاي برگه قراردادي 2 ساله را امضا كرد.
امروز طارمي به دليل درخشش در پرسپوليس و تيم ملي پيشنهادهاي خارجي دارد اما رفتن به صرف او نيست. چون سنگي كه پرسپوليس براي صدور رضايتنامه اين بازيكن انداخته خيلي بزرگ است.
نگوييد سنگ بزرگ علامت نزدن است. چون در مورد طارمي اين مسئله صدق نميكند. اين روزها البته بازيكناني كه اغلب با مديران برنامه (كه نقش وكيل را براي آنها ايفا ميكنند) پاي ميز مذاكره با باشگاهها حاضر ميشوند قراردادها را عموماً يك ساله ميبندند؛ تازه با اين پيششرط كه هر زمان و هر مكان اگر پيشنهاد خارجي داشتند ميتوانند قرارداد خود را فسخ كنند.
اين ولنگاري رايج در قراردادهاي بازيكن همه چيز را به سود آنها تغيير ميدهد. درباره طارمي البته بعيد ميدانيم اين بازيكن دوست داشته باشد در اين فصل از پرسپوليس برود.
اين روزها با حضور منشا در خط حمله پرسپوليس، زوج تازهاي در اين تيم ظهور كرده؛ منشا – طارمي ميتوانند نه تنها در ليگ برتر كه در بازيهاي آسيايي خط دفاع هر حريفي را به هم بريزند. البته به شرطي كه طارمي در نهايت ماندگار شود.