اولین فروشنده نفت به چین کیست؟

به گزارش پایگاه 598 به نقل از مهر: بر اساس گزارشی که سی‌ان‌ان مانی منتشر کرده است، روسیه و عربستان سعودی تلاش ها و هماهنگی های زیادی برای از بین بردن اشباع بازارهای نفتی که باعث شده بود قیمت نفت در سال گذشته سقوط کند، انجام دادند.   
 
آنها به همراه دیگر تولیدکنندگان بزرگ نفت خام، توافق کردند که برای حمایت از قیمت ها، شکافی در تولید خود ایجاد کنند. هفته گذشته آنها این توافق را برای ۹ ماه دیگر تمدید کردند.
 
نشانه های این همکاری بین دو تولیدکننده برتر نفت در جهان این هفته مشخص شد. زمانی که ولادیمیر پوتین، رییس جمهوری روسیه شخصا با معاون ولیعهد عربستان، محمدبن سلمان برای تقویت شرایط دیدار کرد.
 
پشت صحنه البته واقعیت دیگری را بیان می کرد: عربستان و روسیه درگیر یک نبرد شدید هستند. نبردی برای به دست آوردن بازار چین و اینکه مشخص شود کدام کشور منبع اصلی تامین کننده چین به عنوان عمده ترین کشور وارد کننده با اشتهای سیری ناپذیر نفت خام شود.
 
رابین میلز، مدیراجرایی شرکت Qamar Energy، این ماجرا را با «بازی بزرگ» مقایسه کرده است، زمانی که در قرن ۱۹، انگلیس و روسیه برای برتری در آسیای مرکزی با یکدیگر مبارزه می کردند.
 
میلز می گوید: در حال حاضر چین بازیکن این بازی است. هرکدام از صادرکنندگان برتر چه عربستان سعودی، ایران و روسیه باشد، باید در این بازار حضور داشته باشند.
 
رویاهای روسیه
 
روسیه اولین حرکت خودش را در سال ۲۰۱۴ انجام داد. پوتین کسی که دسترسی به بازارهای غربی را به دلیل تحریم ها و جنگ با اوکراین رد کرده بود، به شرق به چشم یک شاهرگ اقتصادی نگاه می کرد.
 
او در این زمان چین را پیدا کرد. پس از سال ها مذاکره، مسکو و پکن سال ۲۰۱۴ یک قرارداد ۳۰ ساله برای رساندن گاز طبیعی به بزرگترین بازار در حال ظهور امضا کردند. ارزش این قرارداد، ۴۰۰ میلیارد دلار تخمین زده شده است.
 
این ماجرا به طور گسترده عمومی نشد، اما کارشناسان انرژی می گویند که پوتین برای این معامله و دسترسی امن روسیه به بازار چین، تخفیف های زیادی به شی جین پینگ، رییس جمهور چین داده است.
 
با این حال، پوتین اولین نفری نبودی که به کسب درآمد از پکن فکر می کرد.
 
دیدگاه عربستان سعودی
 
ملک عبدالله، پادشاه قبلی عربستان یک رابطه را در یک دیدار خارجی در سال ۲۰۰۶ با پکن آغاز کرده بود. این سفر منجر به سرمایه گذاری مشترک بین شرکت ملی نفت چین (CNPC) و همتای سعودی اش یعنی Saudi Aramco شد.
 
این معامله شامل ساخت یک پالایشگاه عظیم در دریای سرخ که قادر به تولید ۴۰۰ هزار بشکه نفت خام در روز باشد و یک تاسیسات مشابه در چین بود.
 
وزیر انرژی عربستان، خالد فلاح می گوید: پادشاهی تازه شروع شده است. او اخیرا به سی ان ان مانی گفته است: ما امیدواریم که پالایشگاه های بیشتری در خاک چین بسازیم. این مساله بسیار استراتژیک است و از درجه اهمیت بالایی برخوردار است.
 
استراتژی آسیا
 
این تنها چین نیست که گرفتار توجه روسیه و عربستان سعودی شده است.
 
حاکم کنونی عربستان، اوایل سال جاری دیدارهای گسترده ای انجام داد و قراردادهای نفت و گازی به ارزش ۱۳ میلیارد دلار با شرکای خود در مالزی و اندونزی امضا کرد.
 
با توجه به داده های FACTS Global Energy آسیا تقریبا یک سوم از تقاضای جهانی روزانه را ساپورت می کند، به طوری که سال گذشته ۳۱.۴ میلیون بشکه مصرف کرده است.
 
هند با جمعیت ۱.۳ میلیارد نفری و اقتصاد پررونق یکی دیگر از اقتصادهای بزرگ در حال ظهور آسیاست. میلز می گوید: این کشور در حال افزایش استفاده خود به اندازه -اگر بیشتر نباشد- حجم استفاده چین از نفت است.
 
روسیه نیز در حال بازی در بازارها است. ناظران صنعت اکتبر گذشته از پرداخت ۱۳ میلیارد دلار به شرکت اسار هند، دومین شرکت بزرگ خصوصی نفت تعجب کردند. البته این قرارداد هنوز به تصوییب نهایی نرسیده است.
 
روسیه اولویت های خود را به گونه ای دیگر نشان می دهد: او ناراندا مودی، نخست وزیر هند را به نشست مجمع جهانی اقتصاد در سن پترزبورگ دعوت کرد. این رویداد هرسال به رهبری روسیه برگزار می شود.