نگاهی کارشناسی به ضعف‌های ساختاری و محتوایی مناظره های انتخاباتی در رسانه ملی

به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، برگزاری مناظره های زنده انتخاباتی از جذابترین و تاثیر گذار ترین انواع برنامه های تبلیغی انتخابات است که میتواند در صورت طراحی و اجرای صحیح به دوصورت به انتخابات کمک کند:

1- گرم کردن تنور انتخابات و تحقق حضور حداکثری مردم

2- کمک به مخاطبان برای انتخاب کاندیدای اصلح

با این مقدمه باید دید آیا مناظرات اخیر تا چه حد در تحقق این دو هدف موفق بوده است .برای این منظور مناظرات را از دوجنبه ساختاری ومحتوایی بطور اجمالی بررسی خواهیم کرد.

از نظر شکلی وساختاری دعوت همزمان هر شش کاندیدا ونوع تقسیم بندی زمانی وموضوعی با توجه به سقف زمانی برنامه از مهمترین ضعفهای این برنامه بود.

براساس این تقسیم بندی هرکاندیدا چهار دقیقه در مورد یک موضوع صحبت میکرد وسایر کاندیداها دو دقیقه فرصت نقد داشتند ودرنهایت پنج دقیقه برای جمع بندی زمان در نظر گرفته شده بود که با توجه به تنوع واهمیت موضوعات ونیز تعدد کاندیداها وهمچنین باعنایت به سقف زمانی برنامه، نوع برنامه ریزی زمانی اصلا مطلوب نبود وشاهد بودیم که موضوعات به شکل ناقص مطرح وبه شکل ناقص ،نقد وجمع بندی می شد وعملا بخاط تعدادبالای کاندیداهای حاضر دربرنامه وعدم امکان کنترل مجری ، کاندیداها از این فرصتها برای بیان شاه بیتهای مواضع خود که بیشتر اوقات، ربطی هم به موضوع نداشت استفاده کردند وتوجهی به سوالات مجری وحتی نقدهای سایر کاندیداها نداشتند.

بهتر بود که با افزایش تعدادمناظرات ، علاوه بر مناظره جمعی ، کاندیداها بصورت زوجی هم بایکدیگر مناظره میکردند ودر نهایت با جمع بندی نظرات هرکدام ازکاندیداها توسط مجری مخاطبان راحتتر از نظرات کاندیداها در مورد موضوعات مهم مطلع می شدند دراین صورت اداره مناظره توسط مجری هم راحتتر بود ونیز مخاطبان بصورت تطبیقی از نظرات کاندیداها اطلاع پیدا می کردند.

از سوی دیگر موضوعات انتخابی هم دچار نوعی عدم تجانس وپراکندگی بود . برای مثال تلفیق دو موضوع مهم سیاست خارجی وفرهنگی در یک مناظره قطعا اشتباه بود وهیچکدام از این دو موضوع بطور کافی بررسی نشدند وبرنامه به هدف خود که تبیین نظرات کاندیداها وافزایش قدرت انتخاب آنان بود نرسید.