به گزارش پایگاه 598 به نقل از فارس، حجتالاسلام «محسن قرائتی» استاد تفسیر قرآن کریم بیش از 30 سال است به تدریس معارف قرآن و اهلبیت(ع) میپردازد و سالها است که پنجشنبهها در برنامه درسهایی از قرآن میهمان خانههای ایرانیان است.
با توجه به تأکید مقام معظم رهبری مبنی بر توجه به انس عمومی با قرآن و توجه به مفاهیم الهی، خبرگزاری فارس در سال جدید گزیدهای از تفسیر قرآن حجتالاسلام قرائتی در سالهای گذشته را در اختیار علاقهمندان قرار میدهد.
در ادامه بخشی از تفسیر قرآن حجتالاسلام قرائتی در برنامه درسهایی از قرآن با موضوع «آفات زبان- 1» که در 5 مهرماه سال 1369 ایراد شده است، تقدیم میشود.
- کافر نجس است اگر بگوید «أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه» پاک مىشود. با حرف زدن پاک نجس مىشود مسلمان اگر یکى از ضروریات دین را منکر بشود، کافر مىشود. با حرف زدن، حرام به حلال تبدیل مىشود دختر و پسر به هم حرامند صیغهشان را که خواندى حلال مىشوند.
- مسأله زبان خیلى مهم است. قرآن مىگوید: گاهى حرف زدن از پول دادن بهتر است: «قَوْلٌ مَعْرُوفٌ وَ مَغْفِرَةٌ خَیْرٌ مِنْ صَدَقَةٍ یَتْبَعُها أَذىً» (بقره/263) اگر مىخواهى کمک کنى بعد منت بگذارى نمىخواهد کمک کنى. سلام گرم بکنى از پول دادن بهتر است.
- یکى از گناهان زبان بىدلیل حرف زدن است. «وَ لا تَقْفُ ما لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ» اسراء/36 قرآن مىگوید چیزى را که نمىدانى نگو. قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): «مَنْ أَفْتَی النَّاسَ بِغَیْرِ عِلْمٍ لَعَنَتْهُ مَلَائِکَةُ السَّمَاءِ وَ الْأَرْض»(المحاسن، ج1، ص205) اگر کسی که اطلاعات ندارد آخوندى که مجتهد نیست، فتوا بدهد، تمام فرشتههای زمین و آسمان نفرین مىکنند. پس حرف زدن بدون علم یکى از گناهان است.
- هر گناهى آدم بکند و یک مرتبه استغفار کند خدا مىبخشد اما بعضى از گناهان است که خدا با استغفار نمىبخشد. اگر رسول اکرم(ص) استغفار کند خدا مىبخشد اما اگر کسى مؤمنى را مسخره کند و رسول اکرم هم هفتاد بار استغفار کند باز هم خدا این گناه را نمىبخشد؛ «لا یَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ» (حجرات/11) مسخره نکنید.
- مسخره کردن گناهى است پیغمبر در روز عفو عمومى بتپرست را بخشید اما مسخره کن را نبخشید. قرآن مىگوید: «ذلِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا یَعْقِلُونَ» (مائده/58) آدمى که مسخره مىکند عقل ندارد.
- امام رضا(ع) به عبدالعظیم حسنى فرمود: به یاران من بگو که جر و بحث سر چیزهاى بیخود نکنند. «وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یُجادِلُ فِی اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ» (حج/8 و 3) در دو جاى قرآن مىفرماید که بعضى از مردم عمرشان را در جر و بحث مىگذرانند.
- «سَیَقُولُونَ ثَلاثَةٌ رابِعُهُمْ کَلْبُهُمْ» (کهف/22) قرآن انتقاد مىکند و مىگوید بجاى اینکه بنشینند و بگویند این اصحاب کهف چه کراماتى و چه مردانگىاى داشتند، هدف اینها را دنبال کنید.
- یکى از گناهان زبان اظهار فقر است. قرآن مىگوید: «یَحْسَبُهُمُ الْجاهِلُ أَغْنِیاءَ مِنَ التَّعَفُّف» (بقره/273) مؤمن جورى زندگى کند که خیال کنند که او غنى است. اظهار عجز پهلوى غیر خدا نکنید.
- یکى از گناهان زبان افشاگرى و بد حرف زدن است. قرآن مىگوید: «وَ قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً» (بقره/83) قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ(ع): «سوء المنطق یزری بالقدر و یفسد الأخوة»(غررالحکم، ص223) بد حرف زدن برادرى را از بین مىبرد و قدر منزلت انسان را کم مىکند و کینه به وجود مىآورد.
- نقالى یکى از گناهان و فخرفروشى یکى دیگر از گناهان زبان است(من آنم که رستم بُوَد پهلوان) «وَ بِیَدِکَ لَا بِیَدِ غَیْرِکَ زِیَادَتِی وَ نَقْصِی وَ نَفْعِی وَ ضُرِّی»(إقبالالأعمال، ص 685) در مناجات شعبانیه میگویید خدا عزت و ذلت من دست توست؛ پس افتخار نکنید چرا که حماقتی بالاتر از پز دادن نیست.