به گزارش پایگاه 598 به نقل از تسنیم: دین اسلام به محبتورزی اهمیت فراوانی داده است تا جایی که با کمی
مطالعه میتوان گفت پایه معاشرت و اخلاق شمرده میشود، زیرا باعث محکم شدن
روابط اجتماعی (خانواده و اطرافیان) میشود.
از آنجایی که ماهیت
عنصر محبت ایجاد استحکام در روابط دو جانبه و چند جانبه است، اگر در آداب
معاشرت رعایت نشود، آن رابطه استحکام خودش را به زودی از دست میدهد و در
این بین محبتورزی در خانواده به خصوص به همسر از اهمیت فراوانی برخوردار
است، زیرا اگر این نهاد اجتماعی از محبت خالی باشد، پایههای آن سست میشود
و زمینه را برای خطرات و تبعات بعدی فراهم میکند. اهمیت این موضوع به
قدری بالاست که خداوند در آیهای از قرآن میفرماید «و مِنْ آیٰاتِهِ أَنْ
خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْوٰاجاً لِتَسْکُنُوا إِلَیْهٰا وَ
جَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً...؛ و از نشانههاى او اینکه از
[نوع] خودتان همسرانى براى شما آفرید تا بدانها آرام گیرید و میانتان دوستى
و رحمت نهاد...»؛ محبت بین دو همسر ضمن اینکه موجب استحکام روابطشان
میشود، زمینه را برای محبت به سایر اعضای خانواده و تربیتهای سالم فراهم
میکند.
همچنین در راستای اهمیت جایگاه خانواده امام رضا(ع) در
روایتی فرمودند: «أحسَنُ الناسِ إیماناً أحسَنُهم خُلقاً و ألطَفُهم
باَهلِه وَ اَنا اَلطَفُکم بِاَهلى؛ نیکوترین مردم از نظر ایمان، خوش
خُلقترین و با لطفترین آنها نسبت به اهل خویش است.» (عیون اخبار الرضا،
ج2، ص38) بر اساس این روایت، امام رضا(ع) ایمان نیکو را به داشتن حسن خلق و
محبت و مهرورزی به خانواده معرفی کردهاند و این نکته دلالت بر اهمیت
فراوان مسأله مهروزی به خصوص در محیط خانواده دارد.