ورود رئيس ديوان عالي كشور در موضوع
آلودگي هوا با ارسال نامه اي به رئيسجمهور را بايد به فال نيك گرفت، چرا
كه اين اقدام بي سابقه بوده و تاكنون در اين سطح قضايي، هيچ مسئولي به اين
موضوع ورود پيدا نكرده است. ديده ميشود كه در اين نامه صراحتا تاكيد شده
كه اين نامه با اخلاص و به دور از هرگونه شائبه سياسي نوشته شده است.
اين امر به اين معناست كه داشتن هواي پاك، در هيچ دورهاي سياست و سياست
بازي نميشناسد چرا كه همگان از هر جناح سياسي كه باشند از هوا تنفس
ميكنند. اين امر با هوشمندي در اين نامه مطرح شده است كه آلودگي هوا
موضوعي سياسي نيست و كساني كه درباره هوا صحبت مي كنند انگ سياسي برنمي
تابند. نكته ديگر، تاكيدي است كه بر خودروهاي شخصي و دولتي صورت گرفته است.
ذكر كلمه دولتي نيز بسيار به جا بوده است. اگرچه تعداد خودروهاي دولتي به
مراتب كمتر از خودروهاي شخصي است اما متاسفانه شرايط اين خودروها بسيار
بدتر از خودروهاي شخصي بوده و به آلودگي هوا دامن مي زند. اما متاسفانه
آلايندگي اين خودروها جدي گرفته نمي شود. به ويژه برخي از سرويسهاي دولتي و
ارگان هاي نظامي كه بعضا اتوبوسهايي بوده اند كه به دليل فرسودگي از
دايره حمل و نقل برون شهري كنار گذاشته شده اند، اما با اعمال تغييراتي در
شهر به عنوان سرويس تردد مي كنند و اين مسئله يكي از نگرانيهاي جدي مديريت
شهري تهران است. در اين نامه همچنين به خطرناكشدن وضعيت آلودگي هوا اشاره
شده است اما مسئولان دولتي در پاسخ مي گويند وضعيت هوا به لحاظ گازها خوب
است و مشكلي جز به سبب ذرات معلق با قطر كمتر از دو نيم ميكرون وجود ندارد
كه اين مورد قبول نيست، چرا كه بر اساس استانداردها شاخص كيفيت هواي تهران
در بيشتر روزهاي سال ناسالم است. نمي توان انكار كرد كه استانداردهاي خودرو
ارتقا يافته و با وجود اضافه شدن تعداد زيادي خودرو به پايتخت، وضعيت
بحراني نمي شود اما قصورها را هم بايد ديد.
*معاون اجرايي سازمان حملونقل ترافيك
منبع: تهران امروز