سندرم كانال كارپ در اثر فشار به عصب مياني يا مديان
در كانال مچ دست به وجود ميآيد و از شايعترين نمونههاي فشار بر اعصاب محيطي بدن
است. اين
بيماري در بين مردم به تنگي كانال مچ دست معروف است اما كانال مچ دست تنگ نميشود،
بلكه قطر محتويات كانال افزايش يافته و كانال را براي عناصر عبوري ديگر تنگ ميكند.
10 عنصر از كانال مچ دست عبور ميكند، براي هر انگشت 2 تاندون و يك تاندون براي شست، يك عصب مياني يا مديان كه وظيفه آن ايجاد حس به انگشتان شست، سبابه، مياني و نيز عصبدهي به عضلات ناحيه برجستگي كف دست است. بنابراين به دنبال فشار طولانيمدت، اختلال حسي و كمحسي در اين ناحيه و ضعف در عضلات شست بروز پيدا ميكند.
در شكل كلاسيك این بیماری، فرد بدون علت اوليه مثل كمكاري يا پركاري تيروئيد، ديابت، رماتيسم و ورم مفاصل يا سابقه شكستگي در مچ دست، درگير سندرم كانال كارپ ميشود.
خانمها مراقب باشند
بيماري سندرم كانال كارپ در بين خانمها، 5 برابر بيشتر از آقايان رواج دارد. علت اين مساله به درستي مشخص نيست، اما ابتلا به اين بيماري در ميان خانمهاي خانهداري كه فعاليتهاي سخت و سنگين انجام ميدهند يا افرادي كه طولانيمدت از دست خود استفاده ميكنند، بيشتر است.
از علل ديگر پديد آمدن اين مشكل ميتوان به تغييرات هورموني در سن يائسگي و ورمي كه در دوران بارداري در اندام ايجاد ميشود، اشاره كرد. اين بيماري در ميان مردان در اكثر موارد با شغل آنها رابطه دارد، به طور مثال در مشاغلي مثل معدن که مچ دست تحت فشار زيادي قرار ميگيرد زمینه بروز آن بیشتر است.
خواب رفتگي دست هنگام خواب
به گفته متخصصان گزگز، مور مور و خواب رفتگي دست هنگام شب از علائم اصلي اين بيماري است و معمولا با تكان دادن و ماليدن دست اين بيحسي برطرف ميشود، اما بيماري در اين مرحله متوقف نميشود و بيمار به مرور زمان متوجه ميشود قدرت كنترل اجسام كوچك و سبك را ندارد. در واقع با پيشرفت بيماري، حس نوك انگشتان به خصوص در انگشتان سبابه و شست كاهش مييابد و بيمار به تدريج در برداشتن اجسامي از قبيل چوب كبريت، قاشق، نعلبكي و... مشكل پيدا ميكند.
به موقع به پزشك مراجعه كنيد
رعايت نکات تغذيهاي و حركتي در پيشگيري از اين بيماري نيز موثر است. كنترل مصرف نمك و تغييرات هورموني و سبككردن فعاليتهاي روزانه موجب كاهش التهاب تاندونها و كاهش ورم خواهد شد.
افراد مبتلا به این بیماری باید از انجام فعاليتهاي سنگين و بيوقفه با مچ دست پرهیز كنند و اگر مجبور هستند اين فعاليتها را انجام دهند، لازم است از ابزاري براي حمايت از مچ دست استفاده كنند.
علائم اين بيماري مرحله به مرحله خود را نشان ميدهد و به مراتب درمان آن هم مرحله به مرحله است.در مراحل اوليه استفاده از مچبند طبي و بيحركت كردن مچ، فشار روي تاندونها را كاهش ميدهد و فضا براي عصب داخل مچ دست بازتر ميشود. حال اگر عارضه بهبود نيابد در مرحله دوم تزريق كورتون داخل مچ دست به خصوص در افراد كمسن و سال توصيه ميشود