خبرگزاری شبستان: سینمای ایران بیمار است دلیل این بیماری هم کاملا مشخص است ،اغلب تهیه کنندگان و یا فیلسمسازان مجبورند که برای تهیه و تولید فیلم به حمایت های دولتی چنگ اندازند و همین چنگ اندازی های به منابع دولتی زمینه خلاقیت را در فیلمساز خواهد کشت، فیلمساز دیگر دغدغه مخاطب ندارد و برای بازگشت مالی فیلم نیزآنچنان نگران نیست.
داریوش مهرجویی فیلمساز سرشناس ایرانی در چرخه سفارش- تولید برای موسسه تصویر شهر ،یکی از زیر مجموعه های سازمان فرهنگی هنری شهرداری فیلم نارنجی پوش را ساخته است.
فیلمی که بیشتر یک آگهی بازرگانی برای شهردار محترم تهران به شمار می رود و فیلمی است درباره پاکیزه نگه داشتن شهر تهران. مهرجویی هم برای انجام این رسالت سفارشی از همان الگوی شوخ و شنگ تهران تهران با ته مایه هایی نوستالوژیک از سایر آثار ش بهره برده است و بدین ترییب این سفارشی سازی یکی از بزرگترین کارگردانهای ایرانی را به مرگ مولف دچار ساخته است.
نتیجه کار استاد مهرجویی فیلمی درباره ستایش جمله معروف شهر ما خانه نیست ،بلکه ستایشی شوخ و شنگ از دور هم بودن .جالب است که این دومی فیلمی است که در جشنواره امسال حضور دارد و به هجو فیلم جدایی نادر از سیمین می پردازد.
یادداشتی کوتاه از علی پوری/