به گزارش پایگاه 598 به نقل از بانک ورزش، امروز پرسپولیس در خانه نزدیک‌ترین رقیبش، تراکتورسازی،
وحید امیری را به دلیل مصدومیت در اختیار ندارد. او یکی از خریدهای
تابستانی پرسپولیس است که در چهار بازی قبلی لیگ بازیکن اصلی بوده و با دو
گل زده بهترین گلزن تیم هم هست. امیری در بازی تیم ملی مقابل قطر آسیب دید و
این مصدومیت در بازی با چین تشدید شد. او در تبریز نمی‌تواند بازی کند و
اگر خوش‌شانس باشد به بازی با استقلال می‌رسد.
بقیه ملی‌پوشان پرسپولیس هم مشکلات خودشان را دارند. سید جلال 34 ساله بعد از بازی سنگین با قطر قرار بود استراحت کند، ولی با مصدومیت منتظری مجبور شد مقابل چین هم به زمین برود. رامین رضاییان جوان با وجود 180 دقیقه بازی در پنج روز شاید مشکل خستگی نداشته باشد، ولی در بازگشت به پرسپولیس فقط سه روز کنار تیم تمرین کرده است.
طارمی که به تدریج توانسته بود به ترکیب اصلی نزدیک شود، بعد از 4 هفته غیبت باید بتواند دوباره نظر برانکو را جلب کند. محمد انصاری که نخستین حضورش در تیم ملی را تجربه می‌کرد، به دلیل نیمکت‌نشینی از شرایط مسابقه فاصله گرفته. وضعیت بیرانوند شاید از همه بهتر باشد و دروازه‌بان پرسپولیس کمتر از دیگران نگران خستگی و هماهنگی است. برانکو برای این بازی بر سر دوراهی قرار گرفته؛ استفاده از ملی‌پوشان که در بهترین شرایط نیستند یا اعتماد به نیمکت‌نشین‌ها. او ظاهرا اولی را انتخاب کرده، هرچند هر تصمیمی در این مورد بدون بحث نخواهد بود و می‌تواند عواقب خودش را داشته باشد.
برانکو تنها مربی نیست که چنین مشکلی دارد. امروز مورینیو برای شهرآورد حساس شهر منچستر احتمالا نمی‌تواند روی چند بازیکن کلیدی تیمش که درگیر بازی‌های ملی بودند حساب کند. احتمال رسیدن مخیتاریان که در بازی ارمنستان آسیب دیده خیلی کم است. همچنین آنتونیو والنسیا، مارکوس روخو و سرخیو رومرو که برای مقدماتی جام جهانی به آمریکای جنوبی رفته بودند، 24 ساعت قبل از بازی به منچستر رسیدند.
چند سال قبل رئال مادرید و بارسلونا بعد از بازی‌های ملی مقابل حریفان کوچک به‌طور همزمان امتیاز از دست می‌دادند. در شرایط عادی این حریفان مقابل رئال و بارسا حرفی برای گفتن نداشتند و این ناکامی دلیلی جز خستگی ملی‌پوشان دو تیم نداشت. رسانه‌های اسپانیا همان زمان این پدیده را «ویروس فیفا» نامیدند؛ اصطلاحی که به مشکلات باشگاه‌های بزرگ بعد از بازی‌های ملی اشاره داشت.
هنوز هیچ درمانی برای این ویروس پیدا نشده و مربیان فقط موفق شده‌اند روش‌هایی برای کاستن آثار آن پیدا کنند. یکی از آنها سیستم چرخشی و استراحت دادن مقطعی به بازیکنان کلیدی است. این روش ممکن است در کوتاه مدت به قیمت از دست دادن امتیاز تمام شود، ولی کمک می‌کند ستارگان از مصدومیت و خستگی مزمن در امان باشند و تا آخر فصل بهترین شرایط بدنی را حفظ کنند. برای اجرای این روش نیاز به نیمکتی قوی است که بازیکنان ذخیره فاصله زیادی با تیم اصلی نداشته باشند. در فوتبال اروپا تیم‌های بزرگ سعی می‌کنند برای هر پست دو و حتی سه بازیکن نزدیک داشته باشند، ولی در فوتبال ایران به دلیل محدودیت بودجه، نیروی انسانی و فهرست این کار تقریبا غیرممکن است.
برانکو امروز مقابل امیر قلعه‌نویی قرار می‌گیرد؛ کسی که دو سال پیش در استقلال با مشکل مشابهی روبه‌رو شد و نتوانست آن را به خوبی مدیریت کند. اکثر بازیکنان حاضر در جام جهانی 2014 به استراحتی طولانی رفتند، ولی قلعه‌نویی به چهار ملی‌پوش استقلال فرصتی برای بازیابی نداد تا کارآیی آنها به حداقل برسد. او صورت مساله را پاک کرد و ترجیح داد توپ را به زمین ملی‌پوشان بیاندازد، ولی در نهایت این استقلال بود که از این بابت آسیب دید.
در فوتبال امروز که تقویم بازی‌های باشگاهی و ملی تداخل زیادی دارد، چنین مشکلاتی اجتناب‌ناپذیر است و سرمربی چاره‌ای جز کنار آمدن با آن ندارد. تیم‌های مدعی برای قهرمانی سراغ بازیکنان ملی‌پوش می‌روند و طبعا باید خودشان را برای چنین روزهایی آماده کنند. برانکو هم که تیمش بیشترین ملی‌پوش را دارد تا پایان فصل بارها در شرایط مشابهی قرار می‌گیرد. با شروع لیگ قهرمانان آسیا تقویم بازی‌های پرسپولیس فشرده‌تر می‌شود و کار برانکو سخت‌تر. سرنوشت پرسپولیس در فصل جاری به مدیریت بازیکنان در این روزهای سخت بستگی خواهد داشت.
بقیه ملی‌پوشان پرسپولیس هم مشکلات خودشان را دارند. سید جلال 34 ساله بعد از بازی سنگین با قطر قرار بود استراحت کند، ولی با مصدومیت منتظری مجبور شد مقابل چین هم به زمین برود. رامین رضاییان جوان با وجود 180 دقیقه بازی در پنج روز شاید مشکل خستگی نداشته باشد، ولی در بازگشت به پرسپولیس فقط سه روز کنار تیم تمرین کرده است.
طارمی که به تدریج توانسته بود به ترکیب اصلی نزدیک شود، بعد از 4 هفته غیبت باید بتواند دوباره نظر برانکو را جلب کند. محمد انصاری که نخستین حضورش در تیم ملی را تجربه می‌کرد، به دلیل نیمکت‌نشینی از شرایط مسابقه فاصله گرفته. وضعیت بیرانوند شاید از همه بهتر باشد و دروازه‌بان پرسپولیس کمتر از دیگران نگران خستگی و هماهنگی است. برانکو برای این بازی بر سر دوراهی قرار گرفته؛ استفاده از ملی‌پوشان که در بهترین شرایط نیستند یا اعتماد به نیمکت‌نشین‌ها. او ظاهرا اولی را انتخاب کرده، هرچند هر تصمیمی در این مورد بدون بحث نخواهد بود و می‌تواند عواقب خودش را داشته باشد.
برانکو تنها مربی نیست که چنین مشکلی دارد. امروز مورینیو برای شهرآورد حساس شهر منچستر احتمالا نمی‌تواند روی چند بازیکن کلیدی تیمش که درگیر بازی‌های ملی بودند حساب کند. احتمال رسیدن مخیتاریان که در بازی ارمنستان آسیب دیده خیلی کم است. همچنین آنتونیو والنسیا، مارکوس روخو و سرخیو رومرو که برای مقدماتی جام جهانی به آمریکای جنوبی رفته بودند، 24 ساعت قبل از بازی به منچستر رسیدند.
چند سال قبل رئال مادرید و بارسلونا بعد از بازی‌های ملی مقابل حریفان کوچک به‌طور همزمان امتیاز از دست می‌دادند. در شرایط عادی این حریفان مقابل رئال و بارسا حرفی برای گفتن نداشتند و این ناکامی دلیلی جز خستگی ملی‌پوشان دو تیم نداشت. رسانه‌های اسپانیا همان زمان این پدیده را «ویروس فیفا» نامیدند؛ اصطلاحی که به مشکلات باشگاه‌های بزرگ بعد از بازی‌های ملی اشاره داشت.
هنوز هیچ درمانی برای این ویروس پیدا نشده و مربیان فقط موفق شده‌اند روش‌هایی برای کاستن آثار آن پیدا کنند. یکی از آنها سیستم چرخشی و استراحت دادن مقطعی به بازیکنان کلیدی است. این روش ممکن است در کوتاه مدت به قیمت از دست دادن امتیاز تمام شود، ولی کمک می‌کند ستارگان از مصدومیت و خستگی مزمن در امان باشند و تا آخر فصل بهترین شرایط بدنی را حفظ کنند. برای اجرای این روش نیاز به نیمکتی قوی است که بازیکنان ذخیره فاصله زیادی با تیم اصلی نداشته باشند. در فوتبال اروپا تیم‌های بزرگ سعی می‌کنند برای هر پست دو و حتی سه بازیکن نزدیک داشته باشند، ولی در فوتبال ایران به دلیل محدودیت بودجه، نیروی انسانی و فهرست این کار تقریبا غیرممکن است.
برانکو امروز مقابل امیر قلعه‌نویی قرار می‌گیرد؛ کسی که دو سال پیش در استقلال با مشکل مشابهی روبه‌رو شد و نتوانست آن را به خوبی مدیریت کند. اکثر بازیکنان حاضر در جام جهانی 2014 به استراحتی طولانی رفتند، ولی قلعه‌نویی به چهار ملی‌پوش استقلال فرصتی برای بازیابی نداد تا کارآیی آنها به حداقل برسد. او صورت مساله را پاک کرد و ترجیح داد توپ را به زمین ملی‌پوشان بیاندازد، ولی در نهایت این استقلال بود که از این بابت آسیب دید.
در فوتبال امروز که تقویم بازی‌های باشگاهی و ملی تداخل زیادی دارد، چنین مشکلاتی اجتناب‌ناپذیر است و سرمربی چاره‌ای جز کنار آمدن با آن ندارد. تیم‌های مدعی برای قهرمانی سراغ بازیکنان ملی‌پوش می‌روند و طبعا باید خودشان را برای چنین روزهایی آماده کنند. برانکو هم که تیمش بیشترین ملی‌پوش را دارد تا پایان فصل بارها در شرایط مشابهی قرار می‌گیرد. با شروع لیگ قهرمانان آسیا تقویم بازی‌های پرسپولیس فشرده‌تر می‌شود و کار برانکو سخت‌تر. سرنوشت پرسپولیس در فصل جاری به مدیریت بازیکنان در این روزهای سخت بستگی خواهد داشت.
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
