به گزارش پایگاه 598 به نقل از بانک ورزش - بدبیاریهای استقلال ناشی از تغییرات گستردهای است که
منصوریان به نیت ساختن تیمی جدید اعمال کرده است. گرچه برخی از این
بازیکنان در حد و اندازههای استقلال نیستند اما به ترکیب اصلی استقلال در
دو بازی اخیر که بنگریم میتوانیم دلیل ناکامیهای تاکتیکی را آسیبشناسی
کنیم. استقلال با ترکیبی کاملا متفاوت نسبت به فصل قبل گام به لیگ شانزدهم
گذاشته است و اگر بازیهای تدارکاتی بیشتری انجام میداد بدون شک در دو
هفته آغازین لیگ نتایج بهتری را به دست میآورد. ظاهرا برای دیدن استقلالی
ایدهآل باید هفتههای بیشتری صبر کنیم.
پیدا بود که با این شرایط تیم منصوریان در هفتههای آغازین لیگ با
بحرانهایی مواجه میشود اما بدون شک این وضعیت همیشگی نیست و استقلال
منصوریان آرام آرام به شرایط ایدهآل نزدیک میشود. آنچه اکنون میبینیم
ناشی از انگیزه منصوریان برای ساختن تیمی متفاوت در قیاس با فصل پیش است.
در حقیقت سرمربی جدید استقلال با این نیت که استقلالی نوین را بسازد گام به
محیط جدید کاریاش گذاشته است. او که میدانست استقلال فصل پیش از قلب
دفاع ضربههای بسیاری دیده است تلاش کرد که بیشترین تحولات را در این بخش
اعمال کند. جذب کنعانیزادگان و رابسون و به موازات آن کنار گذاشتن حنیف
عمرانزاده گرچه با انتقادهایی همراه است اما در دسته همین اهداف قرار
میگیرد. حال اینکه تصمیمهای سرمربی استقلال چقدر درست بوده قطعا در
آیندهای نه چندان دور مشخص میشود اما در قدم اول میشود ماجرا را اینگونه
دید که منصوریان با شرایطی کاملا پیچیده مواجه شده و برای هماهنگ کردن
بازیکنان جدید که اهم آنها در خط دفاع دیده میشوند کاری بس دشوار خواهد
داشت.
ریسک بزرگ منصوریان آنجا مشهودتر به نظر میرسد که میبینیم او حتی مدافعان
کناری را هم تغییرداده و با جذب وریا غفوری و کنار گذاشتن فخرالدینی
گامهایی را در راستای بهبود خط دفاع برداشته است. بیشبهه برای اینکه
نتیجه درستی یا نادرستی تصمیمهای علی منصور مشخص شود زمان باید صرف کرد
اما همانطور که گفته شد این تغییرات گسترده موجب ناهماهنگیهای مشهود شده
است. در حقیقت بحران مقطعی استقلال که ناشی از نتایج دو هفته اخیر و
بازیهای نه چندان هماهنگ است، از این وضعیت نشأت میگیرد اما لزوما نباید
چنین پنداشت که استقلال منصوریان با وجود تمام نقصها و ناهماهنگیهایش
قابل اصلاح نیست و پیشبینی میشود که رفته رفته تیم او به هارمونی نزدیک
شود چرا که اساسا نتیجه تغییرات گسترده همین است و نمونههای آن نیز در
فوتبال ایران کم نبوده است. سپاهان را مثال بزنیم که درست مانند استقلال با
تحولاتی عظیم مواجه شده و برای اینکه عبدا... ویسی به تیم دلخواه برسد
باید زمان زیادی را به انتظار نشست. حتی ممکن است در هفتههای آتی همچنان
از استقلال نمایش ایدهآلی نبینیم چراکه دایره جابهجاییها تنها به همین
خط دفاع که مورد بحث بود، مربوط نمیشود و در خطوط جلویی نیز وضعیت مشابهی
دارد.
منصوریان که بزرگترین ریسک تاریخ باشگاه استقلال را با چهار تغییر و
جابهجایی اساسی در خط دفاع مرتکب شده در خط میان نیز بازیکنانی را وارد
ترکیب اصلی کرده که نخستین روزهای حضور خود را با تیم جدید سپری میکنند.
از فرشید باقری که هرگز بازیکن مهمی در فوتبال ایران نبوده و اکنون فرصت
بزرگی همچون بازی در استقلال برایش فراهم شده چه انتظاری میرود؟ یا حتی از
بختیار رحمانی که روزهای نخست بازی در استقلال را تجربه میکند و البته
کاوه رضایی. اینها همگی بازیکنانی هستند که برای رسیدن به هماهنگی با
استقلال نیاز به زمان دارند. حتی خود منصوریان نیز با محیط جدید کاریاش
چندان آشنا نیست و هنوز قاعده بازی در استقلال را نمیداند. با این حال هدف
او از ساختن استقلالی جدید ستودنی است و دوباره باید تاکید کرد که ریسک
منصوریان در حساسترین نقطه ترکیب تیم یعنی خط دفاع شجاعت بسیاری را
میطلبید.