این در حالی است که 8 تیر سال جاری لوبانف در مصاحبهای تلویحا اعلام کرد که از شرایط این باشگاه راضی نیست و احتمال وجود دارد که از جمع پرسپولیسیها جدا شود که این اتفاق کمتر از یک ماه بعد رخ داد و مسئولان باشگاه پرسپولیس درباره دلیل این جدایی در ادعای عجیب عنوان کردند که این دروازهبان به دلیل بیماری مادرش از جمع سرخپوشان جدا شده است اما کیست که نداند لوبانف به دلیل شرایطش در پرسپولیس و صد البته نیمکتنشینیاش در این تیم خواهان جدایی بود چرا که در سال صعود به جام جهانی 2018 روسیه این دروازهبان اگر نیمکتنشین میماند قطعا شانس حضور در تیم ملی ازبکستان را هم از دست میداد.
این شرایط باعث شد تا لوبانف ازبکستانی ایران را ترک کرده و راهی کشورش شود اما چیزی که در این میان عجیب است این است که مسئولان باشگاه پرسپولیس با چه ادله و برهانی اجازه جدایی دروازه بان دوم خود را در حالیکه این تیم در کوران رقابتها قرار دارد صادر کردند. فرض محال، محال نیست و اگر خدای ناکرده علیرضا بیرانوند دروازهبان اصلی پرسپولیس تا پیش از دیدار فردای این تیم مقابل فولاد خوزستان دچار مصدومیت یا بیماری شود آیا ابوالفضل درویشیوند دروازهبان جوان و کم تجربه پرسپولیس قادر خواهد بود از دروازه این تیم در لیگ برتر حراست کند؟ آیا بهتر نبود مدیران پرسپولیس حداقل تا جذب دروازهبان دوم برای این تیم جدایی لوبانف را به تأخیر میانداختند تا حداقل این استرس به هواداران پرسپولیس وارد نشود؟
مشخص نیست مسئولان پرسپولیس چطور و به چه دلیل راضی به جدایی لوبانف شدند آن هم در حالیکه هنوز هیچ جایگزینی برای او پیدا نکردهاند و با این شرایط این سوال پیش میآید که آیا درویشیوند آن دروازهبان قابل اعتمادی هست که اگر به هر دلیلی بیرانوند نتوانست در بازی با فولاد حاضر شود این درویشیوند بتواند از قفس توری پرسپولیسیها مراقبت کند؟ آیا اگر بیرانوند در بازی با فولاد خدای ناکرده مصدوم و یا اینکه حتی اخراج شود آن وقت پرسپولیسیها میتوانند به یک دروازهبان کم تجربه به عنوان ناجی دروازه خود اطمینان کنند؟
باید امیدوار بود که مسئولان باشگاه پرسپولیس در قبال این تصمیم عجیب خود دلیل قانعکنندهای داشته باشند چرا که همانطور که مدعی میشوند پرسپولیس پرهوادارترین تیم ایران است باید حواسشان به احساسات این هواداران پرشور هم باشد.