ديدهايد افرادي را كه اين طرف و آن طرف ميروند، غذايي ميخورند، بعد تا
چند روز تعريف مي كنند كه نانش چه گرم بود پنيرش چه خوب بود. شا لازم نيست
تعريف كنيد، خودت خوردهاي، كس ديگري نفهميده است. غذاي شما را ديگري ملتفت
نيست. هر كدامتان از يك چشمهاش و يك كلامش لذّت بردهايد. نميتوانيد به
كس ديگري بگوييد. ياد كه كرديد، از نو بخوريد. آن وقت به غذاهاي بهشتي عادت
ميكنيد و اشتهايتان زياد ميشود و قلبهايتان هم بزرگ ميشود.
پس از همين جا شروع كنيد. دُعيتُم فيهِ الي ضيافهِ الله. پيغمبر(ص)
ميفرمايد: «من شما را دعوت مي كنم براي ضيافت الهي» در حال حاضر
ميهمانخانه ما اينجاست. اينجا شكمو بودن انسان را خبره ميكند. حتّي در
سفرهاي زيارتي ديدهام كساني كه مردان رشيد و بخور هستند، در پختن هم
خبرهاند و از زنها جلوترند.
از ابتداي خلقت تا حضرت آدم، از آدم تا خاتم، خدا ميداند چند هزار سال
گذشته است. همه را با يك جمله حل ميكنند. انشاء الله الان هم همانطور
باشد. اول نبات و جماد بوديم، ما را آوردند تا به آدم رساندند. از آدم هم
ما را به خاتم رساندند. الان هم امّت پيامبر خاتم(ص) هستيم. ميدانيد معني
آن چيست؟ در اين عمر كم خداوند چطور اينها را گنجانيده؟ به عقلت و قلبت
رجوع كن!
شخصي از اميرالمومنين(ع) سوال كرد: يا علي شب را چگونه به صبح رساندي؟
فرمود: «در حالي كه خداوند مرا خلق كرد، آورد به اسلام رساند، و اسلام، من
را آورد به محمد(ص) رساند و باقي راه را هم خودش ميبرد.» حضرت مسير خوبي
نشان ميدهد.
كتاب طوباي محبّت جلد دوم – ص 89
مجالس حاج محمّد اسماعيل دولابي