به گزارش پایگاه 598، مرحوم حضرت آيت الله العظمي بهجت مي فرمود: اين روايت را به اين صورت در
جايي ديدهام، اما نميدانم در چه كتابي، قاعدتاً در «جواهرالسنية» باشد:
خَلَقَ الله الْعَقْلَ فَقالَ لَهُ أَدْبِرْ فَأَدْبَرَ فَقالَ لَهُ: مَنْ
أَنَا وَ مَنْ أَنْتَ؟ قالَ: أَنَا أَنَا، وَ أَنْتَ أَنْتَ: ثُم قالَ
لَهُ: أَقْبِلْ فَأَقْبَلَ، فَقالَ لَهُ: مَنْ أَنَا وَ مَنْ أَنْتَ؟ قالَ:
أَنْتَ الربُ الْجَليلُ وَ أَنَا الْعَبْدُ الذليلُ؛
خداوند عقل را آفريد و به او فرمود: پشت كن. پشت كرد. پس از او پرسيد: من
كيستم و تو كيستي؟ گفت: من منم، و تو تويي. سپس به او فرمود: رو كن. رو
كرد، پس از او پرسيد: من كيستم و تو كيستي؟ گفت: تو پروردگار بزرگ، و من
بنده ذليل هستم».
يعني وقتي كه مُدْبِر گردد، تاريك محض است و وقتي كه رو كند و به حق متوجه گردد، مِرآت است.
كتاب در محضر حضرت آيت ا.... العظمي بهجت – ص 79
محمد حسين رخشاد