آشنايي با سوره‌هاي كتاب آسماني/سجده

به گزارش پایگاه 598 به نقل از تسنيم، در آغاز اين سوره در آيات 1 و 2 مي‌خوانيم:
(الف. لام. ميم. ]اين[ كتاب بدون شك از سوي رب العالمين فروفرستاده شده است... )
«رب» به معناي مالكي است كه امرو آنچه را در ملكيت اوست تدبير مي‌كند.(1) «رب» را در فارسي، پروردگار معنا مي‌كنند و «رب العالمين» يعني پروردگار جهانيان.
از همان آغاز سوره پيداست كه در اين سوره از «ربوبيت» و تدبير عالم از سوي پروردگار سخن مي‌گويد. مشركين در زمان جاهليت خداوند را خالق هستي مي‌دانستند، اما به «ارباب»(2) يعني به خداياني نيز اعتقاد داشتند كه از نظر آنان اين ارباب در خلقت و آ،رينش نقشي نداشتند، اما اداره و تدبير امور عالم در اختيار اين ارباب بود. در پندار باطل آنان خداوند عالم در اداره جهان كمترين نقشي ندشت. از اينرو به پرستش ارباب كه همان بت‌ها بودند مي‌پرداختند و در برطرف كردن نيازها و رفع گرفتاري‌ها و جلب روزي، از آن‌ها كمك مي‌جستند.

آيه دوم و پنجم، اين عقيده را باطل اعلام مي‌كندو اشاره مي‌كند: خداست كه رب العالمين است و تدبير امور عالم به دست اوست.
آري خداوند همانگونه كه خالق آسمان‌ها و زمين و همه موجودات است، همه امور آنان را هم تدبير مي‌كند و تنها اوست كه پروردگار جهان و رب‌العالمين است.
فرو فرستادن قرآن براي هدايت، و ارسال پيامبر اكرم(ص) به عنوان هشدار دهنده، خود جزيي از تدبير و ربوبيت الهي براي تربيت نوع بشر و ما انسان‌هاست.

آيات دوم و سوم به اين مطلب اشاره دارد، و قكآن را كه مشركين بافته محمد معرفي مي‌كردند، حقي از جانب پروردگار مي‌نامد كه براي بيم و هديت فرو فرستاده شده است.
در آيه 15 به «سجده» مومنان در هنگام ذكر آيات الهي اشاره مي‌شود و نام سوره نيز از آن گرفته شده است. آيه مذكور آِه سجده است و هر كس آن را بخواند يا بشنود، در پايان آيه واجب است فورا سجده به جا آورد. شنيدن آيه بايد از تلاوت كننده‌اي باشد كه به صورت زنده در حال خواندن آيه است، اما اگر صداي قاري ضبط و بعداً از راديو، تلويزيون، ضبط صوت و امثال آن پخش شود، سجده كردن واجب نيست.

1-در واقع مي‌توان گفت: معناي «رب» مساويست «مالك+مدبر»
2-جمع رب
كتاب گلستان سوره‌ها – ص 175
محمد حسين جعفري