نگاهی به صوفیه و معنویت کاذب

 

چندی پيش در تاريخ 30 بهمن 94 خبری در خصوص آئین‌های خرافی صوفيه با تيتر « ذکر دراویش کردستانی در سنندج » روی خروجی خبرگزاری جمهوری اسلامی قرار گرفت كه نشان از عدم توجه به جايگاه جريانی اين نحله و فسادهای آن دارد. در ادامه کوتاه‌نوشتی در مورد صوفيه و انحرافات آن‌ها خواهيد خواند كه تنها بخش كوچكی از نابهنجاری‌های اين فرقه است.

 

 

ازجمله جریان‌هایی كه باانگیزه سياسی در تاريخ اسلام به وجود آمد جريان صوفيه بود. از تحليل مظبوطات كتب تاريخی این‌گونه برمی‌آید كه دستگاه بنی‌امیه برای مقابله با جريان معنوی اهل‌بیت، صوفيه را به وجود آوردند تا جريان دوقطبی معنويت در جامعه پديد آيد و ديگر اهل‌بیت به‌عنوان تنها ملجأ معنوی جامعه نباشند و از اين طريق قدرت اهل‌بیت را تحت‌الشعاع قرار دهند همين امر باعث شد تا صوفيان كه خود را مردان خدا می‌خواندند از طرف اهل‌بیت طرد و حتی لعن شوند.

 

در حديثی از وجود مقدس امام هادی (ع) آمده است:

 

 

در روايتی ديگر از امام رضا (ع) روایت‌شده كه فرمود:

 

 

 

صوفيان كه به‌عنوان اقطاب معنوی به جامعه معرفی‌شده بودند در گام اول اقدام به تغيير تعریف‌ها نمودند و با تغيير مفهومی واژگان موجهی مثل معنويت و عرفان خود را نقطه پرگار معنوی جامعه معرفی كردند.

 

سيد شهيدان اهل‌قلم شهيد سيد مرتضی آوينی در مقاله كدام عرفان [3] به اين واقعيت اشاره نموده و می‌نویسد:

 

 

به‌راستی این کدام عرفان است که خروش سازهای سنتی را بدان نسبت می‌دهند؟

 

این کدام عرفان است که فقط با خرامیدنی کبک وار و غمزه‌های بصری (!) و کرشمه‌های روشنفکر مآبانه و مختصری ریای خالصانه (!) می‌توان به آن دست‌یافت، هرچند آدم شب را تا سحر، نه در محراب عبادت که پای بساط دودودم و پیاله‌های پی‌درپی بگذراند و کپه مرگ را هنگامی بگذارد که خروس‌ها سبّوحٌ قدّوس می‌گویند و بعد هم تا لنگ ظهر مثل دیو خرناسه بکشد و… چه می‌گویم؟ این روزگار اصلاً روزگار وارونگی انسان‌هاست و به‌مقتضای این وارونگی، نه عجب اگر کلمات هم وارونه شوند و اصطلاحاً بر مفاهیمی دلالت کنند که متضاد و متناقض با معانی حقیقی آن‌هاست!

 

 

پس‌ از آنکه تعریف‌ها تغيير كرد؛ ظاهرسازی به‌عنوان گام دوم صوفيه قرار گرفت و خود را ملزم به رعايت زی درويشی در انظار عموم نموده‌اند. در نامه يكی از اقطاب صوفيه به فقراء فرقه نعمت اللهی گنابادی چنين آمده است:

 

فقراء محترم رعايت نمايند و در انظار عموم رعايا جانب زهد و ساده زيستی را نگه‌دارند پسنديده است كه خانه‌ها اندرونی و بيرونی برای معيشت و معاش انتخاب فرمانید تا احدی از رعايا از داخله شما مطلع نگردد. اهتمام ورزيده شود كه در صورت استفاده از روح‌افزاها[4] به حالت سكر در انظار حاضر نشوند و قبل از حضور در ديد رعيت آثار را از خود دور نمایند.

 

 

 ملا احمد اردبيلی (قدس الله روحه) از شيخ مفيد، محمد بن محمد بن نعمان، از محمد بن حسين بن ابوالخطاب در كتاب حديقة الشيعه نقل كرده كه گفته است: من در مسجد رسول خدا (ص) خدمت امام هادی (ع) شرفياب بودم كه جمعی از يارانش ازجمله ابوهاشم جعفری كه فردی بليغ و سخنور و نزد امام (ع) از جايگاه ویژه‌ای برخوردار بود، بر آن حضرت وارد شدند. پس‌ازآن گروهی صوفی وارد مسجد شده و در گوشه‌ای از مسجد حلقه‌زده و به گفتن ((لا اله الا الله)) پرداختند. امام (ع) به ما فرمود:

 

 

 

جریان‌های باطل ازجمله صوفيه باهدف جذب مشتری بيشتر اقدام به ارائه تز معنويت بدون شريعت پرداختند. آن‌ها با اين توجيه كه شرعيات برای ابتدای كار است و بعد از گذر از يك مرحله ديگر نياز به شريعت نيست و طريقت كفايت می‌کند زیر پای احكام الهی را كشيده و محرمات را بر خود مباح می‌دانند تا آنجا كه به‌راحتی اقدام مصرف مواد مخدر، شرب خمر و ارتباطات نامشروع می‌نمایند و به قول خودشان روحشان را به پرواز درمی‌آورند در جواب اين جماعت همان يك بيت بيدل دهلوی كفايت می‌کند كه گفته:

 

بنگی زدیم و سر اناالحق شد آشکار                  مارا به این گیاه ضعیف این گمان نبود

 

حتی در فرقه‌هایی مثل نذريه به‌صراحت به اين نكته اشاره می‌کنند كه درصورتی‌که مريد در اول سال نذری برای مراد و قطب نمايد اين از اعمال كفايت می‌کند و می‌تواند در طول سال به هر عمل و فسادی اقدام نمايد.

 

 

عبور از مفاهيم حقيقی و اكتفا به‌ظاهر درويش مابانه و اباحه گری گسترده باعث شده است تا اين نحله در اقسام و فرقه‌های مختلفش دچار فساد گسترده شود تا آنجا كه بعضی از شيوخ اين فرقه در پيری و كبر سن به فحشا و فساد روی بياورند به‌عنوان‌ مثال در سال 1392 خواجه بابا گراشی که یکی از شیوخ فرقه صوفیه گنابادیه بود با تعرض به یکی از دختران فرقه، شوک بزرگی به فرقه صوفیه گنابادیه وارد کرد.

 

 

يكی از مهم‌ترین آئین‌های فرق صوفيه رفتن به اتاق تشرف است. تاريكخانه اتاقی است كه فرد برای تشرف به فرقه بايد با شيخ به‌تنهایی در اتاق قرار گرفته و هدیه‌ای برای شيخ ببرد و ابتدا خود را از همه مظاهر و ظواهر دنيا حتی لباس خلع نمايد و در محضر شيخ عريان شده تا خرقه فرقه بر اندام او پوشانده شود. جالب اين است كه تخدير با روان گردهایی مثل حشيش از لوازم اتاق تشرف است تا مريد خود را به‌صورت كامل در اختيار شيخ بگذارد.

 

همين فساد گسترده باعث شد تا جریان‌های قضائی كشور به برخورد با فاسدان اين فرقه بپردازند و در مواردی احكام مطابق قانون برای آن‌ها صادر و اجرا شود كه اين امر با مخالفت جریان‌های استعماری و شبکه‌های ماهواره‌ای آنها مواجه شد.

 

 

همان‌گونه كه گفتيم جريان صوفيه يك جریانی است كه پيدايش آن باانگیزه سياسی بوده است و امروز نيز جریان‌های استعماری برای اين جريان در شبکه‌های ماهواره‌ای خود رپرتاژ آگهی‌های قابل‌توجهی می‌روند تا آنجا كه bbc با حضور افرادی مثل مصطفی آزمایش، كه از آن به‌عنوان سخنگوی فرقه گناباديه ياد می‌شود، برنامه اختصاصی در حمايت از صوفيه گنابادی پخش می‌نمایند و يا دولت فرانسه به‌صورت رسمی مخارج برخی از فرق صوفيه را در ايران به عهده می‌گیرد و ازلحاظ قضايی در محاكم بین‌المللی به‌عنوان وكيل مدافع صوفيان مطالبات آن‌ها را پيگيری می‌کند.