چرا به سلامت پاهایتان اهمیت نمی دهید؟

 

 

بارها گفته شده و لازم است باز هم تکرار شود که به هیچ عنوان نباید در حمام های عمومی و استخرها با پای برهنه دوش بگیرید و قدم بزنید.این مکان ها مملوء از قارچ ها و سایر میکروب هاست و موجب رشد قارچ ها در پا و انگشتان آن می شود. همچنین بهتر است پاهایتان را به طور کامل خشک کنید. لابلای انگشتان پا نیز نباید خیس بمانند.

 

 

اگر موهای انگشتان پا به طور ناگهانی ناپدید شوند و یا پوست روی پاهایتان نازک گردد و اطراف چشم هایتان نیز کبود باشد، نشان از بیماری شریانی محیطی  (PAD) است. این بیماری یک نشانه بزرگ از بروز مشکلات قلبی و یا سکته ی مغزی است که با مسدود شدن شریان های پا و یا سایر نقاط خود را نشان می دهند.

همچنین وجود زخمی بسیار خشک در پوست پا که بهبود نمی یابد ممکن است نشانه بیماری دیابت تشخیص داده نشده باشد.

 

 

کفش های تنگی که باعث فشار انگشت شست پا به انگشت انتهایی و کوچک تر پا می شود، گاها سبب آسیب استخوانی شده و همچنین ممکن است باعث پینه بستن انگشتان پا گردد.پاهای خود را همواره خشک نگه دارید، زیرا رطوبت شرایط خوبی را برای رشد قارچ انگشتان پا فراهم می کند

 

پوست پوشاننده ی پینه ی پا ممکن است قرمز، متورم و تحریک شده باشد و سبب دردناک شدن پا در هنگام راه رفتن شود .

کفش هایی را انتخاب کنید که انگشتان در قسمت جلوی آن راحت باشند (سرپنجه پهن) و پاشنه آن نیز حداکثر دو سانتیمتر باشد، ولی تخت هم نباشد (مثل کفش های عروسکی) .

 

 

اگر انگشت دوم پا بزرگ تر از انگشت شست پا باشد، بیشتر در معرض خطر پینه بستن پا هستید .

قارچ های ناخن مقاوم هستنداگر ناخن پایتان بی رنگ شدن، ضخیم و شکننده شود، از یک کرم موضعی برای جلوگیری از بدتر شدن آن استفاده کنید، زیرا این علایم مربوط به رشد قارچ در ناخن پاهاست.پاهای خود را همواره خشک نگه دارید، زیرا رطوبت شرایط خوبی را برای رشد قارچ پا فراهم می کند. بریدگی های بین ناخن و گوشت پا را نیز سریع تر درمان کنید تا به لانه ای برای قارچ ها تبدیل نشود.

 

 

اگر مبتلا به دیابت هستید هر روز پاهایتان را بررسی کنید تا هیچ گونه بریدگی، زخم و قرمزی وجود نداشته باشد. اگر زخم ها نادیده گرفته شوند، به مرور زمان مشکلات جدی تری را به دنبال می آورند و در نهایت ممکن است منجر به قطع پا شود. افراد دیابتی که پاهایشان را از دست می دهند، تقریبا 5 سال دیگر شانس زندگی کردن دارند.

 

 

برخی افراد به طور ژنتیکی مچ پای ضعیفی دارند که گاهی به راحتی دچار آسیب می شود و ضعیف بودن مچ پا حتما نشانه ی یک بیماری نیست.استفاده از دئودرانت پاهمان طور که برای از بین بردن بوی نا مطبوع زیر بغل از دئودرانت ها استفاده می شود، برای جلوگیری از بوی نامطبوع پا نیز دئودرانت هایی وجود دارند.