اختلافات ترکیه با اسرائیل ظاهری است

شهید سمیر قنطار در سوریه ماموریت خاصی را بر عهده داشت که موفقیت او در انجام ماموریت به کام اسراییل خوش نیامد و در صدد نابودی او بودند. چند بار شایعه کردند که او را کشته اند. زمانی که ماشین شهید جهاد مغنیه و سردار الله دادی را زدند، هدفشان جهاد نبود. هدف سردار سپاه بود و سمیر قنطار. چون آنها درحال فعال ساختن مقاومت در سرزمینهای هم مرز با فلسطین در سوریه، مثل جولان بودند. برای همین دیدیم سریعا قبل از اینکه مقاومت اعلام کند نیروهایش شهید شده اند، برخی از رسانه های صهیونیستی اعلام کردند سمیر قنطار را کشتیم. دشمن با ترور سمیر قنطار نه فقط یکی از فرماندهان مقاومت، که یک نماد مقاومت را هدف قرار داد. حزب الله ممکن است به دلیل اینکه در سوریه بسیار سرگرم عملیات است و در لبنان هم از لحاظ سیاسی تحولات مهمی در پیش رو است فعلا پاسخی ندهد اما حتما برای باقی ماندن معادله بازداری که قبلا عنوان کرده، پاسخ این حرکت تروریستی را خواهد داد.

رژیم صهیونیستی هم اکنون نیازی به جنگ ندارد. لبنان و سوریه و کشورهای مختلف دیگر، گرفتار تروریسم و سرگرم مبارزه با آن هستند. امنیت این رژیم تا کنون به خوبی تامین شده و نگاه افکار عمومی هم معطوف به قضایای سوریه و عراق است. لذا جنایات این رژیم در فلسطین در رسانه ها به چشم نمی آید. تنها خطر موجود، جبهه جولان سوریه است که به تصور صهیونیستها با نابود کردن فرماندهان این منطقه، می توانند این فرایند را متوقف کنند. از جانب دیگر، رژیم صهیونیستی به بهانه خطر تروریسم در منطقه، باز بیش از پیش آمریکا را دوشیده و سلاح و پول تحویل گرفته است. عامل تروریسم در منطقه تبدیل شده به کاسب تروریسم.

حضور روسیه در سوریه بنا به مصالح این کشور است و ماموریت های تعریف شده برای ارتش این کشور شامل حفاظت از جان فرماندهان مقاومت نیست. چه بسا از مکان اقامت آنها بی خبر هم باشد. ضمن اینکه روسیه پیش از ورود به جنگ علیه تروریستها در سوریه برنامه خود را به اطلاع رژیم صهیونیستی رساند و حد و مرزهایی برای آنها تعیین کرد. دولت اشغالگر قدس در این باره اعلام کرد وجود روسیه مانع از هدف قرار دادن کاروانهای انتقال سلاح به حزب الله نخواهد بود. علاوه بر این باید بدانیم دعوای اعراب و رژیم صهیونیستی برای روسیه چندان مهم نیست و دخالت مستقیمی در آن نخواهد کرد. از طرف دیگر سیستم های دفاع هوایی در شمال سوریه برای مقابله با ترکیه نصب شده و موشکها از جنوب به سمت دمشق شلیک شدند. حتی اگر موشکهای ارتش صهیونیستی در دقایق اول کشف می شد، فاصله آنها تا دمشق، کمتر از فاصله سیستم دفاع موشکی تا نقطه برخورد بود و لذا فرصت پاسخگویی هم فراهم نبود.

قسمت زیادی از دهکده های جولان سوریه دروزی نشین هستند. از آنجا که سمیر قنطار اصالتا دروزی بوده است و با آداب و رسوم و روابط این قوم به خوبی آشنا است، وی مسئولیت داشت تا در این منطقه، زیر ساختهای مقاومت علیه دشمن صهیونیستی را بوجود آورد. او به خوبی زبان عبری را آموخته بود و به خوبی می تواند با دروزی های مناطق اشغالی در ارتباط باشد.

اولا ترکیه از همان هنگام که به خاطر ماجرای کشتی مرمره روابطش با رژیم صهیونیستی به ظاهر تیره شد، روابط نظامی مشترک و آموزش نظامی بین ارتش دو کشور را پشت صحنه دنبال کرد. لذا ظاهر سازی این کشور فقط برای به دست گرفتن نقش اساسی در منطقه بود. ضمن اینکه ترکیه با مشکلات فراوان داخلی روبرو است و چون در مراحل مختلف در سیاست خارجی خود شکست خورده و از چاله ای به چاله دیگر افتاده، سران این کشور دچار سرگیجه و عقده سیاسی شده اند و به هر مستمسکی چنگ می زنند تا خود را نجات دهند. لذا می بینیم تصمیم های ناصوابی اتخاذ می کنند. ترکیه برای ورود به اتحادیه اروپا نیازمند جلب رضایت این کشورها است، امروز که اروپا مخالف داعش و تروریسم شده بین دوراهی گیر افتاده است. حتی برخی کشورها خواستار حذف ترکیه از این اتحادیه شدند. چرا که این کشور هم تسهیل کننده عبور و مرور تروریستها است هم در قضیه پناهندگان، باعث شده فشار و مشکلات زیادی برای اروپا ایجاد شود. ترکیه با روال کنونی خود مسیر عربستان را در پیش گرفته و به سوی عدم استقرار پیش می رود. خصومت ترکیه با سوریه وارد یک فاز شخصی و ناموسی شده و نتیجه انباشته شدن ناملایمات و مشکلات قبلی است. ترکیه از قدرت گرفتن کردها در سوریه می هراسد و به دنبال آن است که با کمک به گروه های تروریست، قدرت کردها را کاهش دهد. دخالت ترکیه در سوریه باعث افزایش اعتراضات کردها در عراق و ترکیه شده. علاوه بر آن علویان ترکیه که جمعیتشان به حدود 18 میلیون نفرمی رسد هم یکی از تهدیدها بر علیه سیاستمداران ترکیه به شمار می رود.

این اتحاد مرده به دنیا آمد. چه اتحادی؟ برنامه ای که نیمه شب اعلام کردند و خیلی از کشورها گفتند ما خودمان در جریان نبوده ایم! لبنان و اندونزی اظهار بی اطلاعی کردند و پاکستان شرکت در آن را رد کرد. همیشه برای چنین پیمانهایی مدتها پیش، سیاسیون کشورها با هم جلسه می گذارند، به نقاط مشترک می رسند، بعد جلسه ای در حد وزرای دفاع تشکیل می شود، سپس فرماندهان و نمایندگان ارتشهای اعضا با هم دیدار می کنند. نه اینکه یک شاهزاده ای نیمه شب کنفرانس خبری بگذارد و چندین کشور را عضو اتحاد اعلام کند. عربستان نتوانسته از پس فقیرترین کشور عربی بر بیاید و در حال شکست در میدان جنگ است چطور می تواند اتحادی بر علیه تروریسم را فرماندهی کند؟ بسیاری از کشورهای عضو این اتحاد، خودشان قدرت نظامی برای دخالت و جنگیدن علیه تروریسم را ندارند. لبنان ارتشش در مضیغه سلاح و مهمات است و به آن سلاح نمی فروشند. نمی تواند به تنهایی از پس تروریستهای داخل لبنان بر بیاید. چطور می تواند در برنامه وسیعی در کشوری دیگر دخالت کند؟

وضعیت میدانی در یمن به نفع مردم و انصار الله است. نیروهای مشترک خارجی (تحالف سعودی) نتوانسته اند به اهداف خود برسند؛ نتوانستند حوثی ها و ارتش این کشور را شکست دهند؛ نتوانستند صنعا را بگیرند. حتی عدن الان به دست القاعده افتاده و از دست دولت مورد حمایت عربستان خارج شده است. بیچارگی عربستان به حدی رسیده که از مزدوران خارجی مثل بلک واتر کمک گرفته اما این نیروهای زبده هم در کمین ها و حملات انصار الله کشته شدند. فرماندهان نظامی بلندپایه ای از عربستان و امارات و دیگر کشورهای شرکت کننده در ائتلاف کشته شدند. عربستان تنها با هجوم به منازل مردم در حال عقده گشایی است و هیچ هدف نظامی برایش باقی نمانده است. برای همین برخلاف تمام حرافیهای گذشته در حال تن دادن به مذاکرات است.

اوضاع میدانی در سوریه و پیشرفتهای مهم و سریع ارتش سوریه که در حمایت روسیه بوجود آمد، فشار بر تروریستها و حامی آنها یعنی آمریکا را بیشتر کرد. قطعانامه 2254 سازمان ملل که با رای تمام اعضا تصویب شد نتیجه یک توافق ضمنی بین آمریکا و روسیه بود. آمریکا در سوریه راه دیگری ندارد و تمام پیش شرط های قبلی از جمله برکناری بشار اسد از این قطعنامه حذف شده است. آنچه در این قطعنامه مشاهده می شود، اراده ایران و روسیه است و نقاطی که این کشورها مد نظر داشتند. به موجب این قطعنامه تروریستها دیگر جایی در مذاکرات نخواهند داشت و فقط مردم سوریه می توانند برای آینده خود تصمیم بگیرند و این یعنی یک پیروزی بزرگ برای نظام سوریه و محور مقاومت.