واکنش ظریف به دو قطعنامه ضدایرانی

به گزارش پایگاه 598، محمدجواد ظریف گفت: هفتادمین سالگرد تأسیس سازمان ملل متحد فرصتی فراهم کرده است تا نگاهی به توفیق‌ها و ناکامی‌های ملل متحد در همه حوزه‌ها داشته باشیم.

وی افزود: در بررسی هفتادمین سالگرد باید عملکرد سازمان ملل در جلوگیری از جنگ و ایجاد صلح در قالب آرمانگرایی واقع‌بینانه بررسی شود.

ظریف با اشاره به قطعنامه‌های ضدایرانی که اخیراً و به‌بهانه حقوق بشر تصویب شدند، گفت: دو قطعنامه‌ای که دیروز در سازمان ملل تصویب شدند، جزو طنزهای تاریخ بودند.

وی افزود: اما هدف من در اینجا بحث درباره این است که پس از ۷۰ سال چه انتظاری باید از سازمان ملل داشته باشیم.

ظریف گفت کشورهایی که نه از قانون اساسی و نه از انتخابات خبر دارند از انتخابات آزاد در سوریه صحبت می کنند.

وی ادامه داد: کسانی که داعش را پرورده اند نسبت به کسانی که با داعش مبارزه می کنند خرده می گیرند و متاسفانه به دلیل برخی ملاحظات رای می آورند.
ظریف اضافه کرد: اینها نگرانی های عمده ای است که در برخورد با ملل متحد و در رسیدگی به ساز و کارهای ملل متحد باید مورد توجه قرار گیرد.

ظریف در بخشی از صحبت هایش گفت: مطمئنا هفتادمین سالگرد ملل متحد باید فرصتی را فراهم کند که تلاش های ملل متحد را در حوزه مختلف ارج نهیم و معمولا در محیط هایی که دیدگاه سیاسی- امنیتی بر سایر اقدامات ملل متحد حاکم می شود زحمات ملل متحد کمتر مورد بررسی قرار می گیرد و ما در تاریخچه هفتادساله ملل متحد همه چیز را با هم بررسی می کنیم.

وی افزود: هفتادمین سالگرد ملل متحد فرصتی را فراهم می کند تا نگاهی به توفیق ها و ناکامی های ملل متحد در همه موضوع ها، از همکاری های بین المللی برای پیشبرد توسعه و ارتقای حقوق بشر که در منشور ملل متحد آمده تا جلوگیری از جنگ که هدف اصلی ملل متحد است و پایه گذاران ملل متحد برای آن گرد هم جمع شده اند، بپردازیم.

وزیر امور خارجه اضافه کرد: ما باید این تحلیل را در قالب آرمانگرایی واقع گرایانه ببینیم یعنی اگر این سازمان نبود چه اتفاق هایی می افتاد، نه اینکه این سازمان چگونه در قالب دیدگاه های ما عمل می کرد.

وی ادامه داد: البته توجه به این موضوع مانع از این نمی شود که کاستی های ملل متحد را در نظر نداشته باشیم، من قصد اشاره به کاستی ها ندارم اما کاستی ها نیز فراوان است همچون سیاسی شدن برخوردهای ملل متحد؛ البته نه اینکه سازمان غیرسیاسی است بلکه این به معنای حاکم شدن ملاحظات سیاسی بر نگرانی های واقعی است.