طلبه ها چگونه تبلیغ میروند؟

یکی از ابعاد زیبا و البته سخت زندگی طلبگی ٬سفرهای تبلیغی است .حوزه علمیه در ایام تبلیغ تعطیل است و طلبه ها عازم مناطق مختلف میشوند تا معارف اسلامی را در بین مردم نشر دهند.امابه چه اوقاتی ایام تبلیغی گفته میشود؟ کدام طلبه ها میتوانند به تبلیغ بروند؟کدام سازمانها تبلیغ را هماهنگ میکنند؟طلبه ها برای تبلیغ به کجاها میروند و چه میگویند؟

ایام تبلیغی:ماه رمضان ٬دهه محرم٬دهه آخر صفر٬ایامی است که طلبه ها بری تبلیغ میروند اهمیت این روزها از این جهت است که با توجه به مناسبت زمانی مردم رغبت بیشتری برای پذیرش معارف دینی دارند و وقت مناسبی برای مسائل مذهبی تنظیم میکنند. البته ایام عید غدیر ٬ایام فاطمیه ٬و تعطیلات نیز شاهد تبلیغ طلاب هستیم که البته ممکن است عمومیت نداشته باشد.

طلبه های مبلغ: از همان شروع دوره طلبگی دغدغه تبلیغ در ذهن طلبه ها جایگاه خاصی دارد برخی ازطلبه ها ممکن است از همان اول کار در مسجد محله خود جلسات قرآن برپا کنند یا برای نوجوانان کلاسهای آموزش احکام برگزار کنند اما آنچه اینجا مطرح است تبلیغ رسمی است که طلاب بعد از اتمام دوره مقدمات(شش سال اول)وارد این عرصه میشوند و با یافتن مشروعیت اخلاقی و علمی میتوانند از جایگاه یک مبلغ رسمی به ترویج دین بپردازند . طلبه های ملبس و طلبه های غیر ملبس برای تبلیغ لباس روحانیت میپوشند چرا که تاثیر لباس که مردم احترام خاصی به آن قائل هستند مساله ای است غیر قابل انکار.

سازمانهای هماهنگ کننده تبلیغ:معاونت تبلیغ حوزه علمیه قم و دفتر تبلیغات حوزه علمیه قم سازمانهایی هستند که طلاب علاقمنددر آنها تشکیل پرونده میدهند البته پرونده ای بعد از گذراندن آزمون .روخوانی و ترجمه قرآن،آشنایی نسبی با احکام،تاریخ اسلام،مسائل اعتقادی و سخنرانی کوتاه جهت سنجش توان ارائه منبربرای مردم.این دومرکز طلاب مبلغ را به سازمان تبلیغات شهرستانها معرفی میکند سازمان تبلیغات شهرستانها وظیفه دارد تاظرفیتهای موجود را سنجیده و زمینه را برای تبلیغ فراهم کند.مساجد ،هیات های مذهبی و کسانی که مراسمهای مذهبی برگزار میکنند به سازمان تبلیغات مراجعه میکنند و سازمان با توجه باسطح مخاطبان طلبه هارا جهت تبلیغ اعزام میکنند.نهاد رهبری در دانشگاهها،اوقاف،عقیدتی نیروهای مسلح و سازمان فرهنگ و ارتباطات(ویژه بچه های بالا)نیز سعی میکنند طلابی را در حوزه فعالیت خود بکار گیری کنند.

مکانهای تبلیغ:مساجد،تکایا،حسینیه ها،هیاتهای مذهبی جاهایی است که طلبه ها برای تبلیغ به آنجا میروند در کنار اینها دانشگاهها،مدارس،پادگانهانیز زمینه فعالیت دارند اما طلبه های فعال سعی میکنند در هر جایی ظرفیتی باشد از آنجا استفاده کنند از مساجد در شهر ها گرفته تا روستاهای دور دست حتی خاطرم است یکی از دوستان سالهای گذشته جهت تبلیغ در ارتش به مرز رفته بود و یک ماه رمضان را در سنگر بسر برده بود.

روشهای تبلیغی طلاب: طلاب سعی میکنند در مدت زمانی که تبلیغ میکنند از انواع روشها استفاده کنند نماز جماعت برگزار میکنند ،ممکن است در کنارسخنرانی رسمی در منبر بعد از منبر نشستهای دوستانه و چهره به چهره با جوانان داشته باشند،جلسات قران برپا میکنند ،همسر طلبه اگر طلبه باشد یا مطالعات اسلامی داشته باشد تحت نظر همسر خود برای زنان جلسات احکام برپا میکند،طلبه های امروزی سعی میکنند از طریق استفاده از امکاناتی از قبیل لب تاب و ... جوانان را جذب کنند تا بتوانند معارف اسلامی را از این طریق منتقل کنند.البته معمولا طلبه ها معتقدند مهمترین راه تبلیغ رفتار مبلغ است که اثر پایدار دارد.

حاشیه ها:

-سازمانهای هماهنگ کننده تبلیغ همه ساله همایشی را برای مبلغین قبل از اعزام برگزار میکنند تا یکی از بزرگان اولویتهای تبلیغ را تشریح کند و البته ناگفته نماند گروه های سیاسی علاقه شدیدی جهت سخنرانی در این جلسات دارند تا از پتانسیل سرشار طلاب استفاده کنند خصوصا در ایام انتخابات.

-سازمانهای مذکور بسته های فرهنگی شامل کتاب و سی دی آماده میکنند تا بتوانند تا حدی هماهنگی ایجاد کنند تا با تبلیغ مفاهیم نسبتا یکنواخت بتوانند بصورت کلان نتایج بهتری کسب کنند که البته دوستان طلبه اجتهاد خود را دارند و به تشخیص خود عمل میکنند.

-به لحاظ سیاسی ممکن است برخی از طلاب سلایق خود را در تبلیغ اعمال کنند اما سازمانهای مذکور چنین ماموریتی را از طلاب نمیخواهند.

-معمولا طلبه ها از سازمان تبلیغات شهرستانها شاکی هستند و معتقدند سازمان زمینه لازم را جهت تبلیغ طلاب ایجاد نمیکند بطور مثال برخی از طلاب علاقمند گاهی جایی برای تبلیغ بیدا نمیکنند.

-سفرهای تبلیغی طولانی مدت و دوری از خانواده و خصوصا تنها ماندن خانواده در شهر غربت از دغدغه های اصلی طلاب است چرا که در همه جا زمینه برای حضور خانواده فراهم نیست.

-در برخی مکانهای تبلیغی خصوصا در مناطق روستایی اسکان طلاب با مشکل جدی روبرو است در همه روستاها خانه عالم موجود نیست و باید میزبانی پیدا شود تا طلبه در آنجا اسکان پیدا کند(یکی از اساتید ما میگفت در جایی برای تبلیغ رفتم و یک ماه تمام افطاری و سحری سیب زمینی آب پز خوردم)

-سفرهای تبلیغی و آشنایی با مردم واقعی ونه از دریچه رسانه ها طلبه ها را بسیار واقع نگر میکند و آنها در برخی موارد دچار پارادوکس میشوند چرا که برخی از مسائل را با چشم خود دیده اند اما از رسانه ها شنیده های متفاوت میشنوند.

-سفرهای تبلیغی و مشاهده برخی از مردم که با اولیات دین آشنا نیستند احساس مسولیت بیشتری را در طلاب ایجاد میکند و به جدیت آنها می افزاید.

-در برخی سفرهای تبلیغی و فرهنگ برخی از مناطق و سختیهای آن برخی طلاب حاضر نیستند مجددا در آنجا حاضر شوند.

-صدای خوب برای ذکر مصیبت نعمتی است که برخی از طلاب از آن بهرمند هستند کسانی که صدای خوبی ندارند این مساله دغدغه ای است آزار دهنده چراکه در برخی از مناطق ذائقه مردم طوری است که تقوا و علم در مقایسه با صدای خوب ارزش کمتری دارد.

-در سالهای اخیر خواهران طلبه نیز در کنار همسر خود یا بتنهایی فعالیتهای بسیار خوبی دارند و خصوصا در زمینه مسائل زنان از طلاب برادر بهتر عمل میکنند.

-در سالهای اخیر سفرهای راهیان نور و اردوهای جهادی بسیج برخی از طلاب را جذب خود کرده است که در جای خود روش خاص خود را میطلبد.