گرچه باید دست همه کسانی را که همت به بازگشودن این موزه نمودند به گرمی فشار داد اما شتابزدگی در بازگشایی موزه به مناسبت هفته دولت منجر به آن شد تا بازدیدکنندگان با نواقصی مواجه شوند که به هیچ وجه در شأن معتبرترین موزه پایتخت نیست.
شناسنامه دار نبودن تعدادی از آثار، بی دقتی در شماره گذاری و چیدن برخی اشیاء، لکهها و کثیفی غیر قابل تصور شیشه ویترینها، گرد و غبار زیاد روی بعضی از ویترینها و حتی روی معدودی از آثار نظیر منبر چوبی مسجد سوریان، نقاشی سهلانگارانه دیوارها که منجر به رنگی شدن قابهای فلزی ویترینها شده و ظاهر زشتی را ایجاد کرده، از مهمترین نواقصی اند که به چشم میخورند.
یکی از راهنمایان موزه در پاسخ به پرسش خبرنگار فردا درباره وضعیت موزه عنوان کرد که شیشههای فعلی موقتی بوده و به منظور آمادهسازی موزه جهت افتتاح در هفته دولت نصب گردیدهاند و شیشههای اصلی در آینده جایگزین شیشههای فعلی میشوند. پرسشی که در اینجا به ذهن میرسد این است که آیا بهتر نبود در کنار هزینه هنگفت ساخت ویترینهای موقت، هزینهای نیز برای نظافت موزه در نظر گرفته میشد؟
موزهها در هر کجای دنیا ویترین فرهنگ و هنر هر جامعه هستند، از این رو شایسته نیست موزهای که گردشگران خارجی زیادی را نیز به سمت خود میکشاند برای بازدیدکنندگان محیطی را فراهم سازد که بینظمی و کثیفیاش هیچ نسبتی با دقت، نظم وآراستگی آثاری که در خود جای داده است نداشته باشد. گرچه مخاطبان ایرانی با افتتاحهای مناسبتی و مقتضیاتش آشنا هستند اما به راستی بازدیدکنندگان خارجی که قرار است به سفیر فرهنگی ایران تبدیل شوند در مواجهه با این مسائل چه تصوری درباره جامعه ایرانی خواهند داشت؟ امیدواریم مسئولان موزه نسبت به این موضوع حساسیت بیشتری نشان داده و با رفع نواقص محیطی در شأن فرهنگ ایران فراهم سازند.
گزارش تصویری فردا از نواقص موزه را در ادامه ببینید:
گرد و خاک نشسته بر منبر مسجد سوریان
گرد و غبار روی بعضی از ویترینها فراتر از حد انتظار بود
شمارههای نامرتب ( حتی در یک مورد تکراری) برای اشیا در برخی ویترینها خواندن توضیح آثار را دشوار میکرد
در برخی از ویترینها از چسب کارتن برای درزگیری استفاده شده است
آثار بدون شناسنامه در جای جای موزه به چشم میخورند
گرد و خاک حتی در در داخل بعضی از ویترینها دیده میشود