به گزارش پایگاه 598، 30 مرداد 1348 برابر با 21 آگوست 1969 بود که صهیونیستهای جنایتکار با
رهبری فردی به نام « دنیس مایکل روهان» به آتش کشیده شد. ستون های آتش تا
ارتفاع صدها متر به هوا رفت و در بخش جنوب شرقی (که مسجد قبلی قرار دارد)
نزدیک به دویست متر مربع از سقف مسجد کاملاً منهدم گردید.
این
جنایت که به حدود یک سوم از مسجد آسیب رساند، عکسالعملهای بسیاری را در
جهان اسلام به دنبال داشت و یکی از پیامدهای آن تاسیس سازمان کنفرانس
اسلامی بود.
اهالی قدس به یاد میآوردند که در آن روز رژیم
صهیونیستی برای وارد شدن خسارتهای بیشتر، آبهای اطراف مسجدالاقصی را
بستند و مانع از رسیدن ماشینهای آتشنشانی قدس به مسجد شدند به نحوی که
ماشینهای آتشنشانی الخلیل و رامالله پیشتر از قدس خود را به این مسجد
شریف رسانده بودند اما تلاش مردم فلسطین از شهرها و مناطق مختلف آن برای
خاموش کردن آتش با سنگ اندازی وموانعی که رژیم صهیونیستی ایجاد میکرد برای
مهار کردن آتش چندان موفق نبود و بخش زیادی از این مسجد آسیب دید.
بر
اساس گزارش وبگاه خبری «دنیا الوطن»، مهمترین بخشهایی که در این مسجد
سوخت منبر «صلاحالدین ایوبی» بود که قطعه نادری ساخته شده از چوب و همان
منبری بود که «نورالدین زنگی» دستور دارد برای مسجدالاقصی ساخته شود و
«صلاحالدین ایوبی» در سال 583 ه.ق پس از آزادسازی قدس از دست صلیبیان آن
را به مسجدالاقصی آورد.
مهمترین بخشهای سوخته شده مسجد در این جنایت
در
این جنایت صهیونیستها همچنین مسجد «عمر» ساخته شده از گِل و چوب، «محراب
زکریا» در مجاورت مسجد عمر، «مقام اربعین» در مجاروت محراب زکریا و 3 رواق
از 7 رواق ممتد از جنوب به شمال مسجد و بخشهای دیگری سوخت.
ادامه هجمهها علیه مسجدالاقصی
تعرض
به مسجدالاقصی فقط به این جنایت محدود نشد بلکه در سالهای 1990، 1996 و
2000 نیز جنایتهای دیگری در این مسجد به دست صهیونیستها رخ داد؛ همانگونه
که حفاریهای در زیر این مسجد با هدف تحریف تاریخ قدس و مقدسات فلسطین
همچنان ادامه دارد.
در پی این حفاریها ساختمانها تاریخی و وقفی
چسپیده به دیوار غربی مسجدالاقصی نشستهای مکرری دارد و همه اینها به دلیل
یافتن نشانیهایی از توهمی به نام «معبد سلیمان» است.
علاوه
اینکه تقریبا هر روز شاهد یورش صهیونیستها به این مسجد شریف و هتک حرمت
آن هستیم ودر این حین نظامیان صهیونیستی از ضرب و شتم و اهانت به معتکفان
در مسجدالاقصی اعماز زن و مرد نیز دریغ نمیکنند و به دنبال تقسیم زمانی و
مکانی آن هستند.
مسجدالاقصی در سالروز به آتش کشیده شدنش، امت عرب
واسلام و تمامی کسانی را که از حمایت میراث جهانی سخن میگویند، برای نجاتش
فرا میخواند.