منافقین در انزوای منطقه ای و جهانی

خانواده های ساکنان اشرف با اعتراض درها را شکستند و به مسئولین اشرف ناسزا گفتند

اعضاي گروهک منافقين در سال 1986 ميلادي یعنی 1365 به عراق گريختند و تحت حمايت صدام حسين اردوگاه اشرف را در نزديکي مرز ايران برپا کردند و حالا بعد از 26 سال، با خفت و ذلالت باید عراق را ترک کنند. زیرا سرنوشت خود را به زندگی فردی مانند صدام حسین گره زدند که  علاوه بر حمله به کشورهای کویت و ایران، به مردم عراق به خصوص کردها و شیعیان نیز ظلم کرد ونام خود را در لیست بزرگترین متجاوزان تاریخ ثبت کرد

منافقین نیز با همکاری خود با صدام، عملا هم به ملت ایران و هم به ملت عراق به خصوص شیعیان و کردها ظلم کردند و صدام با سرنوشت شوم وسقوط خود عملا منافقین را نیز باخود به داخل جهنمی کشاند که تاریخ در مورد آنها قضاوت بدی خواهد داشت.

اگر چه جوسازی های مختلف منافقین و مقابله با پلیس و نیروهای عراق با هدف وقت خریدن، باعث شد که آمریکا خواستار شش ماه زمان بیشتر برای ترک اردوگاه اشرف شود تا گروه منافقین با ترک اردوگاه اشرف در یک اردوگاه دیگر متعلق به آمریکا در عراق ساکن شوند، اما دولت عراق با این درخواست ها مخالفت کرده و عده ای از دولتمردان و اعضای پارلمان عراق نیز اعلام کرده اند که زیر بار فشارهای آمریکا نمی رویم و به اندازه کافی به منافقین وقت داده شده و بیش از این لازم نیست که وقت بیشتر بدهیم.

براین اساس باید اعلام کرد که انزوای منافقین نه تنها از سوی نظام جمهوری اسلامی و ملت ایران، بلکه از سوی مردم و دولت عراق و همچنین از سوی دولت های اروپا و آمریکا نیز کلید خورده است زیرا اعمال منافقین تنها به یک اشتباه در محاسبات سیاسی مربوط نمی شود بلکه محورهای مختلفی را نیز شامل می شود.

همکاری منافقین با صدام در داخل عراق و کمک به صدام در کشتار شیعیان و انتقال کردها و همکاری با صدام در اقداماتی که بر علیه مردم عراق انجام داده اند - حمله به ایران از طریق خاک عراق در عملیات مرصاد و برخی اقدامات پراکنده دیگر در نقاط مرزی و داخل خاک ایران- جنایات علیه ایران از طریق اعمال خرابکارانه، بمب گذاری، ترور مسوولان و شهروندان ایرانی - فعالیت اعضای گروه منافقین در حوادث بعد از انتخابات وجریان فتنه -کشتار هموطنان، تعدادی از نیروهای حزب الهی، سپاهی، کردها و... در نقاط مختلف کشور و جنایت هایی که در داخل خاک ایران انجام داده اند و.... بخشی از جنایات و خیانت ها و نفاقی است که نیروهای گروهک رجوی انجام داده اند.

علاوه بر تخلفاتی که این گروه در ایران و عراق انجام داده، از سوی دولت های غربی به عنوان گروه تروریستی شناخته شده اند و آمریکا و دولت های اروپا به منافقین و سرکرده های این گروه یعنی مسعود رجوی و مریم رجوی روی خوش نشان نمی دهند. در نتیجه اعضای قرارگاه اشرف راهی برای زنده ماندن و در امان بودن، جز از هم پاشیدن این گروه ندارند واگر می خواهند به کشورهای دیگر مهاجرت کنند یا پناهنده شوند و یا به داخل خاک ایران بیایند راهی جز این ندارند که خود را از دام مسعود رجوی و سران قرارگاه اشرف نجات دهند.

وضعیت قرارگاه اشرف و تاکید عراق بر خروج نیروهای منافقین از خاک عراق و قرارگاه اشرف به مراحل حساسی رسیده و بسیاری از نیروهای بین المللی، برخی دولتمردان عراق و آمریکایی ها، به دنبال آن هستند که نیروهای منافقین قرارگاه اشرف را ترک و تخلیه کنند.

عده ای به دنبال آن هستند که منافقین در یکی از اردوگاه های آمریکا در عراق اسکان موقت داشته باشند اما دولت و مردم عراق با این موضوع مخالف هستند و با وجود آن که آمریکایی ها به دنبال تمدید شش ماهه تخلیه قرارگاه اشرف هستند اما دولت عراق با این درخواست مخالف است.

عده ای از طرفداران به اصطلاح حقوق بشر و هواداران منافقین در کشورهای اروپایی و آمریکا به دنبال آن هستند که بر اساس طرحی که همکاری سازمان ملل را به دنبال دارد، گروه منافقین به تدریج عراق را ترک کنند و به کشورهای اروپایی ملحق شوند اما از آن جا که این گروه به عنوان یک گروه تروریستی شناخته شده امکان فعالیت گروهی نخواهند داشت و باید به عنوان شهروندان عادی کشورهای مختلف زندگی خود را ادامه دهند.

براین اساس، عده ای از هواداران آنها و حتی مخالفان آنها مخالف ترک منافقین از عراق هستند و نگران هستند که آسیبی به آنها برسد یا آنها به دیگران آسیب برسانند مگر آن که به طور کلی فعالیت های نظامی و سیاسی را ترک کنند و مانند شهروند عادی در اروپا و ... زندگی کنند.

عده ای از خانواده های منافقین نیز در سفر به عراق و قرارگاه اشرف، خواستار آزادسازی افراد خانواده خود هستند تا آنها راهی را برای بازگشت تعدادی از ساکنان اشرف به ایران بیابند. خانواده های منافقین با حضور در اشرف و فحش و بد و بیراه به مسوولین منافقین در قرارگاه اشرف گفته اند و از  مسوولین سازمان منافقین خواسته اند که فرزندان آنها و اعضای خانواده آنها را رها کنند تا آنها به کشور دیگری یا به وطن خود بازگردند

به عبارت دیگر، وضعیت قرارگاه اشرف و نیروهای گروهک رجوی به جایی رسیده که بعد از 30 سال جنایت و دوری از وطن، به شکلی ذلیلانه و خجالت آور باید به ایران برگردند یا به کشوری دیگر پناهنده شوند. زیرا در هیچ کشوری به یک گروه تروریست امکان اقامت و فعالیت نمی دهند مگر آن که به صورت یک شهروند عادی و با فروپاشی سازمان منافقین زندگی کنند...

مشکلات قرارگاه اشرف با کشاورزان و کسانی که در نزدیکی اشرف زندگی می کنند و درخواست آنها برای خروج منافقین از خاک عراق نیز باعث شده که فشار مردم آن منطقه نیز برای ترک اشرف افزایش یابد.

دولت عراق نیز خواستار ترک قرارگاه اشرف و سکونت گروه منافقین در کشورهای دیگر شده است.