سازوکار راستی‌آزمایی موشکی بند ۳ قطع‌نامه شورای امنیت:
نگرانی مخالفان این راستی‌آزمایی آن بود که اگر پس از ایجاد این مطالبه رزمایش را انجام ندهیم مشت‌مان پیش امریکایی‌ها باز می‌شود، و انجام دادنش هم به روند توافق هسته‌ای ضربه می‌زند؛ پاسخ موافقان بیانیه این بود که اگر اکنون و پیش از تصویب برجام موشک شلیک نکنیم، پس از آن و در هشت سال آینده هم شلیک نخواهیم کرد و به دست خود توافق هسته‌ای را به مجموعه‌ای بی‌پایان از تعهدات فراهسته‌ای توسعه داده‌ایم.
به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، "راستی‌آزمایی
موشکی" اصطلاح تاز‌ه‌ای در ادبیات سیاسی جامعه‌ی ایرانیان است که قدمت آن به کمی
پس از تصویب قطعنامهی 2231 شورای امنیت در تیر 1394 و به صدور بیانیه‌ی اساتید و
طلاب حوزه‌ی علمیه‌ی قم در مطالبه‌ی رزمایش موشکی [+] برمی‌گردد.متن توافق وین البته ضمیمه‌ی این قطع‌نامه است، اما به زودی آشکار شد که محتوای این قطع‌نامه بسیار بیشتر و خطرناک‌تر از برجام بوده است، برجام اگر چه در ظاهر ناظر به موضوع هسته‌ای است اما قطع‌نامه با عبور از حوزه‌های موشکی و فضائی پا به قلمروی منطقه‌ای ما از مدیترانه تا دریای سرخ نیز می‌گذارد.
قطع‌نامه خلاف برجام در جایی از ایران تصویب نمی‌شد، و مشارکت دیپلمات‌های ما در تدوین آن و استقبال نماینده‌ی ایران در سازمان ملل، بر پذیرش آن از سوی وزارت خارجه دلالت می‌کرد؛ امری که با دفاع دیپلمات‌های ارشد ما از متن قطع‌نامه قطعی به نظر می‌رسد.
متن پیچیده‌ی برجام هر چند بیشتر به یک میدان مین مهندسی‌شده برای زمین‌گیر کردن ما طی دهه‌ها شباهت داشت، اما به زودی روشن شد که میدان عملی درگیری ما بندهای قطعنامهی 2231 خواهد بود؛ آن جا که در بند پنج تحویل منطقه به تکفیری‌ها از ما مطالبه شده است و بند سه که دست بلند موشک‌های ما را از سر اسرائیل را کوتاه می‌کند.
این شروع مجادلات بی‌پایان منتقدان و مدافعان قطعنامهی 2231 بود که تا کنون عمداً بر بندهای 11 و 12 و 3 متمرکز بوده است و مطالبه‌ی حوزویان از ستاد کل نیروهای مسلح و شورای عالی امنیت ملی به جریان انداختن سازوکار راستی‌آزمایی عملی بند 3 از ضمیمه‌ی 2 این قطع‌نامه بود، تا معلوم شود آیا این بار هم قرائت‌های امریکایی از تعهدات عملی خواهد شد؟
(بند 3 ضمیمه‌ی 2 قطعنامهی 2231)
سازوکار راستی‌آزمایی موشکی بند 3 ضمیمه‌ی 2 قطعنامهی 2231 با عبور از همه‌ی ادله‌ی عدم امکان هسته‌ای خواندن موشک‌های بالستیک ما یا امکان نقض این بند در صورت هسته‌ای خواندن‌شان توسط طرف مقابل، آزمونی عملی را پیش پای مدافعین توافق وین و قطعنامهی 2231 می‌نهد: در یک رزمایش محدود یک موشک بالستیک شلیک کنید.
ایده‌ی راستی‌آزمایی موشکی قطعنامهی 2231 با انتشار رسمی بیانیه به سرعت در فضای عمومی جامعه جذب و بازنشر شد؛ چه فردای انتشار بیانیه‌ی حوزویان قم، دانشجویان نه دانشگاه مهم تهران بیانیه‌ای با مطالبه‌ی برگزاری رزمایش موشکی منتشر کردند [+] و سلسله‌ی بیانیه‌های دانشجویی با این موضوع به دانشگاه‌های سراسر کشور گسترش یافت.
نقطه‌ی عطف این مطالبه اما حمایت 23 نماینده‌ی مجلس شورای اسلامی از بیانیه‌ی راستی‌آزمایی موشکی اساتید و طلاب حوزه علمیه‌ی قم مقدسه بود، اگرچه نماینده‌های شاخصی چون احمد توکلی به صراحت با این بیانیه مخالفت کردند و برخی دیگر به استناد برخی منابع از مخالفت نظام با این کار خبر می‌دادند.
نگرانی مخالفان این راستی‌آزمایی آن بود که اگر پس از ایجاد این مطالبه رزمایش را انجام ندهیم مشت‌مان پیش امریکایی‌ها باز می‌شود، و انجام دادنش هم به روند توافق هسته‌ای ضربه می‌زند؛ پاسخ موافقان بیانیه این بود که اگر اکنون و پیش از تصویب برجام موشک شلیک نکنیم، پس از آن و در هشت سال آینده هم شلیک نخواهیم کرد و به دست خود توافق هسته‌ای را به مجموعه‌ای بی‌پایان از تعهدات فراهسته‌ای توسعه داده‌ایم.
در نهایت حمایت 189 گروه تبلیغی طلاب سراسر کشور با هزاران عضو صاحب منبر از بیانیه‌ی حوزویان انعکاس گسترده‌ای در رسانه‌ها یافت [+] و فضا را برای اقدام نهایی مجلس شورای اسلامی آماده کرد؛اگر چه فردای انتشار حمایت مبلغان بهرام بیرانوند و جواد کریمی قدوسی، دو تن از نمایندگان مجلس، در نطق‌های خویش در صحن علنی به صراحت خواستار برگزاری رزمایش موشکی شدند.
صبح روز بعد، یک‌شنبه 18 مرداد 1394، 30 نفر از نمایندگان مجلس بابت توقف رزمایش‌های موشکی به رئیس جمهور تذکر دادند؛ این دومین تذکر مجلس پس از توافق ژنو به دولت بابت این موضوع بود و تذکر پیشین به 20 بهمن 1392 بازمی‌گشت که واکنش علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی را در پی داشت که گفته بود شورا مخالف برگزاری رزمایش‌های موشکی نیست.
(خوشحالی نماینده آمریکا در شورای امنیت پس از تصویب قطع نامه 2231)
صبح یک‌شنبه،204 تن نماینده بیانیه‌ی دیگری راخطاب به سردار حسن فیروزآبادی در لزوم ادامه‌ی رزمایش‌های موشکی را امضا کردند، هر چند به گفته‌ی اسماعیل کوثری عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس با همه‌ی پی‌گیری‌ها در نهایت رئیس مجلس از قرائت آن از تریبون هیأت رئیسه جلوگیری کرد.[+]
این اقدام البته اتفاق غریبی بود، چه موضوع این بیانیه نه امری جناحی و نه حتی مناقشه‌ای هسته‌ای که مسأله‌ای ناظر به امنیت ملی بود و رأی فراگیر آن به معنای همراهی همه‌ی جناح‌ها و خطوط داخل نظام در صیانت از مهم‌ترین ابزار بازدارندگی نظامی جمهوری اسلامی به شمار می‌رفت.
به گفته‌ی برخی آگاهان،رئیس مجلس بر آن بود که این بیانیه پیش از قرائت باید به تأیید مقام معظم رهبری به‌رسد، هر چند رویه‌ی معمول رهبری پیشرفت امور از مسیر قانونی آن‌ها بود و آیین‌نامه‌ی داخلی مجلس نیز سازوکار قرائت بیانیه از تریبون هیأت رئیسه را به روشنی معین کرده بود.
در نهایت عصر چهارشنبه 21 مرداد 1394 در حالی همه در انتظار بازگشایی مجلس در روز یک‌شنبه‌ی آینده بودند خبری از دفتر رئیس ستاد کل نیروهای مسلح به نقل از سردار حسن فیروزآبادی منتشر شد: آزمایش‌های موشکی جمهوری اسلامی ایران برابر مصوبات مقام معظم فرماندهی کل قوا در زمان خود انجام خواهد شد. [+]
این اظهار نظر البته چیزی نبود که به مذاق ابطال‌طلبان خارجی و داخلی خوش بیاید و رسانه‌هایی چون بی‌بی‌سی، رادیو فردا، روزآنلاین، روزان و روزنامه‌ی اعتماد تلاش کردند این مطالبه را تقبیح یا تخفیف کنند یا آن را تهدیدی برای توافق هسته‌ای تلقی کنند.
و حالا پاس‌دارهای یگان موشک‌های راهبردی
سپاه، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اصحاب رسانه، دانشجویان، فعالان فرهنگی و تبلیغی و
جهادی، اساتید و طلاب حوزه و عموم مردم در انتظار "زمان" رزمایشی محدود
هستند تا شاهد شلیک موشک‌های راستی‌آزمای بند 3 قطعنامهی 2231 باشند.
اخبار ویژه
قربانی کردن قانون به نفع فرد!
شایعه دیدار ایلان ماسک با سفیر ایران:
بررسی سندرم «خودتحقیری» در جریان سازش؛
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
