* شما دو بازی قبلی خود را مقابل ایران برده بودید، چه تغییری موجب شد که دو بازی برگشت در تهران را 3-0 باختید؟
ما دو بازی مقابل ایران در روزهای 30 و 31 می در لسآنجلس بازی کردیم. بازی ما با ایران نخستین بازیهای لیگ جهانی امسال محسوب میشد و ایران مسافت زیادی را برای سفر به آمریکا طی کرده بود. تیم ایران پس از آن بازیها پیشرفت زیادی کرده و پیروزی مقابل روسیه هم اعتماد به نفس زیادی را به تیم ایران تزریق کرده است.
* به نظر شما ایران در ادامه مسابقات خود در مرحله گروهی توانایی غلبه بر لهستان و روسیه را دارد؟
به طور حتم ایران قابلیت پیروزی در تمام بازیهای باقیمانده را دارد و میتواند به دور بعد صعود کند. شاید دلیل عمد آن هم بازی ایران در خانه و مقابل تماشاگران پر شورش باشد.
* برخی تیم ها برای تضعیف قدرت رقبا در بازیهای حساس از فرصت میزبانی استفاده میکنند و شرایط را بر رقیب خود سخت میکنند. وضعیت میزبانی ایران را چطور ارزیابی میکنید؟ما تجربه بسیار خوبی در سفر به ایران داشتیم و از سفر به تهران لذت بردیدم. میزبانان ایرانی هم از ما بسیار سخاوتمندانه پذیرایی کردند.
* این اولین سفر شما به ایران بود. قبل از سفر به تهران چه تصوری داشتید؟
بله، سفر اول من به ایران بود. به نظرم تصویری که از ایران در رسانهها منعکس میشود تصویر غلطی است. مردم ایران مردمی شگفت انگیز هستند که برای ما میزبانانی مهربان و خوش برخورد بودند و امیدوارم که ما هم میزبانان خوبی برای آنها بوده باشیم.
* ایرانی ها این تصویر غلط را چگونه میتوانند اصلاح کنند؟
سخت میشود به این سؤال جواب داد. شاید یکی از راههای مؤثر همین سفرهای تیمهای ورزشی ایرانی به کشورهای مختلف جهان باشد.
* گفته میشود که زمانی که تیم آمریکا وارد استادیوم شد بطریهای آب به همراه داشت ولی تا زمان افطار آب ننوشیدند. آیا این مسئله حقیقت دارد؟ دلیل آن چیست؟
زمانی که ما در ایران بودیم تمام تلاش خود را کردیم تا به میزبان خود از طریق رعایت کردن قوانین و آداب آنها تا جایی که خللی در عملکرد تیم ایجاد نشود احترام بگذاریم.
* عکسی از اردوی تیم ملی آمریکا در رسانهها منتشر شد که نشان میداد دو نفر از اعضای تیم شما در حال قلیان کشیدن هستند. میشود درباره این عکس توضیح دهید. آیا کشیدن قلیان در آمریکا طرفداران زیادی دارد؟
آن دو نفر بازیکنان تیم آمریکا نبودند. یکی از آنها مت فوربرینگر دستیار من و دیگری اریک سولیوان مدیر تیم است. آنها خیلی دوست داشتند زمانی که تیم برای صرف ناهار به یکی از کوهای تهران رفته بود کشیدن قلیان را تجربه کنند. خیلی خوب بود که توانستیم از هتل بیرون برویم تا فضای بازیکنان عوض شود. در خصوص بخش دوم سؤال شما باید بگویم که قلیان در آمریکا خیلی شناختهشده نیست.
* اگر قرار باشد که سفر به ایران را برای دوستان خود توصیف کنید چه خواهید گفت؟
پیامی که از ایران به آمریکا خواهم برد این است که سفری فوقالعاده به ایران داشیتم و امیدوارم که دوباره به این کشور سفر کنیم. البته سفر مجدد ما به ایران توام خواهد بود با شناخت بیشتری از میدان مسابقه و خارج از میدان.
* بهترین خاطره شما از سفر به تهران چیست؟شاید بتوانم بگویم که بازدید از برج میلاد و صرف ناهار در یکی از کوهستان های تهران بهترین خاطره من از سفر به ایران باشد.