این موضوع خیلی زود به گوش کارلوس کروش رسید. او در آن روزها در خارج از
ایران بود و درگیر ادامه یا قطع همکاری اش با تیم ملی. کارلوس وقتی وارد
ایران شد در همان فرودگاه جوابی به خبرنگاران داد که متوجه شدند شدیدا
مخالف انتقال پورعلی گنجی به چین بوده است: «رفتن او به این لیگ واقعا
ناراحت کننده است. وقتی بهترین بازیکن جوان ما به لیگ چین میرود، این
موضوع گویای تمام مسائل امروز فوتبال ایران است. افرادی که این توصیه را به
او کردند که به لیگ چین برود مطمئنا مسائل فنی را در نظر نگرفتهاند.»
کروش
سر این ماجرا به اندازه زیادی از پورعلی گنجی دلخور شد، به ویژه اینکه
بارها و بارها در اردوی تیم ملی رو به او و بازیکنان جوان گفته بود برای
رسیدن به پول عجله نکنند. او گفته بود ممکن است با حضور در لیگ های ضعیف
پول خوبی عایدشان شود ولی با رفتن به لیگ های اروپایی، در آینده این عایدی
چند برابر است.
هر چند مسوولان تیم ملی می گویند پورعلی گنجی به خاطر
مصدومیت بازی ازبکستان را از دست داد ولی قطعا آسیب دیدگی جزئی او دلیل
نیمکت نشینی اش نبوده است. کروش حاضر شده تا به سعید عزت اللهی 18 ساله
(هافبک دفاعی)و کنعانی زادگان(مدافع میانی) بازی بدهد اما یک دقیقه هم
پورعلی گنجی را به زمین نفرستد. آیا قصه به دلخوری کروش از پورعلی گنجی
مربوط نیست؟!