کد خبر: ۳۱۴۶۰
زمان انتشار: ۱۰:۰۵     ۳۰ آذر ۱۳۹۰
نگاهی به فیلم «پرتقال خونی» به کارگردانی سیروس الوند
به نظر می رسد ساخته شدن و یا نشدن برخی از فیلم ها هیچ سودی بر روند سینمای ایرانندارد.این گونه فیلم ها حتی جوابگوی نیاز مخاطب به اصطلاح عام نیز نیست و او را از دیدن دلزده می کند.«پرتقال خونی» برای کارنامه کاری سیروس الوند،کار مناسبی به حساب نمی آید چون در هیچ زمینه ای به ذهن مخاطب کمک نمی رساند و در همان سطوح اولیه درجا می زند.
به گزارش سرویس نقد رسانه 598 به نقل از بولتن نیوز؛ سیروس الوند یکی از فیلمسازانی است که بخش اجتماعی همیشه در نظر وی دارای اهمیت و جایگاه خاصی بوده است. این ساخته سیروس الوند یعنی «پرتقال خونی» چندان چنگی به دل نمی زند و از فضای سال های دور بسیار فاصله گرفته است؛ سال هایی که سیروس الوند با دقت و ریزبینی خاصی دست به ساخت فیلم می زد. سال هایی که از او فیلمی مثل «یکبار برای همیشه » را می دیدیم.



توجه ویژه الوند به موضوعات اجتماعی در سینمای ایران مثال زدنی است. او همیشه به سمت نقاط کوری در اجتماع رفته است که در عین سادگی همچنان به شکلی حل نشده باقی مانده اند.نگاه دقیق او به مسائل روزمره اجتماعی که افراد بیش از همه با آن سر و کار دارند،از نکاتی بود که به شکل بارزی در آثار سیروس الوند دیده می شد؛حال آن که اکنون با اثری بی رمق در حوزه کارهای اجتماعی روبرو هستیم. این فیلم در عین ناباوری کیفیت نازلی دارد و نتوانسته قدرت کارگردانی و خلاقیت کارگردانش را نسبت به گذشته به نمایش بگذارد.مثلث های عشقی در واقع روایت های ساده و بی پیرایه ای هستند که شاید تاریخ مصرف آنها برای بیننده امروز تمام شده باشد.ورود یک زن یا دختر به زندگی یک شخص متاهل،موضوع تازه ای نیست و از این رو فیلمسازان باید در این زمینه کمی خلاقیت به خرج دهند تا اثر بر دل مخاطب بنشیند.یکی از نقاط ضعف در چنین آثاری این است که سعی دارند تا بار احساسی بیهوده ای را به بیننده انتقال دهند در حالی که موضوع هیچ نقطه ای برای تاکید و مطرح شدن ندارد.در این فیلم با حضور شخصیت هایی مواجه هستیم که دلیل خاصی نیز برایش وجود ندارد. تعداد زیاد شخصیت ها فقط به این دلیل در فیلم حضور دارند که تنها شکل و شمایل و مدل های روز را در آنها ببینیم.مدل  آرایش و تعداد زیاد کلوزآپ ها نه تنها نتوانسته بر عمق شخصیت ها بیفزاید بلکه کمی هم زننده به نظر می رسد. در این فیلم داستان فقط پیش می رود تا فیلمی بر روی پرده نمایان شده باشد.

 در این فیلم بیش از همه تصاویر و کلوزآپ ها مد نظر هستند و خود روایت و حتی فضاسازی چندان اهمیت ندارد.گویا کارگردان قصد داشته تا پس از مدت ها فیلمی را به نمایش بگذارد و بیش از همه تصویر و چهره بازیگران را در مقابل روی بیننده قرار دهد . وسعت نگاه کارگردان و متن در نگاههای سطحی بازیگران و نقش هایی فرعی خلاصه شده است که تنها در یک فیلم حضور پیدا می کنند و سهم دیگری از آن ندارند.فکر کارگردان در این اثر نسبت به سایر آثار قبلی کمی دچار سقوط شده است. در این فیلم هم با حضور چهره هایی مواجه هستیم که می توانند از این وضعیتی که هستند فراتر روند و حداقل در بازیگری حرفی برای گفتن داشته باشند اما در کما شگفتی می توان گفت که در این بخش نیز متن دچار پراکندگی شده است.فیلم پرتقال خونی در قالب سینمای تجاری می گنجد منتها با این تفاوت که حتی فاکتورهای آن را نیز به درستی رعایت نکرده است.فیلمنامه و ساختار فیلم با سادگی تمام و بدون هیچ ذهنیت خاصی به سراغ بیننده آمده است. چنین نکته ای تنها یک حسرت و دریغ برا ی بیننده و تماشاگر فرهیخته ایجاد می کند چرا که چنین اثری از کارگردانی که تا به حال آثار نه فاخر ولی قابل قبولی را در سینما داشته  است،بعید به نظر می رسد.در این فیلم بیش از این که شاهد ایجاد روابط عاطفی – که در واقع ادعای فیلم است- باشیم،شاهد تماشای لباس ها و مدل ها و افراد افسرده ای هستیم که دلیلی بر رفتارهای خود ندارند.


علاوه بر متن و شخصیت ها درباره بازی ها نیز نقطه قوت و مثبتی وجود ندارد که حتی لحظه ای درباره آن صحبت شود؛گویا ایفای نقش بازیگران خوب نیز با بازی در فیلم های ضعیف زیر سوال می رود.به نظر می رسد ساخته شدن و یا نشدن برخی از فیلم ها هیچ سودی بر روند سینمای ایرانندارد.این گونه فیلم ها حتی جوابگوی نیاز مخاطب به اصطلاح عام نیز نیست و او را از دیدن دلزده می کند.فیلم پرتقال خونی برای کارنامه کاری سیروس الوند،کار مناسبی به حساب نمی آید چون در هیچ زمینه ای به ذهن مخاطب کمک نمی رساند و در همان سطوح اولیه درجا می زند.این فیلم برای سینمای ایران اثر خوبی محسوب نمی شود چون به جای اجازه دادن فکر کردن به ذهن مخاطب بیش از همه او را دچاز سردرگمی می کند.به هر حال فیلم هیا با موضوع اجتماعی برای سینمای ایران لازم هستند منتها اگر با نگاه دقیق و ظرافت سال های دور به آن نگاه شود نه این که با تولید آثار جدید،جایگاه این نوع سینما نیز به زیر سوال برود.  

فرناز عبادی
نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۰
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها