به گزارش پایگاه 598 به نقل از جوان و تاريخ، ۱۵ فروردين ۱۳۲۱(چهارم اپريل ۱۹۴۲) هزاران زن لهستاني پس
از تصرف كشورشان به شوروي منتقل و سپس به عنوان آواره به ايران فرستاده
شدند.
اين آوارگان در «دوشان تپه» و چند نقطه ديگر در خارج از شهر تهران اسكان
داده شدند.اين زنان سالها و برخي از آنان براي هميشه در ايران ماندند. از
همين زمان كاركردن زنان در رستوران ها و بارهاي ايران امري عادي شد زيرا
بيشتر آنان به اين كار روي آورده بودند.
آلمان در سپتامبر ۱۹۳۹ به لهستان لشكر كشيده بود تا آن قسمت از خاك آلمان
را كه قبلا «پروس» خوانده مي شد و پس از جنگ جهاني اول به آن كشور ضميمه
شده بود پس بگيرد.دو هفته بعد مسكو نيز كه با آلمان سازشنامه و معاهده داشت
بخش ديگري از لهستان را متصرف شد و از آن زمان تا ۱۹۴۱ شماري زياد از
لهستاني هاي ساكن منطقه اشغالي خودرا به مناطق داخلي شوروي انتقال داد كه
بعدا بخشي از آنان به ايران كه زير اشغال نظامي متفقين بود فرستاده شدند.از
اواخر سده هجدم، اين دومين بار بود كه لهستان ميان دولت هاي برلين و مسكو
تقسيم شده بود.