بازيكني كه از رفتارهايش پشيمان نيست

پيام صادقيان خيلي‌ها را به ياد مجتبي محرمي مي اندازد، شايد جثه ريشي كم رنگ كه مي گذارد، شايد فرم چشمهايش و البته تكنيك نابش اما مطمئنا بايد گفت رفتارش بيشترين شباهت را به محرمي دارد كه او هم جزو «ناسازگاران» محسوب مي شد.

در روانشناسي ناسازگاري مبحثي است كه ادله مختلفي دارد، مي تواند ژنتيكي باشد، منتج از متاركه پدر و مادر باشد يا بيش فعالي و البته مي تواند ناشي از خود كم بيني ها در گروه همسالان به هنگام كودكي رخ دهد. هر چه هست اما محرمي كه بي گمان يكي از برترين هاي تاريخ فوتبال ايران بوده را به اينجايي رساند كه امروز رسانده است.

او از اعتياد پشيمان است، از درگيري با قلعه نويي وسط دربي پشيمان است، از همه ناسازگاري هايش پشيمان است، از خودش هم پشيمان است.

صادقيان اما پشيمان نيست، حق هم دارد الان كه لزومي نداد پشيمان باشد، با چنين رفتارهايي تيتر اول رسانه ها مي شود اما تنها براي دو يا سه روز و با اين اوصاف او را از پرسپوليس كنار مي گذارند و مي رود تا خيلي زودتر از آنچه تصورش را بكنيد فراموش شود.

صادقيان انگار دوست دارد ديده شود، با خودش زندگي نمي كند، او براي ديگران زندگي مي كند براي ديده شدن، مهم هم نيست چگونه ديده شود، در هيبت يك بازيكن مخل آسايش و هرج و مرج طلب يا يك بازيكن موثر كه هواداران برايش سينه چاك مي دهند؟ چه تفاوتي دارد؟ مهم از نظر او بودن است.

صادقيان بي گمان از پرسپوليس اخراج مي شود، كاري به كميته انضباطي نداشته باشگاه نداريم، كاري به مديرعامل نداشتن باشگاه نداريم، خود هواداران او را پس زده اند، كافي است به كامنت‌هاي پرسپوليسي ها نگاه كنيد، آنها پيام را نمي خواهند و معتقدند پرسپوليس «شو» نيست كه برخي بيايند و خودشان را نمايش دهند و بروند. برخي از آنها به طنز مي نويسند كه حاضرند صادقيان را مجاني بدهند به استقلال!

پيام كافي است مجتبي را ببيند، صادقيان در مقايسه با محرمي در زمينه فوتبال اصلا رقمي محسوب نمي شود به ويژه در زمينه ماندگاري چرا كه محرمي با همه ناسازگاري هايش سالها در اين فوتبال باقي ماندو در سطح اول هم بود، اما پيام هرگز...

صادقيان البته فعلا پول دارد و نيازمند باشگاه براي گذران زندگي اش نيست اما كوه پول هم كه داشته باشي اگر اعتبار نداشته باشي كارت تمام است.

شب نشيني ها با امثال خواننده زير زميني با آن رفتار سركش عجيب و غريب و نصيحت او در مورد سيگار نكشيدن و البته دعواهاي بي مورد و حالا حتي سركشي در مقابل كريم باقري بزرگ، صادقيان را از بين برده است.

حالا همان ها كه تا ديروز وساطت مي كردند، امروز خوشحالند كه برانكو او را اخراج كرده است و اين مسلما همه خواسته‌هاي و پيام در ميان آرزوهايش نيست، گرچه حتي اخراج شدن توسط باقري هم براي يكي مثل پيام مي تواند افتخار محسوب شود.