تا زمانی که هنوز سیاسی در محل باشگاه آفتابی میشد و اسمش مدیرعامل بود، برانکو ایوانکوویچ نگران بود که شاید از سرمربی گری پرسپولیس برکنار شود.
بههر حال سیاسی رابطه خوبی با حمید درخشان داشت و اگر به خاطر داشته باشید سایتها نوشته بودند که شاید بازی با لخویای قطر آخرین بازی ایوانکوویچ باشد اما به هر حال بعد از این بازی خود سیاسی رفت تا برانکو نفسی به راحتی بکشد و با آرامش بیشتری تیمش را برای ادامه مسابقات آماده کند.
از برانکو خوشحالتر محمدحسین نژادفلاح است که نفس عمیقی کشید چون به هیچوجه نمیتوانست با سیاسی و زیردست او کار کند.
نژادفلاح در چند مصاحبه پیاپی به این موضوع اشاره کرد و در نهایت در برنامه 90 هفته گذشته حرفهای تندی علیه سیاسی زد و گفت: «این نمیشود که ما از زندان بیرون بیاییم و چون چند میلیارد خرج میکنیم دوباره بگوییم خودمان مدیرعامل هستیم!»
این حرف نژادفلاح حتی دلخوری اعضای هیئتمدیره را هم در پی داشت اما به هر حال مدیران پرسپولیس در مورد سیاسی مجبور شدند با استعفای او موافقت کنند چون سیاسی دیگر نباید در پرسپولیس مدیریت میکرد.
... حالا نژادفلاح مانده و یک حکم قائممقامی و البته هیئتمدیرهای که از فردای خودش خبر ندارد. در ظاهر همه چیز بستگی به این دارد که چه کسی پرسپولیس را بخرد و چه تصمیمی بگیرد اما باید موضع وزارت ورزش را هم دید. تا حالا که تصمیمات وزارت ورزش در مورد پرسپولیس یکی نادرستتر از دیگری بوده و حتی خود خادم اعتراف کرده که یکسری سیاستهایمان غلط بوده و نتوانستهایم آرامش را در پرسپولیس حاکم کنیم.
اگر وزارت باز هم بخواهد در پرسپولیس دخالت کند بعید است شرایط از اینکه هست بهتر شود مگر آنکه این بار اتفاقی بیفتد که در تمام چند سال گذشته رخ نداده است.