به گزارش ایران ورزشی،نکونام حتی در روزهای ناآمادگی نیز یک وزنه قابل اتکا در تیم ملی محسوب میشد. او به سبب تجربه عظیمش که حاصل سالها بازی در ترکیب اصلی تیم ملی بود، حتی در بدترین روزهای دوران بازیگریاش میتوانست مهرهای تاثیرگذار باشد. از یاد نمیبریم آن ایامی را که نکو به رغم افزایش انتقادها و در بحرانیترین روزهای تیم ملی توانست تک گل ۳ امتیازی تیم ملی را در ورزشگاه آزادی وارد دروازه کره جنوبی کند.
از همان روزها به بعد بود که منتقدان جواد به این باور رسیدند که او در ناآمادهترین وضعیت بدنی هم میتواند اینچنین گرهگشا باشد. حال تیم ملی مهرهای را از کف داده که به لحاظ فنی و روانی تأثیر فراوانی در تیم ملی داشت. جواد نکونام رفته است و دیگر او را با پیراهن شماره شش تیم ملی نخواهیم دید تا این پرسش بزرگ پیش رویمان قرار بگیرد که از این پس جای جواد را چه کسی پر خواهد کرد؟ آیا کارلوس کیروش پیش از آنکه با جدایی نکونام روبهرو شود پاسخ این سوال را یافته است؟
ذهنها میچرخد سمت بازیکنانی که در پست هافبک دفاعی به میدان میروند. یکیاش امید ابراهیمی است. بازیکنی که به لحاظ نوع بازی برای قرار گرفتن در پست هافبک دفاعی بسیار گزینه مناسبی به نظر میرسد. ابراهیمی را سالها است در فوتبال ایران میبینیم. چه آن روزها که در سپاهان بهعنوان بازیکنی نوظهور چشمها را به سوی خود خیره میکرد و چه اکنون که در لباس استقلال یکی از آمادهترینها است. ابراهیمی به همین سبب به یکی از مردان همیشه حاضر در تیم ملی بدل شده است. او را در روزها و ماههای آتی نیز جزو مدعوین خواهیم دید. ابراهیمی را کارلوس کیروش همچنان بهعنوان یکی از آمادهها به اردو فرامیخواند اما آیا کیروش میخواهد امید را جای نکونام در ترکیب اصلی قرار دهد؟ پاسخ مثبت نیست!
مرتضی پورعلیگنجی نیز میتواند یکی از گزینهها باشد. مدافعی که ناگهان به ترکیب اصلی تیم ملی راه یافت و در قلب دفاع بهعنوان عنصری سازنده و پویا درخشید. گنجی در جام ملتهای آسیا به واقع یکی از ستارههای فوتبال ایران بود. بازیکنی با قد و قواره مناسب، با پرشهای عالی و برخوردار از تکنیک مطلوب برای حمل توپ. از گنجی نیز میتوان به عنوان گزینهای ایدهآل برای قرار گرفتن در خط میانی و جایی که پیشتر نکونام بازی میکرد بهره جست. او میتواند در این پست به واسطه فیزیک مناسبش یکی از گزینهها باشد. گنجی را پیش از آنکه در تیم ملی بهعنوان هافبک دفاعی به میدان برود، در تیم باشگاهیاش نفت تهران بارها در پست هافبک دفاعی دیده بودیم. پورعلی بارها در لباس راهآهن جایی بازی کرد که نکونام برای تیم ملی ایفای نقش میکرد اما شانس پورعلی هم برای ایستادن در آن حوالی که نکونام جولان میداد چندان زیاد نیست!
کارلوس کیروش میخواهد دوباره شگفتزدهمان کند. مانند آن روزها که هیچ کس نمیدانست دروازهبان اول ایران در جام جهانی کیست. آن ایام که همه انتظار میکشیدند مهدی رحمتی بخشیده شود و به تیم ملی بازگردد. نگاهها حتی به رحمان احمدی بود. دروازهبانی که در ۳ بازی پایانی انتخابی جام ملتهای آسیا یکی از ارکان صعود بود. کیروش اما بیتوجه به همه این پیشبینیها مردی را در چارچوب دروازه تیم ملی گذاشت که البته برایش حاشیهساز هم شد.
انتخاب او علیرضا حقیقی بود. دروازهبانی که با اندک بازیهای ملی در جام جهانی به میدان رفت. از این دست انتخابهای شگفتانگیز بارها مرتکب شده است و حال او میخواهد تصمیمی برای پر کردن جای خالی نکونام بگیرد که با پیشبینیها و معادلات ما همخوانی ندارد. انتخاب کارلوس برای جای خالی نکونام، احسان حاجیصفی است.
کارلوس کیروش پیش از خداحافظی نکونام در بحثهای فنی خود با همکارانش بارها گفته بود که اگر نکو از تیم ملی برود به جایش حاجیصفی را در آن پست قرار میدهد. انتخابی که شاید با آن تصوراتی که ما درباره پست هافبک دفاعی داریم همخوانی نداشته باشد. کیروش اما به فکر زدن دو نشان با یک تیر است.
مرد پرتغالی میخواهد با قرار دادن احسان در این پست تیمش را به لحاظ هجومی تقویت کند و سازمان دفاعی را از دست ندهد که احسان با این هدف، بهترین گزینه است و کیروش میتواند به خواستهاش که داشتن بازیکنی هم دفاعی و هم طراح است دست یابد. حال باید دید تا موعد دوباره آغاز تمرینات تیم ملی آیا برنامههای کیروش برای پوشاندن جای خالی نکونام همین خواهند ماند یا خیر. ممکن است تا آن روزها دوباره برنامههای سرمربی تیم ملی تغییر کند.