به گزارش پایگاه 598 به نقل از ايسنا، پژوهش جديد کالج دانشگاهي لندن نشان داده که عصر زمينشناسي تحت سلطه انسان (Anthropocene) در سال 1610 آغاز شد.
اين
تحقيقات نشان داده که عصرهاي پيشين به دليل عواملي از جمله برخورد
دنبالهدار، فورانهاي آتشفشاني پايدار و تغيير قارهها آغاز شده و پايان
يافتهاند.
محققان بطور سيستماتيک به مقايسه تاثيرات محيطي اصلي فعاليت انسان در 50 هزار سال گذشته بر اساس اين پيشنيازهاي رسمي پرداختند.
تنها
دو تاريخ با اين معيارها همخواني داشت: يکي از آنها سال 1610 بود که در
آن زمان براي نخستين بار برخورد جهانهاي جديد و قديم در سراسر جهان حس شد.
تاريخ دوم، سال 1964 بود که با پيامدهاي آزمايش سلاحهاي هستهاي مرتبط
بود.
دانشمندان، سال 1610 را به عنوان کانديد قويتر انتخاب
کردند. به گفته آنها، ورود اروپاييها به آمريکا در سال 1492 و تجارت
جهاني متعاقب آن باعث انتقال گونهها به قارهها و اقيانوسهاي جديد شد که
تنظيم مجدد حيات در زمين را به دنبال داشت. اين تبادل سريع و مکرر متقابل
اقيانوسي از گونهها در تاريخ زمين بيسابقه بوده است.
محققان
همچنين يک ميخ طلايي را کشف کردند که ممکن است به همان عصر تعلق داشته
باشد که طي آن يک شيب متمايز در دياکسيد کربن جوي در سال 1610 رخ داده و
در سوابق هسته يخي قطب جنوب جذب شد. اين کاهش به عنوان نتيجه مستقيم از
ورود اروپاييان در آمريکا رخ داده بود.
مهاجرت به جهان جديد منجر به مرگ حدود 50 ميليون نفرد از بوميان شد که اکثر آن در نتيجه آبله در چند دهه اول قرن شانزدهم روي داد.
آغاز
انقلاب صنعتي در اواخر قرن هجدهم پيش از اين به عنوان رايجترين زمان آغاز
دوره تسلط انسان بر زمين شناخته شده بود. اين امر به يک نقطه عطف واضح در
تاريخچه انسان مرتبط بوده و افزايش دياکسيدکربن جوي ناشي از استفاده از
سوخت فسيلي، يک تغيير محيطي درازمدت جهاني از اهميت حياتي است.
نتايج اين پژوهش در مجله نيچر منتشر شده است.