به روز شده در : ۱۶ اسفند ۱۴۰۳ - ۱۷:۲۳

وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا * * * شما را چه شده که در راه خدا و [رهایی] مردان و زنان و کودکان مستضعف [ی که ستمکاران هر گونه راه چاره را بر آنان بسته اند] نمی جنگید؟ آن مستضعفانی که همواره می گویند: پروردگارا! ما را از این شهری که اهلش ستمکارند، بیرون ببر و از سوی خود، سرپرستی برای ما بگمار و از جانب خود برای ما یاوری قرار ده. * * * بدون کشته شدن سرنوشت بیهوده است / شهید اگر نتوان شد بهشت بیهوده است

کد خبر: ۲۹۶۴۱

زمان انتشار: ۱۳:۴۴ ۱۷ آذر ۱۳۹۰

صفحه نخست سیاسی

تعزیه ورود اسرای به کوفه + عكس

به گزارش598 به نقل از برنا، در این مراسم که در خیابان‌های اطراف صحن حرم‌های شریف امام حسین(ع) و حضرت ابا الفضل العباس(ع) برگزار شد، نقش هر یک از سران سپاه عمر سعد به همراه جنایتی که کرده بودند به نمایش درآمد.

هم چنین کودکان و زنان شهدای عاشورا به بند کشیده شده و با تازیانه مورد ضرب و شتم واقع می شدند.

در این بین نقش حضرت امام سجاد(ع) که بر شتری سوار، پاهایش به بند کشیده و خون آلود بود و از بیماری تاب نشستن بر شتر را نداشت، به همراه فرزندش امام محمد باقر(ع) نیز در معرض دید عزاداران حسینی قرار گرفت.

چون سوی کوفه محمل ایشان قضا کشید/ هر دل ز کوفه آرزوی کربلا کشید
کار از زبان تیغ به تیغ زبان فتاد/ طعن سنان به طعنه اهل جفا کشید
آسیب طعن و ضرب ز تن رفت بر جگر/ دشنام و حرف تلخ به وی از قفا کشید
خرما و نان صدقه خورش، جامه کهنه دلق/ بنگر که کار آل نبی تا کجا کشید
هر آشنا که پا چو نهادند سر نهاد/ چون دید خوارشان ز سرجمله پا کشید
از کوفه شان چه گویم و یاران چو بشنوند/ داند خدا که آل پیمبر چه ها کشید
هر یک به طعن شکر خداوند بر زبان/ که آن کارزار و فتنه به صلح وصفا کشید
زینب ز دلنوازی ایشان جگر گداخت/ دردی که از جفا نکشید از وفا کشید
آن پرده حیا که به رخ بود جمله را/ پور زیاد برد و به روی حیا کشید
وانگه به حیله حمد خدا کرد و ای عجب/ کآزردن خدای به حمد خدا کشید
گرچه برای طعنه کس دل نداشتند/ در دل گذاشتند که منزل نداشتند