احتمال تأسیس شبكه‌هاي ماهواره‌ای فارسی برای كودكان

او در ادامه با تشریح اهداف مالکان شبکه‌های ماهواره‌ای، در مورد راه‌های رقابت با این شبکه‌ها تأکید کرده: براي رقابت با شبكه‌هاي فارسي‌زبان حرفه‌اي كه هر روز هم بر ميزان بينندگان آنها افزوده مي‌شود بايد فضاي رسانه‌اي كشور را رقابت‌پذير كرد. اين امر با اعطاي مجوز به شبكه‌هاي راديو و تلويزيوني خصوصي و تسهيل فعاليت آنها امكان‌پذير خواهد شد. صداوسيما فعاليت‌هاي خودش را داشته باشد ولي شبكه‌هاي خصوصي هم مجال فعاليت پيدا كنند. اين به نفع صداوسيما هم مي‌شود، چون از هجمه فشار گروه‌ها و نهادهاي مختلف اجتماعي و سياسي به آن كاسته مي‌شود. دوستان در مجلس طرح‌هايي را پيش مي‌برند ولي نمي‌دانم چرا اين گام‌ها اينقدر كند پيش مي‌رود. تحولات دنياي ماهواره خيلي سريع رقم مي‌خورد. اگر شبكه‌اي شبكه آشيانه مخاطب شد، ديگر خيلي سخت مي‌شود نظر او را عوض كرد. اگر ذائقه مخاطب با اتمسفر اجتماعي و فرهنگي شبكه‌هاي ماهواره‌اي عادت كند، ديگر به سختي مي‌توان ذائقه او را عوض كرد. اين كندي باعث مي‌شود كه اگر هم اتفاقي بيفتد، آن اتفاق بي‌نتيجه باشد. من فكر مي‌كنم اعطاي مجوز به سه شبكه ماهواره‌اي فارسي زبان گام مثبتي از طرف وزارت ارشاد باشد ولي خب متأسفانه آنقدر حرف و حديث براي آن مطرح مي‌شود كه اين وزارتخانه بيايد و موضوع را از اساس منكر شود و باز يك گام به عقب. موضوع ماهواره و امكان فعاليت تلويزيون‌هاي خصوصي بايد موضوعي ملي ديده شود و همه نهادها فكري به حال آن بكنند. من طي اين ماه‌ها در چند جلسه مختلف شركت كردم كه همه مي‌گويند بايد فكری كرد ولي خب، اين جلسات خروجي خاصي ندارند. همه هم از وضع موجود درباره ماهواره و قانون مربوط به آن و حتي نحوه برخورد با آن ابراز نارضايتي مي‌كنند ولي اتفاق خاصي نمي‌افتد.

او در پاسخ به این پرسش که، آسیب‌های این بی‌تصمیمی برای مخاطب داخلی چه می‌تواند باشد؟ می‌گوید: اگر اين وضع به همين شكل پيش برود، يعني نه تلويزيون‌هاي خصوصي و نه تغييري در قانون فعلي ماهواره، در سال‌هاي پيش رو ميزان بينندگان شبكه‌هاي ماهواره‌اي باز هم افزايش خواهد يافت. من دقيقاً همين جمله‌ها را در مصاحبه‌هايم در چند سال پيش هم گفتم. همچنين شبكه‌هاي حرفه‌اي ماهواره‌اي خارج از كشور بيشتر خواهند شد. گفتم كه فارسي‌وان در نظر دارد برنامه‌هاي شبكه ديسكاوري را به زبان فارسي پخش كند. با توجه به بازار بكر رسانه‌اي در ايران، به دليل فقدان سرمايه‌گذاري بخش خصوصي، كمپاني‌هاي بين‌المللي پخش برنامه‌هاي تلويزيوني رغبت خواهند يافت تا به دلايل اقتصادي در تأسيس شبكه‌هاي فارسي‌زبان سرمايه‌گذاري كنند. همچنين شبكه‌ها سعي خواهند كرد تا از شكل كلي يا جنرال بيرون آمده و برنامه‌هايي براي علايق يا گروه‌هاي سني مشخص پخش كنند. براي مثال شبكه‌هاي كودكان، ورزش، شبكه‌هاي خبري و شبكه‌هاي مستند از آن جمله است.