افشای دزدی اکبر گنجی از فعالان ضدانقلاب در خارج

اختصاص بودجه قابل توجه از سوی کشورهای غربی به ویژه ایالات متحده به ضد انقلاب مقيم خارج از کشور به منظور پیگیری پروژه‌ها و طرح‌های براندازی و برگزاری دوره‌های آموزشی "گذار به دموکراسی" که به صورت دوره‌ای برای پناهندگان سیاسی خارج از کشور که عمدتا از فراری‌هاي جريان فتنه هستند، زمینه را برای درگیری میان ضد انقلاب برای دستیابی هر چه بیشتر به این منابع مالی فراهم کرده است.

به گزارش رجانیوز، این بودجه چند صد میلیون دلاری که هر ساله به تصویب کنگره ملی امريكا می‌رسد و تحت عنوان "کمک به گسترش آزادی اطلاعات در کشورهای جهان سوم" در اختیار مخالفان نظام ایران در خارج از کشور قرار می‌گیرد، موجب شده تا سران این جریان به دنبال بهره‌کشی رسانه‌ای از افراد دسته چندم با حقوق‌های بسیار پایین و اندک باشند و قسمت اعظم این کمک‌های گسترده مالی را به نفع خود مصادره کنند؛ رویکردی که سبب شده تا این افراد که تا چندی پیش خود را دوست و همکار و همفکر خود می‌دانستند، اکنون برای حفظ منافع مالی خود و دور نماندن از منبع دلارهای سبز، اصطلاحا به دنبال "زیرآب زدن" باشند.

حوادث اخیر و جابه‌جایی‌های متعدد اخیر در تلویزیون دولتی امريكا "صدای امريكا" و اخراج گسترده تعدادی از کارمندان و همکاران قدیمی این شبکه مانند، محسن سازگارا، احمد باطبی و... نمونه‌ای از رقابت نفس‎گیر ضدانقلاب برای دریافت این دلارهای اهدایی از سوی کاخ سفید دارد.

در اين زمينه، سایت رسمی حزب منحله و غیرقانونی "جبهه ملی ایران" هم دست به یک افشاگری زده و از "اکبر گنجی" به عنوان کسی که بیشترین کمک‌های مالی را از غرب دریافت کرده، نام برده و او را به "کاسبی از طریق اپوزیسیون" متهم کرده است.

این سایت با اشاره به یکی از مبادلات مالی کاخ سفید با اکبر گنجی، از نیم میلیون دلار سود او خبر داده و نوشته است: «در اکتبر ۲۰۰۷، اکبر عطری از دانشجویان تبعیدی، مقاله‌ای در روزنامه وال استریت به چاپ رساند و از ادامه کمک‌های امريكا به سازمان‎های اپوزیسیون و گروه‎های مدنی دفاع کرد. همانطور که در یکی از ایمیل‌هاي تریتا پارسی مشاهده می‌شود، چند روز پس از چاپ مقاله عطری، دخی فصیحیان، مدیر اجرايی نایاک با اکبر گنجی گفت‌وگو کرده است و گنجی نیز با پیشنهاد وی موافقت نمود تا یک مقاله جدید علیه کمک مالی امريكا به گروه‌های مخالف رژیم منتشر نماید. با مطالعه اسناد داخلی نایاک معلوم می‌شود که این سازمان صد‌ها هزار دلار از بودجه‌های رسمی امريكا را دریافت می‌کرد و این پول‌ها را برای پروژه هايی خرج می‌کرد که وزارت خارجه رژیم و بقیه نهادهای دولتی بررسی کرده و با آن موافقت کرده بودند.»

نویسنده این سایت همچنین مجدداً برای چندمین بار در دو سال اخیر، گنجی را به جاسوسی برای ایران متهم می‌کند و با لحنی تمسخرآمیز می‌نویسند: «در دو ایمیل که بین "پاتریک دیسنی" مسئول لابی نایاک و شخص دیگری رد و بدل شده، دیسنی تاکید می‌کند که قطع کمک مالی به گروه‌های مخالف، یک اقدام حسن نیت از طرف امريكا به رژیم ایران است و زمینه‌های تفاهم بین دو کشور برای سازش نهايی را فراهم می‌نماید. از طرف دیگر، سازمان CATO که نیم میلیون دلار به اکبر گنجی داد، یکی از موسساتی است که به همراه نایاک برای سازش بین امريكا و رژیم ایران لابی می‌کرد. با مطالعه اسناد داخلی نایاک و مقایسه آن با اظهارات علنی پارسی و گنجی معلوم می‌شود که دریافت پول از دولت، کنگره و کمپانی‌های بزرگ امريكا برای بعضی‌ها کاملا حلال و پسندیده است اما وقتی همین پول‌ها به دیگران پرداخت شود، در این‎صورت کاملا حرام و ناپسند خواهد بود.»

برنامه حساب شده غرب برای تشویق مخالفان ایران با اهدای جوایز گوناگون تحت عناوین حقوق‌بشر و دموکراسی رویکردی است که در سال‌های اخیر به ویژه پس از حوادث سال 88 و آشوب‌های خیابانی پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم در دستور کار کشورهای بیگانه قرار گرفته است. به طور کلی، "مخالفت با نظام جمهوری اسلامی"، "سیاه نمایی اوضاع داخلی"، "حضور فعال در رسانه‌های اپوزوسیون و غربی"، "تایید مواضع غرب" و "سکوت در برابر و جنایات رژیم صهیونیستی و حتی حمایت از آن" از جمله ویژگی‌های مشترک کسانی است که تا کنون از سوی نهادهای غربی و صهیونیستی مورد تقدیر قرار گرفته‌اند. تقدیر و حمایت از فیلم سازان و روزنامه نگاران مخالف جمهوری اسلامی که نقش فعالی در سیاه نمایی علیه ایران بویژه در موضوعاتی چون حقوق بشر دارند، در همین راستا ارزیابی می‌شود.

همچنین تلاش برای کشاندن مردم ایران اسلامی به عرصه بی‌تفاوتی در برابر اقدامات رژیم صهیونیستی، به بهانه‌های مختلف از جمله بی‌ارتباط بودن مسائل مسلمان فلسطین و لبنان به ایران، از دیگر محورهایی است که امکان برنده شدن جایزه‌هایی با عنوان "حقوق بشر" و "دموکراسی" را افزایش می‌دهد. البته گاهی ممکن است برای به‌دست آوردن جایزه، نیاز باشد که به مقدسات مردم هم حمله و یا در آن تشکیک کرد و یا اینکه در صورت لزوم به پیاده نظام تبدیل شد و به خیابان آمد؛ کارهایی که اکبر گنجی همه را یک تنه انجام داد.