محققان با استفاده از ماده فعال در چای سبز، نانوحاملی برای مبارزه با سرطان تولید کردند؛ نتیجه آزمایش‌های اولیه این نانوحامل روی حیوانات رضایت‌بخش بوده است.
به گزارش پایگاه 598 به نقل از ایسنا: از دیر باز، چای سبز به عنوان نوشیدنی حاوی آنتی اکسیدان، ضدسرطان،
ضدپیری و ضدمیکروب شناخته شده است. یک تیم تحقیقاتی از مؤسسه آاستار با
استفاده از ترکیبات این چای، موفق به تولید نانوحاملی شدند که قادر به از
بین بردن سلول‌های سرطانی است.
یکی از اصلی‌ترین اجزای چای سبز، EGCG است که یک ماده آنتی‌اکسیدان با خواص درمانی برای مبارزه با سرطان است. محققان با استفاده از این ماده، موفق به ساخت نانوحاملی شدند که قادر به رهاسازی دارو و از بین بردن سلول‌های سرطانی است
جکی یینگ از مدیران موسسه آاستار می‌گوید: یکی از مهمترین چالش‌ها در شیمی‌درمانی، اطمینان یافتن از رهایش دارو در تومور است. اگر دارو در فضای خارج تومور رهاسازی شود، به سلول‌های سالم آسیب جدی وارد می‌کند. معمولاً برای رفع این مشکل از نانوحامل استفاده می‌شود.
یکی از مهمترین پارامترها در طراحی نانوحامل، نسبت دارو به حامل است، به طوری که نانوحامل‌ها در حمل دارو از محدودیت‌هایی حجمی برخوردارند.
محققان این پروژه از EGCG برای ساخت نانوحامل استفاده کردند که قادر به کپسوله کردن دارو و پروتئین‌هایی نظیر هرسپتین است؛ هرسپتین پروتئینی است که برای درمان سرطان پستان استفاده می‌شود. این گروه تحقیقاتی برای ساخت این نانوحامل از ترکیب EGCG و پلی اتیلن‌گلیکول استفاده کردند تا پوسته‌ای برای محافظت از دارو ایجاد شود؛ پلی‌اتیلن گلیکول ماده‌ای است که برای ساخت غلاف برای محافظت از دارو مورد استفاده قرار می‌گیرد.
نانومایسل ساخته شده در این پروژه کمتر از 100 نانومتر بوده و اولیگومر EGCG در هسته و PEG- EGCG به عنوان پوسته در آن قرار دارد.
این گروه تحقیقاتی برای ارزیابی این دارو، آزمون‌هایی روی حیوانات انجام دادند. نتایج این پژوهش نشان داد که نانومایسل حاوی هرسپتین رشد تومورها را نسبت به زمانی که از هرسپتین تنها استفاده نمی‌شود، افزایش می‌دهد. با استفاده از این سیستم دارویی، مقدار داروی وارد شده به سلول سرطانی دو برابر افزایش می‌یابد و همچنین مقدار تجمع دارو در کلیه و کبد، 70 درصد و در ریه 40 درصد کاهش می‌یابد.
نتایج این پژوهش در نشریه Nature Nanotechnology به چاپ رسیده است.
یکی از اصلی‌ترین اجزای چای سبز، EGCG است که یک ماده آنتی‌اکسیدان با خواص درمانی برای مبارزه با سرطان است. محققان با استفاده از این ماده، موفق به ساخت نانوحاملی شدند که قادر به رهاسازی دارو و از بین بردن سلول‌های سرطانی است
جکی یینگ از مدیران موسسه آاستار می‌گوید: یکی از مهمترین چالش‌ها در شیمی‌درمانی، اطمینان یافتن از رهایش دارو در تومور است. اگر دارو در فضای خارج تومور رهاسازی شود، به سلول‌های سالم آسیب جدی وارد می‌کند. معمولاً برای رفع این مشکل از نانوحامل استفاده می‌شود.
یکی از مهمترین پارامترها در طراحی نانوحامل، نسبت دارو به حامل است، به طوری که نانوحامل‌ها در حمل دارو از محدودیت‌هایی حجمی برخوردارند.
محققان این پروژه از EGCG برای ساخت نانوحامل استفاده کردند که قادر به کپسوله کردن دارو و پروتئین‌هایی نظیر هرسپتین است؛ هرسپتین پروتئینی است که برای درمان سرطان پستان استفاده می‌شود. این گروه تحقیقاتی برای ساخت این نانوحامل از ترکیب EGCG و پلی اتیلن‌گلیکول استفاده کردند تا پوسته‌ای برای محافظت از دارو ایجاد شود؛ پلی‌اتیلن گلیکول ماده‌ای است که برای ساخت غلاف برای محافظت از دارو مورد استفاده قرار می‌گیرد.
نانومایسل ساخته شده در این پروژه کمتر از 100 نانومتر بوده و اولیگومر EGCG در هسته و PEG- EGCG به عنوان پوسته در آن قرار دارد.
این گروه تحقیقاتی برای ارزیابی این دارو، آزمون‌هایی روی حیوانات انجام دادند. نتایج این پژوهش نشان داد که نانومایسل حاوی هرسپتین رشد تومورها را نسبت به زمانی که از هرسپتین تنها استفاده نمی‌شود، افزایش می‌دهد. با استفاده از این سیستم دارویی، مقدار داروی وارد شده به سلول سرطانی دو برابر افزایش می‌یابد و همچنین مقدار تجمع دارو در کلیه و کبد، 70 درصد و در ریه 40 درصد کاهش می‌یابد.
نتایج این پژوهش در نشریه Nature Nanotechnology به چاپ رسیده است.
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
