ورود خانم‌ها به اشتغال ممنوع!

به گزارش پایگاه 598 به نقل از خبرگزاری فارس از قم، پر کردن صفحات نیازمندی‌های روزنامه‌ها کار چندان دشواری نیست، ولی نگاه موشکافانه لازم است تا شغل‌هایی که ویژه بانوان در این صفحات قرار گرفته، رصد کند.

با توجه به اینکه زنان نیمی از پیکر جامعه را به خود اختصاص داده‌اند، اهمیت برنامه‌ریزی برای اشتغال آنها بر کسی پوشیده نیست، در این زمینه اشتغال آنها باید بر اساس جنسیت و روش خاصی باشد و در آن عوامل فرهنگ و حساسیت جامعه نسبت به زن و خانواده، توانمندی و نیازهای زنان، نقش‌های زنان در عرصه باروری و اجتماع، اجرای سیاست اصلاح ساختار روند اشتغال زنان و.... در نظر گرفته شود و باید در نظر داشت، خوراندن چند بند و تبصره داروی این مشکل نیست.

با توجه به اینکه کشور ایران به ویژه استان قم مذهبی و اسلامی است، باید بیش از کشورهای دیگر به زنان اهمیت داده و برای اشتغال آنها برنامه‌ریزی صورت گیرد.

معصومه ظهیری، مدیرکل دفتر امور بانوان و خانواده استانداری قم با اشاره به نامطلوب بودن وضعیت اشتغال زنان قم می‌گوید: میزان اشتغال زنان حدود 17 تا 19 درصد است، یعنی تعداد خانم‌های شاغل ما بسیار کم است به خصوص برای پست‌های رقابتی، فضا برای آقایان بیشتر مهیا هست و فرصت‌های تصدی‌گری و نشان دادن استعدادها و استفاده از ظرفیت‌های بانوان ما حداقلی بوده و رقابت در شرایط مساوی و برابر وجود ندارد.

به گفته وی مشاغل آموزشی، درمانی و گاهی مشاغل خدماتی حضور بانوان ضروری و واجب است و نمی‌توان این امور را به آقایان سپرد و یا در حوزه پزشکی و پرستاری که از مشاغل تخصصی است باید با برنامه‌ریزی درصد حضور بانوان افزایش پیدا کند.

ساعت کاری و تناسب نداشتن شغل با ظرافت‌های زنانه مانند تیری سلامت زنان را هدف خود قرار می‌دهد، کارخانه‌هایی که دو شیفت هستند یا کمبودهایی که در بیمارستان‌ها وجود دارد و اضافه‌کار اجباری برای خانم‌ها، بار اشتغال را برای بانوان سنگین‌تر می‌کند.

زنان علاوه بر نقش‌های اجتماعی در محیط کار دارای نقش‌هایی در بین اعضای خانواده مانند مادری و همسری هستند و این امر برخی اوقات به مذاق کارفرماها خوشایند نیست و در این حوزه ترجیح می‌دهند از نیروهای آقا استفاده کنند.

مریم میرزایی از جمله افراد شاغل است که به تازگی ازدواج کرده، وی نگران است که با تولد نوزاد مجبور شود، شغلش را کنار بگذارد.

وی تصریح می‌کند: باور نادرستی که شاید در ذهن برخی افراد تزریق شده این است که زنان با حضور در مشاغل اجتماعی باید از مادر بودن امتناع ورزند، در حالی که شرایط مشاغل باید مطابق وظایف بانوان تغییر کند.

ظهیری با اشاره به بحث فرزندآوری و رشد جمعیت می‌گوید: تقاضای ما این است که زنان ما به این مسئله رغبت نشان دهند ولی این امر با روحیه کارفرماها متناسب نیست و آنها به همین دلیل از آقایان استفاده می‌کنند.

وی عنوان می‌کند: کارفرماها باید در این زمینه توجیه شوند یا حتی ساعت کاری را تغییر دهند و تعداد بیشتری خانم در همان پست استفاده کنند، به عنوان مثال هشت ساعت کاری به دو بخش تقسیم شود و در هر بخش یک خانم مورد استفاده قرار گیرد.

زهرا صداقت‌پیشه بانوی دیگری که چندان از وضعیت شغلی خود رضایت ندارد با اشاره به مشکلات اشتغال بانوان می‌‌گوید: مرخصی زایمان از جمله حقوقی است که بر اساس قانون برای هر یک از زنان قرار داده شده ولی کارفرمایان نگرش مناسبی به این موضوع ندارند و حتی این ترس در بین بانوان است که در زمان بازگشت از مرخصی زایمان با حکم اخراج کارفرما مواجه شوند.

با این وجود همواره اشتغال بانوان از نگاه مغرضانه برخی افراد رنج می‌‌برد، برخی اوقات این نگاه‌ها سبب می‌شود که بسیاری از تحولات منفی اجتماعی و بی‌برنامگی‌ها به پای زنان نوشته شود، به عنوان مثال بسیاری از افراد اکنون معتقد هستند که حضور زنان در بازار کار عرصه را بر مردان تنگ کرده است.

در حالی که با مشاهده نرخ بیکاری استان قم در فصول مختلف، نرخ بیکاری بانوان بیشتر از مردان بوده به طوری که نرخ بیکاری زنان در تابستان امسال 16.1 درصد و مردان 9.7 درصد و در تابستان سال گذشته برای مردان 6.6 درصد و زنان 14.5 درصد بوده است.

تجربه ثابت کرده در بسیاری از مشاغل دفتری و اداری زنان بهتر از مردان کار می‌کنند و قانون‌مندتر و وظیفه‌شناس‌تر هستند در حالی که در بسیاری از موارد حقوق آنها نادیده گرفته می‌شود.

مدیرکل دفتر امور بانوان و خانواده استانداری قم با بیان اینکه ممنوعیت شغلی از نظر دین و حقوق اساسی و حقوق مدنی وجود ندارد،‌ می‌گوید: ترغیب به اشتغال‌های خانگی و فراهم‌سازی فضاهای نزدیک به محله‌ها مانند کارگاه‌های قالی‌بافی و صنایع‌دستی باید در دستور کار قرار گیرد و وام‌های متناسب اعطا شود تا از استعداد و توانمندی بانوان استفاده شود.

وی معتقد است: اگر ما بتوانیم تسهیلات برای اشتغال بانوان فراهم کنیم، از توانمندی و ظرفیت نیمی از جامعه استفاده می‌کنیم که با فرزندآوری تناسب دارد و در این صورت آرامش خاطری برای بانوان ایجاد می‌شود.

نبود تناسب بین اشتغال و انتظاراتی که خانواده و جامعه از بانوان دارد سبب می‌شود بانوان به طور موقت به اشتغال بپردازند که دود این امر به چشم جامعه و فرد می‌رود.

برخی اوقات تفاوت شرایط اشتغال سبب می‌شود که زنان و مردان پرچمی با عنوان ورود آقایان ممنوع یا ورود خانم‌ها ممنوع را بلند کرده تا این مسئله را به جامعه تزریق کنند که اشتغال بانوان با آقایان متفاوت است و شرایط خاصی باید بر آن حکم فرما باشد.

البته لایحه کاهش ساعت کاری زنان در کارگروه مربوطه روزنه‌ای برای دستیابی به شرایط کار بهتر برای بانوان را نوید می‌دهد که بر اساس آن ساعت کاری برای بانوان دارای فرزند زیر هفت سال از 44 ساعت به 36 ساعت کاهش پیدا می‌کند.

اگر چنین مزایایی برای اشتغال بانوان در نظر گرفته نشود یا خانواده هدف ضربات اشتغال بانوان قرار می‌گیرد یا بانوان برای حفظ کیان خانواده مجبور به ترک شغل خود هستند که در چنین مواردی میدان را برای مردان بازتر کرده و به قولی اشتغال مردانه‌تر می‌شود، این امر در حالی است که برخی زنان سرپرست خانوار بوده و برای گذراندن زندگی نیازمند اشتغال هستند.

از طرفی باید در نظر داشت که فراهم نکردن تسهیلات ویژه اشتغال بانوان به معنای پاک کردن صورت مسئله و حذف اشتغال بانوان است یا در صورت اشتغال مانعی برای رشد جمعیت محسوب می‌شود.