به گزارش پایگاه 598 به نقل از «خبرگزاری دانشجو»، گرچه وقوع اعتراضات و
تجمعات دانشگاهی در جامعۀ ما خبر تازهای محسوب نمیشود، اما به دلیل
همراه بودن با پشت پردهها و حاشیهها، این مسئله همواره از اهمیت خاصی
برخوردار بودهاند. همیشه موج سوارانی بودهاند که از موجهای دانشجویی
سواریها گرفته و بعد در طوفان حوادث آنچنان گم شدهاند که گویی از ابتدا
اصلاً نبودهاند. به روایت تحصنی میپردازیم که حدود یک هفته است فضای
دانشکدۀ علوم اجتماعی دانشگاه تهران را به خود مشغول ساخته، موضوعی که
ریشهای تاریخی در این دانشکده داشته و از وجوه مختلفی حائز اهمیت است.
ماجرا چند روز قبل از ۱۶ آذر - یعنی
تاریخی که اصولاً هیجانات دانشجویی بالا است - آغاز میشود. از جایی که
شورای صنفی دانشکدۀ علوم اجتماعی در کنشی خارج از اساس نامۀ قانونی خود،
خواهان نقد و بررسی عملکرد گروههای آموزشی دانشکده شد. این امر به طور
قانونی به انجمنهای علمی دانشکدهها محول شده است، اما اینکه چه طور به
آنها بر خلاف قانون مجوز برگزاری برنامه داده شده، خود محل سوال است.
اساتید که احساس کردند این برنامه از قصد اولیۀ خود دور شده است، از شرکت
در برنامه انصراف داده و خواهان برگزاری برنامه در شرایط و زمان دیگر شدند،
مسئلهای که کم برای برنامههای دانشکدهها پیش نمیآید. اما ماجرا آنجایی
اوج میگیرد که این عمل غیرقانونی به یک حرکت هیجانی دانشجویی تبدیل
میشود، با عدم حضور اساتید در این برنامه، و با شایعهای که از طرف شورای
صنفی دانشکده پخش میشود مبنی بر اینکه برنامه را مسئولین دانشکده لغو
کردهاند، فضایی هیجانی بوجود میآید که دانشجویان علیه اساتید و مسئولین
دانشکده دست به تحصن زنند. قطعا انگیزۀ اولیه که نقد عملکرد و پاسخگویی
گروههای آموزشی بود یک انگیزۀ سالم و قابل دفاعی است، اما جنبشهای
دانشجویی در یک فضای هیجانی توسط افرادی مدیریت میشود که جریان دانشجویی
دیگر امکان کنترل آن را ندارد، و فقط افرادی که انگیزههای ناسالم دارند
برنامه را مدیریت خواهند کرد.
حدود ۶۰ دانشجو در سلف اساتید واقع در
دانشکدۀ علوم اجتماعی تجمع کرده و سپس با حرکت به سمت لابی دانشکده،
نوشتههایی مبنی بر عدم پاسخگویی مسئولین و یا پرسش از علت لغو برنامه را
در دست میگیرند؛ در صورتی که گفته شده برنامه توسط خود شورای صنفی لغو شده
بود. تجمع و نشستن دانشجویان در کف لابی دانشکده و رفتارهایی خلاف شأن
دانشجویان مشاهده شد که حتی به حرمت خود دانشجو نیز توجه نمیشود!
بیحرمتیهایی که به اساتید و مسئولین دانشکده شد و به کار بردن الفاظی
سخیف برای اساتید رهگذر، همهٔ اینها این جریان را از انگیزۀ اولیه دور و
به یک حرکت ناسالم دانشجونمایی تبدیل کرده است.
بعد از مشاهدۀ این تجمع و به هم ریختن
نظم دانشکده توسط چند دانشجو، تصمیم مسئولین دانشکده بر این میشود که به
یکی از تالارهای دانشکده رفته و ادامۀ بحث را آنجا پیش ببرند. سخنان
دانشجویی و تریبون آزاد در آنجا فرصتی را برای دانشجویانی که با دغدغه در
این برنامۀ اضطراری جمع شده بودند، به وجود نیاورد و چند دانشجو به توهین
به اساتید پرداختند که سبب دلخوری دیگر دانشجویان شد. جمعیت حاضر در تالار
که حدود ۳۰۰ نفر بودند، از بیاخلاقیهای صورت گرفته و عدم کنترل متولیان
برنامه گله داشتند.
اما وجه دیگر قضیه که محل سوال است،
نقشآفرینی معاونت آموزشی دانشکده که نمایندۀ وزیر در شورای نظارت بر
تشکلات دانشجویی نیز هست و اصرار به برگزاری این برنامه است. به روایت
نشریۀ شورای صنفی دانشکده و اعضای این تشکل، معاونت آموزشی از ابتدا به طور
جدی پیگیر برگزاری برنامۀ مذکور بوده است؛ برنامهای که حتی برخی اعضای
انجمنهای علمی به نحوۀ برگزاری آن تردید داشته و پرداختن به عملکرد همۀ
گروهها در یک برنامه که متولی آن هم شورای صنفی باشد را، کاری ناموزون و
جنجالی میدانستند. این نیز موضوعی است که مسئولان باید در خصوص آن پاسخگو
باشند. به هر ترتیب با گذشت بیش از یک هفته، هنوز پس لرزههای این واقعه در
دانشکدۀ علوم اجتماعی ادامه دارد. امید است که انگیزۀ اصلی برنامه، که حق
همۀ دانشجویان است، بدون اینکه دستخوش سیاستهای یکسری از افراد منفعت طلب
شود و دانشجو در یک فضای معقول و آرام بتواند مطالبات خود را دنبال کند و
مسئولین خود را موظف به پاسخگویی بدانند.
گفتنی است؛ به درخواست دانشجویان و با
صدور مجوز از سوی مسئولان دانشکده، امروز یکشنبه 23 آذر رأس ساعت 12:30
جلسهای با حضور مدیران گروههای دانشکده برگزار میشود.