به گزارش پايگاه 598 به نقل از "ورزش سه"، از سال 50 به بعد این روند چه در دوره بازی و چه در دوره مربیگریش و علی القاعده در دورانی که او همزمان مربی ـ بازیکن بود وجود داشت.
قهرمان لیگ 51 و 52 و 54، مقام دوم لیگ 55 و 56، قهرمان جام شهیداسپندی 58، مقام دوم تهران 60 و 62، قهرمان تهران 61، 65، 66، 67، 68 و ...
اولین باری که پروین مقامی را به جز اول و دوم به دست آورد، سال 1370 بود که در اولین دوره لیگ آزادگان سوم شد ... پروین که در یک دوره زمانی به دلیل شکست های تلخ در تیمملی از فوتبال ایران حذف شد، دوباره بازگشتی پیروزمندانه به فوتبال داشت، اما او هم مثل همه مربیان بزرگ دیگر، در نهایت به انتهای جاده رسید؛ او درست در فصلی به سمت در خروجی هدایت شد که عصر امیر قلعهنویی آغاز می شد.
این دو اولین بار در دربی آبان 84 با هم ملاقات کردند. مسابقه ای که با گل عنایتی به سود قلعهنویی به انجام رسید. این همان فصل بحرانی پروین در پرسپولیس است که منجر به خروج همیشگی او از فوتبال شد. در این شرایط هوش قلعهنویی، برخوردهای اجتماعی، علاقه ویژه به فوتبال ساده و سنتی و طی طریق در مسیری که برای قاطبه تماشاگر استقلال او را صاحب یک استیلای کاریزماتیک می کرد باعث شد برایش شباهت های عنوانی از سوی جامعه رسانه پیش کشیده شود (ژنرال در تقابل با سلطان) قلعهنویی، روند موفق فعالیت خود را از سال 82 با کسب عنوان دوم در لیگ و جامحذفی با استقلال آغاز کرد و دوره اول فعالیتش را با قهرمانی در لیگ 84 به پایان رساند. قلعهنویی مثل پروین، بعد از ناکامی نسبی در تیمملی به فوتبال باشگاهی برگشت، بلوغ نسبی، نشأت یافته از فرضیه عدم تکرار اشتباهات گذشته، او در سال های 87 تا 91 دست نیافتنی کرد. دوره ای که شباهت های فوق العاده به پروین 77 تا 81 داشت. در این دوره 5 ساله او 4 قهرمانی را با استقلال و سپاهان و یک نایب قهرمانی را با تراکتورسازی به دست آورد ... اما درست مثل پروین روزهای افت این سرمربی هم از راه رسیده است.
در 8 سال فعالیت حرفه ای 5 قهرمانی، 2 عنوان دومی و یک عنوان سومی داشت، نتیجه بدی بود، در عین حال ثبت 5 باخت در نیم فصل لیگ چهاردهم (3 بازی یک باخت) و باخت به پرسپولیس بعد از 19 دیدار بی شکست باعث شد او بالاخره با چالشی جدی مواجه شد. همانطور که علی پروین وقتی اولین بار با مخالفت خوانی یک پارچه در ورزشگاه آزادی مواجه شد، سراسیمه به دوربین ها گفت: خداحافظ فوتبال ...
قلعهنویی امروز با شرایطی مواجه شده که علی پروین در دوره افت اول روبهرو شده بود. پروین در آن سال ها ناخواسته از فوتبال ایران کنار رفت اما همین بیرون نشینی عامل بازگشت خیره کننده اش شد. دیروز وقتی قلعهنویی مورد انتقاد مدیرعامل استقلال قرار می گرفت. به این فکر می کردیم که چرا او در مقام پرافتخارترین مربی تاریخ لیگ ایران، می ایستد و این حرف ها را تحمل می کند؟ شاید یک خداحافظی کوتاه مدت، چاره کار مربی ای باشد که غیر از امسال هرگز حیاکن رهاکن نشنیده بود ... البته فعلا قلعهنویی می خواهد بماند و بجنگد و البته هنوز برای او فرصت بازگشت هست.