آیا برخی روزها و ماه ها "نحس"ند؟

به گزارش پایگاه 598 به نقل از شبستان؛ شناخت این امور به طور کلی دور از علم ما است و تنها با وحی الهی است که شناخته می شود، بنابراین بشر نمی تواند به طور قطعی به چرایی این پدیده ها پی ببرد. لذا گاه مشاهده می شود که این امور با خرافات آمیخته شده و موجبات انحراف را فراهم می کند که برای در امان ماندن از آن باید در شناخت و کشف این امور از سخنان اهل بیت (ع) که به علم بی پایان الهی متصل اند، غافل نشد و کوتاهی نکرد. با این حال می توانیم اسبابی را برای این تحولات معنوی و ماورائی برشمریم.» این جملات بخشی از سخنان حجت الاسلام حمیدرضا مظاهری سیف، بنیان گذار موسسه علمی فرهنگی بهداشت معنوی و پژوهشگر اخلاق و عرفان است که در خصوص اینکه آیا واقعا روزهایی و زمان هایی در طول سال وجود دارند که نیکو یا نحس بوده و زندگی تحت تاثیر قرار دهند، بیان کرده است؛ مشروح گفتگوی ما با مولف کتاب های "جریان شناسی انتقادی عرفان های نوظهور"، "به سوی یک دین جهانی" و "معنویت رهایی بخش" در ذیل از نظرتان می گذرد:
 

سعد و نحس بودن ایام چه معنایی دارد و آیا اساسا چنین واقعیتی وجود دارد یا خیر؟

بله سعد و نحس بودن ساعاتی از روز حقیقتی است که در منابع دینی به صراحت بیان شده است. در ساعاتی ممکن است امور و کارهای انسان خوب پیش رود و در برخی ساعات و لحظات برعکس. به طور مثال شب های قدر، لیالی است که بسیار پربرکت و خوش یمن و جزو ساعت های سعد است و لطف الهی در این شب ها بیشتر جاری می شود و بشر این آمادگی را در این ظرف زمانی دارد که آمرزیده شود و لطف و رحمت الهی بیشتر شامل حالش شود. اما برخی ساعت ها به این اندازه پربرکت نیست و کارها با مشکلات بیشتر پیش می رود. یعنی خدا اسباب رحمت خود را در این زمان ها محدودتر می کند که می توان به زمان قرار گرفن قمر در عقرب اشاره کرد که انجام برخی کارها همچون ازدواج و سفر در این زمان، توصیه نمی شود.

چه دلیلی بر این فرآیند وجود دارد و چرا برخی از ساعت های شبانه روز ممکن است نیکو و سعد و برخی ساعت ها نحس و بدیُمن باشد؟

ببینید، شناخت این امور به طور کلی دور از علم ما است و تنها با وحی الهی است که شناخته می شود، بنابراین بشر نمی تواند به طور قطعی به چرایی این پدیده ها پی ببرد. لذا گاه مشاهده می شود که این امور با خرافات آمیخته شده و موجبات انحراف را فراهم می کند که برای در امان ماندن از آن باید در شناخت و کشف این امور از سخنان اهل بیت (ع) که به علم بی پایان الهی متصل اند، غافل نشد و کوتاهی نکرد. با این حال می توانیم اسبابی را برای این تحولات معنوی و ماورائی برشمریم.

مثلا چه اسبابی؟

این موضوع علت های مختلفی دارد که می توان از جمله به آزمایش انسان ها در شرایط گوناگون اشاره کرد. خداوند متعال بشر را با امور مختلف از جمله بیماری، فقر، تنگدستی، خوشی و ناخوشی، ثروت و ... می آزماید. اگر خوشی همیشگی و مداوم باشد، قطعا غفلت را به همراه دارد و اگر زندگی همیشه با غم و ناراحتی و ناملایمات بگذرد، انسان را از لطف خدا مایوس می کند لذا این فراز و نشیب ها، امتحان الهی را دربردارد که در این ساعت های سعد و نحس خود را بیشتر نشان می دهد. چرا که باید بدانیم این اسباب و پدیده ها از سوی خداست و هر شرایطی باید قاعده بندگی را رعایت کنیم و در خوش و ناخوشی در تنگنا و گشایش به یاد او باشی.
 

بنابراین، خداوند مردم را با خوشی ها و ناخوشی ها می آزماید تا به سوی او باز گردند. پروردگار عالم همه کارهای خود را با اسبابی انجام می دهد و یکی از عواملی که برای این برنامه به کار گرفته اجرام سماوی هستند. کیفیت قرار گرفتن ستاره ها و سیاره ها در آسمان، تاثیرات بسیار زیادی بر زمین می گذارد. به طور مثال ماه می تواند سبب ایجاد جزر و مد در اقیانوس ها و دریاها شود یا نسبت خورشید با زمین موجب رویش گیاهان یا به خواب رفتن طولانی برخی حیوانات و تغییرات فصل ها می شود. بنابراین نمی توان تاثیر اجرام آسمانی را بر زمین نفی کرد. از این رو وضعیت این اجرام در برخی ساعت ها نیز تاثیر می گذارد و می تواند زمان را سعد یا نحس کند. اینجاست که علم نجوم شکل می گیرد و روایت هم در این زمینه وارد شده است. همان طور که در روایتی امام صادق (ع) بیان می کند علم نجوم علم گسترده ای است که در اختیار اهل بیت (ع) است.

البته از سوی دیگر اجرام می توانند عملکرد یکدیگر را خنثی کنند و آثار هم را از بین ببرند. داستان جالبی از حضرت علی (ع) در این باره وجود دارد. زمانی امیرالمومنین (ع) برای جنگ صفین خارج می شدند، کسی به سوی ایشان آمد و گفت که اکنون زمان خوبی برای جنگ نیست و توضیح داد که به علت جایگاه فلان ستاره در فلان منطقه آسمان شما شکست می خورید. حضرت (ع)‌فرمودند که درست میگویی اما همه حقیقت را نمی دانی، زیرا موقعیت ستاره ای دیگر در سوی دیگر آسمان اثری را که تو می گویی خنثی می کند و ترکیب این ها بسیار خوب است.
 

چطور می توان ساعت های قمر در عقرب یا نحس را تشخیص داد تا کاری که نباید انجام داد، ندهیم؟

امروزه در سالنامه های مختلف مانند سالنامه مراقبه و در برخی از سایت ها این زمان ها به طور دقیق مشخص شده است.  در گذشته مردم بیشتر به این موضوع توجه می کردند. اما متاسفانه امروز کمتر به این مسائل توجه می شود، مسائلی که جزو سیره و سفارش اهل بیت (ع) است. از سوی دیگر به طور کلی برخی از روزها مانند اعیاد بزرگ غدیر و قربان، زمان های نیکو و سعدی است که می توان اقدامات مبارک را در آن انجام داد این سیرده مردم شده و امری پسندیده است. این قبیل مسائل زمینه ورود خرافات بسیاری دارد و مرز بین واقعیت آن با دروغ در مواقعی بسیار باریک می شود. به طور کلی دین ما را با طبیعت پیوند می دهد، زمان نماز، اول ماه، ماه های حرام هنگام طلوع آفتاب، قمر در عقرب، دین سعی می کند سرِ ما را بلند کند تا به آسمان و سایر پدیده های خلقت با دقت بیشتر نگاه کنیم این ها همه آیات و نشانه های الهی است.
 

یکی دیگر از علت هایی که موجب می شود ساعت یا روزی سعد یا نحس شود، اعمال خودِ انسان هاست؛ فردی که روز خود را با کارهای خیر شروع می کند و به دنبال خیرخواهی است، قطعا ساعت های نیکو در انتظار اوست و بر عکس فردی که اهل نافرمانی و گناه است، نباید توقع خوش یمنی و برکت در زندگی خود را داشته باشد.

چه عواملی می تواند نحوست ایام و ساعات را برطرف کند؟ آیا اصلا این امکان وجود دارد؟

بله، حتما وجود دارد؛ صله رحم، صدقه، کمک به یتیمان و انجام کارهای نیک می تواند از انسان دفع بلا کرده و سبب برکت و خیر و سعادت در زندگی او شود. البته نباید با این پندار که هر روز صدقه ای پرداخت می کنیم و دیگر به سعد و نحس بودن ساعات روز کاری نداریم، به این مسائل توجه نکنیم، بلکه این التفات به این امور سیره اهل بیت (ع) بود و باید به آن توجه کرد.

اینکه بیان می شود روزی که در آن گناه نشود، عید است، آیا به نوعی با سعد بودن ایام و ساعات ارتباطی دارد؟

بله؛ اما این موضوع به معنای سعد یا نحس بودن ایام نیست بلکه گناه نکردن، دستاوردهای بسیاری دارد که می تواند آن روز برای بندگان خدا منشا خیر و برکت کند.