6 دلیل شکست احتمالی طرح مسکن دولت

به گزارش پایگاه 598 به نقل از الف؛ درست یک روز پس از نامه هشدارآمیز نمایندگان مجلس به رییس جمهور در خصوص تورم زا بودن بسته خروج از رکود در بخش مسکن، رییس کل بانک مرکزی و وزیر راه و شهرسازی در نامه ای به رییس جمهور با اشاره به اهمیت بخش مسکن، راه علاج برای خروج از رکود در این بخش را ایجاد صندوق های پس انداز در بانکها و پرداخت تسهیلات خرید مسکن تا سقف ۵۰% ارزش یک واحد مسکونی به مردم دانسته و تنها مشکل فراروی ارائه این تسهیلات را سود بالا و نرخ بهره آن عنوان کردند؛ در این نامه اذعان شده است که بانکها حاضر به ارائه تسهیلات با نرخ ۱۴% و پایین تر نیستند و بانک مرکزی هم نمی تواند از مکانیسم افزایش پایه پولی استفاه کند بنابراین رییس جمهور باید از محل وجوه اداره شده (یعنی پیش بینی یک بودجه خاص در بودجه سال آتی) نسبت به تامین مابه التفاوت نرخ بهره ۱۴% تا نرخ سود یانکی فعلی اقدام نماید.

به گزارش مسیر آنلاین، این دو نامه که تقریبا در تضاد کامل با یکدیگر هستند، اختلاف نظر جدی مجلس و متولیان بخش مسکن را در خصوص بازار مسکن بیان می کند که در اینده ای نه چندان دور، اختلافات مزبور به برخورد جدی مجلس با دولت خواهد انجامید.

منتقدان معتقدند که تسهیلات بانکی در بخش مسکن در حوزه خرید از پنج مشکل اصلی برخوردار است:

۱- ایجاد تورم قطعی در بخش مسکن:

بارها این موضوع هم گفته شده است و هم تجربه شده است که به محض افزایش تسهیلات خرید مسکن، رونق مقطعی اما با تورم پایدار در بخش مسکن بوجود می آید؛ این موضوع در جدولِ نامه هشدارآمیز نمایندگان مجلس به رییس جمهور نیز امده است:

۲- پرداخت کامل و یکجای تسهیلات برای خرید مسکن:

تفاوت شکلی تسهیلات ساخت مسکن و خرید مسکن برای بانکهای ارائه کننده تسهیلات، در شیوه پرداخت آن به متقاضی است؛ بدینصورت که تسهیلات ساخت به صورت تدریجی و همزمان با پیشرفت پروژه به متقاضی پرداخت می شود و بانک می تواند به صورت کامل منابع خود را مدیریت کند اما در تسهیلات خرید، وام باید توسط بانک یکجا پرداخت شود که موجب خروج دفعی و یکباره منابع از بانک خواهد شد

۳- سود بالای مورد انتظار بانکها:

بانکها با توجه به سودی که به سپرده ها می دهند، سود انتظاری از تسهیلات و وامها را تعیین می کنند؛ بنابراین وقتی با نرخ ۲۰% به بالا به سپرده ها سود تعلق می گیرد، انتظار سودهای پایینتر از بانک دور از واقعیت است

۴- مدت زمان بازپرداخت طولانی:

تسهیلات مسکن به علت عدم داشتن فعالیت اقتصادی توسط متقاضی و بالابودن مقدار آن، معمولا با بازپرداختهای طولانی مواجه خواهد بود که بانکها به صورت کلی با اعطای تسهیلات با بازپرداختهای طولانی موافقت نخواهند کرد

۵- عدم توانایی مردم در بازپرداخت اقساط:

در یک حساب سرانگشتی ساده در قسمت "محاسبات" سایت اینترنتی "بانک مسکن" [آدرس لینک]براحتی می توانید به عدم اجرایی شدن این تسهیلات پی ببرید:

در تهران تقریباً یک واحد مناسب، نوساز و در پایین شهر کمتر از مترمربع ۳میلیون تومان نیست! بنابراین یک واحد با حدود ۸۰ مترمربع، قیمت آن ۲۵۰ میلیون تومان است؛ یک کارمند "خانه اولی" با تحصیلات کارشناسی ارشد و پست کارشناسی در "وزارت راه و شهرسازی" با ۱۰۰ ساعت اضافه کار حدود یک میلیون و چهارصد هزارتومان درآمد دارد و از ۸ صبح تا ۴ بعدظهر هم ساعت کاری!

این کارمند چگونه می تواند با تمام مشقات زندگی در تهران، یک میلیون و ۷۰۰ هزارتومان ماهانه قسط تسهیلات خرید مسکن به میزان ۱۲۵میلیون تومان(۵۰%ارزش ملک) با سود ۱۴% و بازپرداخت ۱۵ ساله را پرداخت نماید؟

۶- تجربه شکست خورده صندوقهای پس انداز در ایران:

با نگاهی به عملکرد صندوق پس انداز مسکن بانک مسکن نشان میدهد درصد قابل توجهی از سپرده گذاری در این صندوق به خاطر سوداوری مناسب آن در دهه ۸۰ بود و در آن زمان هر وام ۱۸ میلیون تومانی حدود ۳.۵ تا ۴ میلیون تومان خرید و فروش می شد و یا برای خرید و فروش صوری مورد استفاده قرار می گرفت تا مبلغ ان صرف نیازهای دیگری شود؛ در حال حاضر هم اوراق این تسهیلات در حال خرید و فروش بوده و عملاً محمل سرمایه گذاری بورسی است تا کمکی به خانه دار شدن متقاضیان واقعی البته بگذریم از تعهدات این صندوق که از مدیرعاملی به مدیرعامل دیگر در بانک مسکن منتقل می شود؛ خوبست بانک مسکن از عملکرد این صندوق گزارشی را در اختیار رسانه ها قرار دهد.

گزارش خطا