جدیدترین ویروس فوتبال ایران

چقدر می‌دهید تا بمانم؟

چند سالی بود کوچ بازیکنان ایرانی به لیگ امارات و بازی کردن در کشوری که سطح فوتبالی‌اش به مراتب پایین‌تر از فوتبال خودمان بود را نکوهش می‌کردیم. این که بازیکنان ما حاضر می‌شوند برای دریافت پول بیشتر به لیگ امارات رونق ببخشند و فوتبالشان را آنجا تلف کنند. البته موضوع تغییر نام لیگ امارات به نام مجعول لیگ خلیج ع‌رب‌ی باعث تحریم لیگ این کشور شد تا دیگر شاهد حضور بازیکنان ایران در امارات نباشیم. اما امروز قطر تهدید جدید و جدی فوتبال ماست. کشوری کوچک و البته متمول در حوزه خلیج‌فارس که با ارائه پیشنهادات مالی اغوا کننده بازیکنان ملی‌پوش ما را هدف قرار داده و به نوعی به فوتبال باشگاهی ما آسیب جدی وارد می‌کند.
به طور مثال آنها تلاش زیادی کردند تا سیدجلال حسینی و آندرانیک تیموریان را با ارائه پیشنهادات مالی سنگین به خدمت بگیرند. همین موضوع باعث شد این بازیکنان برای سرخابی‌ها شرط و شروط سنگینی بگذارند تا شاهد افزایش قیمت کاذب ملی‌پوشان سرخابی باشیم.

مدیران باشگاه‌ها نیز که فشار هواداران را روی خود به شدت احساس می‌کنند، برای حفظ آنها مجبور می‌شوند زیر بار قیمت بالای بازیکنان رفته و برای حفظ آنها تن به اعداد و ارقام نجومی بدهند.

اینجاست که می‌طلبد مدیران فوتبالی با تدبیر و سیاست این موضوع را به خوبی مدیریت کرده و اجازه ندهند بازیکنان از این پیشنهادات به عنوان اهرم فشار برای تمدید قرارداد با رقم‌های سنگین استفاده کنند.

البته وقتی قطری‌ها برای جذب اشکان دژاگه و انتقال او از لیگ جزیره به کشور خود حاضرند پنج میلیون پوند هزینه کنند، مشخص است که سیاست اصلی آنها جذب ستاره‌های فوتبال برای رونق بخشیدن به لیگ کشورشان است. اما لازم است برای جلوگیری از افزایش بی‌رویه قیمت بازیکنان به واسطه داشتن پیشنهادات میلیاردی از لیگ قطر تدبیری اندیشیده شود. یا این که باید منتظر بمانیم تا یک بهانه سیاسی دیگر تراشیده شود تا لیگ قطر هم برود جزو لیست سیاه فدراسیون فوتبال تا پیشنهادات نجومی‌شان بازیکنان ما را هوایی نکند، بازیکنانی که با دریافت این تماس‌های وسوسه‌انگیز امروز فقط یک جمله به باشگاه خود می‌گویند: «چقدر می‌دهید تا بمانم؟!»