در سال 2003 بار دیگر نیکلا سارکوزی که در آن زمان وزیر کشور بود و قرار بود نخست وزیر فرانسه شود، تلاش کرد این گروه را دوباره از فرانسه بیرون کند. اما در سال 2009 اتحادیه اروپا از فرانسه خواست با این گروه خوش رفتاری کند. شاید فاجعه بار ترین اتفاق این بود که هیلاری کلینتون وزیر خارجه وقت آمریکا در سپتامبر 2012 نام مجاهدین خلق را از فهرست گروههای تروریستی خارج کرد. علت اینکه فرانسه این کار را اکنون انجام می دهد باید به داعش و تحولات سوریه و عراق مرتبط باشد.
گروهی نظیر داعش از بسیاری جهات شبیه گروهک تروریستی مجاهدین خلق است. حتی این دیدگاه در میان رهبران مجاهدین خلق وجود دارد که می گویند ما نیز باید در بحران سوریه و عراق مداخله کنیم در غیر این صورت نمی توانیم از غربیها و متحدان آنها پول دریافت کنیم. بنابراین آنها تلاش می کنند علیه سوریه کاری انجام دهند که هدف اصلی آن اقدام علیه ایران است. اگر حمله به موزه یهودیان را در بروکسل در نظر بگیرید که از بسیاری جهات به داعش نسبت داده شده است، احتمالا این اتفاق مقامات فرانسوی را چنان نگران کرده است که تصمیم گرفته اند علیه مجاهدین خلق عمل کنند. اگرچه هنور معلوم نیست که سیاست فرانسه درباره منافقین واقعا تغییر کرده باشد چرا که در این صورت باید از بیانیه دادن علیه آنها اندکی فراتر می رفتند.
باید توجه داشته باشیم منافقین نیز روشهای وحشیانه ای برای اقدامات تروریستی خود استفاده می کند. البته علت اینکه تا کنون این گروه توانسته است در غرب جایگاهی داشته باشد، پولهایی است که آنها به سیاستمداران و مقامات کشورهای غربی می دهند و اصطلاحا آنها را می خرند. آنها برای مثال در آمریکا کنفرانس برگزار می کنند و پولهای کلانی به شخصیتها و مقامات اطلاعاتی و غیره می دهند تا برای آنها سخنرانی کنند. البته باید توجه داشت پولهایی که آنها برای این سخنرانیها می دهند هنگفت است و از پول مالیات مردم آمریکا تامین می شود. در واقع به این ترتیب پول مالیات مردم آمریکا به جیب برخی از مقامات فاسد این کشور می رود.
در سال 2012 سیمور هرش که روزنامه نگار و محقق معروفی است به این نتیجه رسید مجاهدین خلق در واقع شاخه ای از فرماندهی مشترک عملیات ویژه آمریکا بوده است که به نوعی می توان آن را تروریسم دولتی اطلاق کرد. در واقع حمایت گروهی از سیاستمداران و مقامات سابق و تندروی آمریکایی به ویژه از جناح نومحافظه کار از این گروه بود که باعث شد نام آن از فهرست تروریستها خارج شود. در شرایط هرج و مرج و بحرانی فعلی در خاورمیانه حامیان مجاهدین خلق از جمله فرانسه در حال رسیدن به این نتیجه هستند که دیگر نمی توانند از این گروه به شکل سابق حمایت کنند.
به علت اینکه فرانسوا اولاند رئیس جمهور فرانسه بسیار نامحبوب است و نمی خواهد شبکه ای تروریستی را در داخل کشورش پناه داده باشد، به همین علت ترجیح می دهد موضعی تند در قبال این گروه اتخاذ کند. آنچه در ماههای آینده در سوریه و عراق اتفاق می افتد ، پیامد آن در نهایت به آمریکا و اروپا و کشورهای غربی باز خواهد گشت. بنابراین سیاست مداخله و ترویج تروریسم قطعا پیامدی جدی برای حامیان این سیاست دارد. چنین سیاستی بسیار کوته بینانه است.
ناظران منتظرند تا ببینند آیا فرانسه جزئت خواهد داشت درباره منافقین کاری فراتر از بیانیه دادن هم بکند؟