آیت الله کعبی:
به گزارش پایگاه 598، مصطفي خليلي، وزنه‌بردار
نوجواني که آزمايش دوپينگش به همراه سه تن ديگر مثبت اعلام شد، در گفت‌وگو
با ايسنا درباره اين اتفاق ادعا کرد: 5 دقيقه بعد از شروع مسابقه، کيانوش
باقري پودري را آورد و خواست که بخورم ولي من گفتم که بدنم به چنين
پودرهايي عادت ندارد و ممکن است بعد از حرکات يک ضرب خالي کنم اما حسين
توکلي گفت که اشکالي ندارد. من به حرف سرمربي اعتماد کردم و آن پودر را
خوردم. اسم آن دارو را براي اولين بار بود که در عمرم مي‌شنيدم.
وي همچنين از ماجرايي که در اردوي تيم ملي رخ داده بود پرده برداشت و مدعي شد: روزي که قرار شد ماموران نادو براي تست دوپينگ به اردو بيايند سرمربي تيم جلوي من، ولي‌پور و يک نفر ديگر را گرفت و به اتاقي برد و گفت که در را از پشت قفل کنيد و براي هيچ کسي بازش نکنيد. اگر ما آن روز آزمايش مي‌داديم و دوپينگ من و ولي‌پور آن روز درمي‌آمد، ديگر آبروريزي نمي‌شد و فدراسيون هم مجبور نبود امروز اين قدر جريمه بدهد.
وي همچنين ادعا کرد: من از همه ديرتر به اردوي تيم ملي رسيدم چون مصدوم بودم. بعد از اينکه به اردو آمدم توکلي گفت که فدراسيون تيم را از نظر دارويي حمايت نمي‌کند و از خانواده‌ها درخواست پول کرد. بچه‌ها هم از يک تا 4 ميليون تومان پول دادند ولي من پولي نداشتم که بدهم.
وي در ادامه ادعايي داشت که قابل تأمل بود: آن سه نفر ديگر که دوپينگ‌شان مثبت شد، در طول اردو به طور پنهاني دارو مصرف مي‌کردند و حتي در اتاقهايشان آمپول مي‌زدند.
خليلي همچنين با تکذيب خبر امضاي اعتراف‌نامه توسط او و هم تيمي‌هايش اظهار کرد: فدراسيون گفته است که ما اعتراف‌نامه نوشته‌ايم در حالي که نه من و نه ولي‌پور چنين کاري نکرده‌ايم. نمي‌دانم وقتي که ما در خانه خود بوديم و به فدراسيون نرفتيم چطور مي‌گويند که چهار وزنه بردار دوپينگي نامه اعتراف نوشته‌اند.
وي در پايان گفت: آن سه نفر در برخي خبرگزاري‌ها گفته‌اند که مربي ما در باشگاه از 12 سالگي به ما سوزن مي‌زد و با چوب ادب مي‌شدند! آن‌ها براي گفتن اين حرف‌ها از جايي خط مي‌گيرند چون چنين چيزهايي اصلا وجود نداشت و با عقل جور درنمي‌آيد. مربي من 75 سال سن دارد و از 2 و نيم بعدازظهر که به باشگاه مي‌آيد با ده‌ها بچه سروکله مي‌زند. او که اين همه زحمت مي‌کشد، چطور ممکن است که دلش بيايد ورزشکار افتخارآفرين باشگاه را با چوب بزند؟ براي اين سه نفر متاسفم که اين حرف‌ها را مي‌زنند.
وي همچنين از ماجرايي که در اردوي تيم ملي رخ داده بود پرده برداشت و مدعي شد: روزي که قرار شد ماموران نادو براي تست دوپينگ به اردو بيايند سرمربي تيم جلوي من، ولي‌پور و يک نفر ديگر را گرفت و به اتاقي برد و گفت که در را از پشت قفل کنيد و براي هيچ کسي بازش نکنيد. اگر ما آن روز آزمايش مي‌داديم و دوپينگ من و ولي‌پور آن روز درمي‌آمد، ديگر آبروريزي نمي‌شد و فدراسيون هم مجبور نبود امروز اين قدر جريمه بدهد.
وي همچنين ادعا کرد: من از همه ديرتر به اردوي تيم ملي رسيدم چون مصدوم بودم. بعد از اينکه به اردو آمدم توکلي گفت که فدراسيون تيم را از نظر دارويي حمايت نمي‌کند و از خانواده‌ها درخواست پول کرد. بچه‌ها هم از يک تا 4 ميليون تومان پول دادند ولي من پولي نداشتم که بدهم.
وي در ادامه ادعايي داشت که قابل تأمل بود: آن سه نفر ديگر که دوپينگ‌شان مثبت شد، در طول اردو به طور پنهاني دارو مصرف مي‌کردند و حتي در اتاقهايشان آمپول مي‌زدند.
خليلي همچنين با تکذيب خبر امضاي اعتراف‌نامه توسط او و هم تيمي‌هايش اظهار کرد: فدراسيون گفته است که ما اعتراف‌نامه نوشته‌ايم در حالي که نه من و نه ولي‌پور چنين کاري نکرده‌ايم. نمي‌دانم وقتي که ما در خانه خود بوديم و به فدراسيون نرفتيم چطور مي‌گويند که چهار وزنه بردار دوپينگي نامه اعتراف نوشته‌اند.
وي در پايان گفت: آن سه نفر در برخي خبرگزاري‌ها گفته‌اند که مربي ما در باشگاه از 12 سالگي به ما سوزن مي‌زد و با چوب ادب مي‌شدند! آن‌ها براي گفتن اين حرف‌ها از جايي خط مي‌گيرند چون چنين چيزهايي اصلا وجود نداشت و با عقل جور درنمي‌آيد. مربي من 75 سال سن دارد و از 2 و نيم بعدازظهر که به باشگاه مي‌آيد با ده‌ها بچه سروکله مي‌زند. او که اين همه زحمت مي‌کشد، چطور ممکن است که دلش بيايد ورزشکار افتخارآفرين باشگاه را با چوب بزند؟ براي اين سه نفر متاسفم که اين حرف‌ها را مي‌زنند.
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
