به گزارش 598، ورود چوپانان و گلههایشان همزمان با آغاز کوچ عشایر به
مراتع تالش در استان گیلان، آزاد شده است، آن هم درست زمانی که گلها سر
از خاک بیرون آوردهاند و حتما چرای دامها به گلها و گیاهها خسارت
میزند، گیاهانی که شاید کمیاب یا نایاب باشند.
«اکنون
سیاهچادرهای چوپانان (پوریها) یکی پس از دیگری در مراتع سبز سوباتان برپا
میشوند و مانند خالهای سیاهی، به زیباییهای این منطقه میافزایند.
بچههای چوپانان نیز در کنار جادهها با فروش پونه و گیاهان دارویی به
مسافران و رهگذران، سهمی از این سفرهی رنگین میبرند.»
بهمن جلیلی
- فعال گردشگری در روستای ییلاقی سوباتان - در تازهترین مطلبی که به
بهانهی سربرآوردن شقایقهای سرخ در سایت soubatan.ir منتشر کرده تا شاید
انگیزهی گردشگران و عکاسان طبیعتدوست را برای سفر به این منطقه بیشتر
کند، یادآوری کرده است: «شاید اگر یکی از موهبتهای طبیعی و خدادادی
سوباتان (چمنزارهای وسیع، چشمههای پرآب، آبشارها، جنگلهای انبوه،
اقیانوسی از ابرهای سفید، هوای ییلاقی، چهچه بلبلان و بلدرچینها، گلهی
گوسفندان و اسبهای زیبا، مردمی بیآلایش و مهمانپذیر و دشتهای شقایق و
گلزارهای رنگارنگ و ...) در هر نقطهای از دنیا بود، آنجا را به منطقهی
نمونه و هدف گردشگری تبدیل و زیرساختهای این صنعت پردرآمد را در آنجا
فراهم میکردند.»
«شکر خدا همهی این نعمتها در محلی به نام
سوباتان جمع شده و ما حق داریم بگوییم «بهشت سوباتان». ای کاش بتوانیم
چارهای بیندیشیم تا در کنار حفظ محیط زیست و منابع طبیعی و خدادادی با
فراهم ساختن امکاناتی مناسب، بهرهبرداری بیشتری از این همه استعدادهای
بالقوهی الهی داشته باشیم.»