از آنجایی که هر جوانی بعد از طی دوره ی شیرخوارگی وارد دوره ی قورمه سبزیگی !!! می شود ! و بعد از آن تصمیم میگیرد که کله ی مبارکش از بوی خوب و البته ناخوش ! سبزی قرمه خارج شود ! تصمیم می گیرد که وارد مرحله ی شیرین و البته سخت و آسان! جفت یابی یا همان گزینش همسر و رفتن به زیر یک لانه ی چوبی بالای درخت که نه ! وارد یک خانه شوند...
بعد از گذشتن افکاری مثل درآوردن خرجی و چگونگی راضی کردن والدین محترم و این که آیا می شود هم درس خواند و هم سربازی رفت (البته برای ذکور) و این که آیا می شود هم کار کرد و هم بچه داشت (البته برای بانوان) ! جوان به این فکر می افتد که چگونه یک همسر خوب وشایسته برای خود و یک عروس یا داماد خوب برای خانواده پیدا کند تا هم نصف دیگر دینش را نگه دارد و هم بتواند آینده ی خوشی را برای خود رقم بزند.
از آنجایی که بچه مثبت ها ! خیابان را فقط محل رفت و آمد می دانند و دانشگاه و بخصوص کلاس را فقط محل درس خواندن ! و به دختر خاله ها و دختر عمو ها به چشم خواهری و برعکسش به چشم برادری !!! نگاه می کنند (چون اگر نگاه نکنند عقدشان در آسمان خوانده می شود) و مثل پرندگان ! انسان ها یک فصل برای همسریابی ندارند و چهار فصل هستند ! پس باید چه کار کنند تا آن را که بر دلشان بنشیند و نه بر چشمشان را پید و انتخاب کنند ؟
اگر در فضای مجازی به دنبال همسرشان هستند ! خودشان هم خوب می دانند جاده ایی انتخاب کردند که هم چاله دارد و برف ! و اگر در خیابان و پارک ها دنبال مورد مناسب هستند باز هم خودشان می دانند هم چاه دارد و هم دره ! و اگر با زدن شماره های اتفاقی و چت روم .... خودشان خوب می داند آن مورد مناسب نصیبشان نمی شود...
یک عده از خانواده ها زحمتشان را کم می کند و برایشان پیدا می کند و یک عده هم دوستان امین و مورد اعتماد.....
حال سوال این جاست ؟ دانشجویان که هر روز جنس مخالفشان را در محیط دانشگاه رویت می کنند و نمی دانند چگونه باید یکی از آن اجناس را انتخاب کنند تا همه شرایطشان بهم بخورد و به قول معروف هم کفو هم باشند !!! چه کنند ؟
به همت نهاد رهبری در دانشگاه های استان قم طرحی آغاز
شده است که فعلا در دانشگاه قم می باشد (نگران نباشید ! سراسری می شود ان
شاالله) که نه پسر ! دختر را اول می بیند و نه دختر او را !
پس کی چه کسی را می بیند ؟
جواب ساده است !
اول باید توکل را بر خدا بکند (شاید خیلی هایتان این
اولی را دست کم بگیرید ولی نگیرید) ! دوم بسم الله ، سوم مراجعه به نهاد
دانشگاه (فعلا قم) ، چهارم پر کردن فرم مربوطه که دارای دو دسته سوالات است
! بخش اول درباره ی ویژگی های اخلاقی اعتقادی خانوادگی و مادی فرد درخواست
کنند (که معمولا بیشتر پسران) است ! و دسته دوم که خیلی هایتان در رویاها
به آن فکر می کنید درباره ی ویژگی های اعتقادی رفتاری و ظاهری و مادی و ...
گزینه ی مورد نظرتان است !( جالب شد!!!) و در آخر دادن دو قطعه عکس (به
روز ترین عکس تان ) !!!! و خروج از دفتر مربوطه !
از این جا به بعد دیگه کار نهاد شروع می شود ! نهاد
رهبری ، با توجه به معیار هایی که در مورد همسر دلخواه تان نوشتید و
سوالاتی که جواب دادن همه های آن ها در فرم مربوطه اجباری نیست ! کارش را
آغاز می کند! به این صورت که نهاد این فرم را به نهاد خواهران اطلاع می دهد
! و نه ارجاع ! (خیالتان راحت) و ویژگی های دختر مورد نظرتان و برعکس
(برای دختران و پیدا کردن شوی مناسب) به آن ها اطلاع می دهد و آن ها با زیر
نظرگرفتن جوان های ملت ! گزینه ی مورد نظر را علامت می زنند !!! :)))
و یا از بین دخترانی که آن ها هم فرم مربوطه را پر کرده اند پیدا می کنند!( و یا برعکس که منظور برای دختران....)
سپس کار وارد مرحله جدی تر می شود! یعنی این که فرد درخواست کننده (متقاضی) یک جلسه و یا چند جلسه با جناب آقای علی اکبر مظاهری نویسنده و روانشناس حوزه و دانشگاه می گذارد و جلسه ی مشاوره برای فرد متقاضی و فرد مورد نظر (گزینه ی علامت زده شده!!!) به صورت جداگانه برگزار شده ! و تا این جای کار نه پسر دخترا می بیند و نه برعکس ! یعنی هیچ ارتباط کلامی و تصویری بین زوج آینده رخ نداده !
اگر مشاور به این جمع بندی برسد که این پسر به درد این دختر می خورد ! تازه به خانواده ی گزینه مورد نظر !!!! اطلاع داده شده و تماس می گیرند و با کسب اجازه برای جلسه خواستگاری به اطلاع خانوده ی فرد متقاضی هم می رسانند !
جالب است بدانید اکثر خانواده های دختر خانم از این نوع شیوه استقبال کردند ! و حتی بیشتر دختر خانم ها با روند این نوع همسر یابی موافق بوده اند و اجازه ی آمدن خواستگار را داده اند !
و فقط تعداد بسیار محدودی راضی به آمدن خواستگار به خانه شان نشده اند .
جالب است بدانید در این نوع شویه ی همسریابی هم شخصیت پسران حفظ می شود و هم دختران چرا که مورد یابی شان به لحاظ محتوایی و ظاهری کاملا رسمی و خوب است.
جالب است بدانید که هنوز با شروع نشدن تبلیغات رسمی ! در عرض چند روز !!! بالای 100 نفر از دانشجو ها به نهاد دانشگاه نامبرده مراجعه و فرم پر کرده اند.
جالب است بدانید که این طرح در صورت پیشرفت در دیگر دانشگاه های استان قم نیز اجرا خواهد شد.
نکات :
1: سوالات داخل فرم کاملا متنوع بوده ! و جواب دادن به همه ی آن ها اجباری نیست !
2: خیلی از دخترانی که فرم پر نکرده اند و برای پسران انتخاب می شوند ! ار سوی واحد خواهران نهاد است که که حتی آن دختر خانم ها تا مرحله ی اطلاع به خانوده ها و کسب اجازه برای خواستگاری ، خبری ندارند و البته در گاهی موارد، کارمند خانم نهاد از آن فرد مونث شاید به خود دختر خانم بنا به شرایط اطلاع و اجازه بگیرد! که طبیعی است.
3:در این طرح! هر دانشجویی با هر تمکن مالی می تواند ثبت نام کند تا با اذن خداوند بتواند همسر مورد نظر خود را پیدا کند!
4: محدوده سنی ندارد !
5: محدوده ی تحصیلی که آیا گزینه مورد نظر دانشجو باشد یا نباشد ! ندارد !!! ( چه پسران و په دختران) چون کارمندان نهاد در صورت پیدا کردن گزینه ایی که به شرایط فرد متقاضی بخورد براساس همان فرم که پر کردید ، پیدا می کنند!
6:همسر یابی بر اساس ملاک های مورد نظر شما و ویژگی های خود شما صورت می گیرد که نقش مشاوره برای هر دو طرف بسیار تعیین کننده است.
7: نهاد فقط نقش یک معرف به خانوده ها را دارد!
8: می توانید فرم را از سایت نهاد دانشگاه قم دانلود کنید و اگر دانلود نشد می توانید حضوری مراجعه کنید !
9: این طرح پیوند مهر با دیگر طرح های نهادرهبری در دانشگاه ها که برای همسر یابی چه از لحاظ اجرایی و چه محتوایی کاملا متفاوت و برای اولین بار است !
10: برای دریافت جزییات بیشتر می توانید با نهاد دانشگاه قم تماس بگیرید !
11: دانشجویان دانشگاه های دیگر که چه در استان قم درس می خوانند و چه در شهر قم زندگی می کنند نیز می توانند فرم را پر کنند!
12: (مهم) : مطالب ارایه شده در وبلاگ فرهنگ پرواز کاملا شخصی و بیشتر جنبه ی معرفی این طرح است و از مطالب از سوی نهاد نیست ! و شما برای بهتر اطلاع پیدا کردن از این طرح بهتر است با نهاد دانشگاه قم تماس حاصل کنید!
13: بنده خودم دانشجوی دانشگاه قم نیستم ! فکرتان جای دیگری نرود لطفا !!!!
باشد که همه خوشبخت شوند . التماس دعا....