به گزارش پایگاه 598 به نقل از جام نیوز، در چند روز گذشته لیستی از قراردادهای بازیکنان سپاهان منتشر شد که حایز اهمیت است چرا که در طول سالهای گذشته معمولا اینطور شایعه میشد که سپاهان و تیمهای صنعتی با پرداختی خوب به بازیکنان آنها را جذب میکنند و دست سایر تیمها برای جذب بازیکنان مدنظرشان کوتاه است.
مقاومت مدیران باشگاه صنعتی در این باره هم قابل ذکر بوده و هست چرا که آنها هیچ گاه این موارد را تایید نکردند و همیشه اعلام کردند که تیمهایشان در چارچوب قوانین باشگاه، پول به بازیکنان میدهد و مدعی بودند رقمهای میلیاردی درباره آنها صحت ندارد.
در هر صورت برای نخستین بار لیستی از مبالغ قرارداد بازیکنان سپاهان هم منتشر شد که در وهله اول نشان میداد حرف و حدیث درباره قراردادهای میلیاردی تیمهای صنعتی زیاد هم بی ربط نبوده و بازیکنانی که در سایر تیمها با قراردادهای 400 تا 500 میلیونی روبرو بودند در این تیم بالای یک میلیارد قرارداد امضا کردند که این نشان دهنده درستی برخی ادعاها در باره جذب بازیکنان مطرح با پولهای کلان بود.
اما در لیستی هم که در روزهای گذشته درباره بازیکنان سپاهان منتشر شد، ابهامات زیادی وجود دارد که باز هم نشان دهنده کتمان برخی مسائل است.
مبلغ قرارداد بازیکنی مثل علی حمودی یک میلیارد و 100 میلیون تومان اعلام شده که طبق اعلام رسمی این بازیکن مبلغ قرارداد او، در این فصل یک میلیارد و 400 میلیون تومان بوده است یا مبلغ قرارداد بازیکنی مثل مجتبی جباری یک میلیارد و دویست میلیون اعلام شده که این مبلغ با عقل جور در نمیآید چرا که وقتی این بازیکن این مبلغ را از تیمی مثل استقلال دریافت میکرد و حاضر نشد در این تیم بماند چطور با این مبلغ به یک تیم شهرستانی پیوسته است.
گمانهزنیها نشان میدهد که جباری چیزی حدود یک میلیارد و 800 میلیون با سپاهان قرارداد بسته بوده که با جداییاش از این تیم همه پول خود را دریافت نکرده است اما فارغ از این ابهامات مساله بسیار مهم دیگری نیز در این لیست وجود دارد که نشان میدهد این چنین تخلفاتی در لیگ برتر چطور توازن تیمها را به هم میریزد و رقابت سالم را از لیگ برتر سلب میکند.
طبق قانون فدراسیون فوتبال تیمهای باشگاهی بعد از عقد قرارداد با بازیکن باید 30 تا 35 درصد قرارداد بازیکن را اول فصل و قبل از شروع تمرینات و بقیه را طبق قرارداد در طول فصل پرداخت کنند اما همانطور که در لیست دیده میشود سپاهانیها قریب به 80 تا 90 درصد قرارداد بازیکنانشان را در اول فصل پرداخت کردند که این هم یکی از تبعیضهای آشکار بین این تیمهای صنعتی و سایر تیمهای حاضر در لیگ برتر است.
وقتی پولهای این چنینی و با این شرایط دراین تیمها پرداخت میشود، چه انتظاری وجود دارد که لیگ برتر در یک رقابت سالم و رو به پیشرفت برگزار شود.
ذکر این نکته هم ضروری است که این تیمها بازیکنانی داشتند که هیچ گاه نتوانستند حتی به اندازه 10 درصد قراردادشان کارآیی داشته باشند اما مبلغ هنگفتی از قرارداد خود را دریافت کردند.
در همین لیست منتشر شده از باشگاه سپاهان بازیکنی مثل محرم نوید کیا با مبلغ قرارداد یک میلیارد و 200 میلیونی و پرداختی 900 میلیونی در اول فصل، فقط 5 بازی و در مجموع 370 دقیقه برای سپاهان بازی کرده است یا بازیکنی مثل شهاب گردان با مبلغ قرارداد یک میلیارد تومانی و دریافتی 90 درصدی در اول فصل، تمام فصل روی نیمکت سپاهان بوده و فقط 3 بازی پایانی را در مسابقات حضور داشته و 4 گل خورده است.
حال باید پرسید اگر این شرایط در یکی از تیمهای استقلال و پرسپولیس رخ داده بود، چه اتفاقی در انتظار مسئولان و بازیکنان این تیمها بود؟ چه پیشرفتی برای فوتبال میتوان درون این همه تبعیض تصور کرد؟ همانطور که گفته شد امکان این مساله وجود دارد که لیست منتشر شده درست و واقعی نباشد اما آیا میتوان از پرداختی 90 درصد قرارداد در اول فصل به راحتی گذشت؟