یارانه، حق‌الناس است یا بیت المال؟

و جالب تر این که تکنسین های ایرانی هم حق نصب تجهیزات را ندارند ! باید خود بچه های کدخدا بیایند! آری؛ این گونه با تدبیر می شود اشتغال زدایی !!! کرد!

دولتی سر کار است که بانگ یاایها المسلمون اش ! برای راه یابی به بهشت ؛ تنها با انصراف از یارانه ی بخور و نمیری که اگر از اردیبهشت به بعدش را کسی بگیرد ! هم گدا نامنش و هم بیچاره ! سر میدهد ...

دولتی آمده است با تدبیر حضرات ، که هنوز مسئول میراث فرهنگی اش نمی داند مردم جنوب شهر نشین تهران هم نمی توانند برای یک شب ! و فقط یک هتل که نه ! خدا خیرت دهد ؛ حتی یک مسافرخانه ی در و پیت اجاره کنند و دستور ممنوعیت استفاده از چادر مسافرتی از سازمانش می آید و وقتی ناله ی مردم را می شوند تازه می فهمد که ایران هنوز هم بشاگرد را دارد ...و ناچار مشود لغو دستور کند!

دولتی سر کار است که دوست ندارد مردم حس نوستالژیکی خود را در دوران ریختن آوار مهروزی ! تداعی کنند ! آنگاه می آید برای خانواده های 5 نفره و دونفره ! به یک میزان کالا در سبدی می دهد که وزیرش خبر ندارد ایران برنج در بسته بندی 10 کیلویی هم دارد ! حالا نحوه ی توزیع آن و تهیه خوراک آن برای رسانه های بیگانه و از همه مهم تر ایجاد جو سنگین روانی برای مردم در کنار مذاکرات ژنو، خودش یک داستان مفصل بود!
 

در کل ما بی سواد و کم سواد هستیم ! شاید دوستان لندن درس خوانده بدانند که معوقات بانکی 80 هزار میلیاردی که بخشی از آن و یا شاید بیشتر از آن بخش اش !!! برای خیانت های کوچکی است که شیخ الرئیس فرمودند نه بزرگش کنید و صدایش را در آورید ! به اندازه ی یارانه ی یک ماه کل این مملکت است ! آیا نمی دانند ؟ حتما از دید درس خوانده های اروپا ! و ایضا آمریکا ؛ این معوقات تورم زا نیست ؟؟؟!

دولتی هست و بانکی با نام زیبا و فریبنده ی مرکزی ! خدا برای هم حفظشان کند؛ نه من و نه کسی دیگری از این جماعت بیچاره ! بخیل نیستیم ! چک پول های صد هزار تومنی را می خواهند دوباره وارد کنند که اگر کسی ؛ دوباره خواست خیانت کوچکی از او سر بزند ؛ بعد ها کسی از سر و سراغی نتواند به علت پول شویی! بزند...

من و امثال من ! چه بخواهیم و چه نخواهیم از یارانه انصراف می دهیم و یا خودشان می دهند ؛ دست من و شما نیست ؛ چون وقتی بالاسر مان انسان های باتدبیر هست که می دانند می شود با خزانه ی خالی هم هزینه ی میلیاردی برای نهاد ریاست جمهوری انجام داد و هم می توان مرغ ها ی تاریخ گذشته را در سبد (پاچه) مردم گذاشت و هم می شود برای نوروزشان پیام تبریک فرستاد ... این همان تدبیری است که با آن پسته های رفسنجان؛ لبخند به ریش من و شما می زنند و هر گاه که دولت در تنگنا قرار بگیرد ؛ با ذکر خاطره ایی ؛ دل ملت شاد می شود!

باز ما نفهمیدیم ! یارارنه حق الناس است و یا بیت المال ! اگر حق الناس است چرا یک عده باید به صورت اجباری انصراف دهند ؟ و اگر بیت المال است ؛ چرا باید یک عده ی دیگر در آینده به اسم تولید (بخوانید سرمایه گذاری در دبی و کویت) از آن بیشتر بهره مند شوند ؟ مگر نه این که همگان باید به یک میزان از بیت المال سهم ببرند ؟